stres w pracy cz2.pdf

(317 KB) Pobierz
ul-stres-s2.qxd
JAK ZMNIEJSZAÆ STRES
W PRACY?
PRZYCZYNY
STRESU W PRACY
GRUPY RYZYKA
Pierwszym krokiem w ograniczaniu stresu
w pracy jest poznanie jego poziomu wœród
pracowników oraz przyczyn stresu charaktery-
stycznych dla danego przedsiêbiorstwa. Naj-
lepsz¹ metod¹ jest uzyskanie informacji od
pracowników lub ich przedstawicieli. Mo¿-
na wykorzystywaæ w tym celu tak¿e wywiady,
kwestionariusze, tzw. listy kontrolne lub ankie-
ty do samooceny (zobacz na: www.pip.gov.pl).
Po podjêciu decyzji o potrzebie zmniejsze-
nia poziomu stresu oraz w zale¿noœci
od stwierdzonych przyczyn mo¿na:
z poprawiæ fizyczne warunki pracy,
z dostosowaæ psychospo³eczne warunki
pracy do mo¿liwoœci pracowników,
z zwiêkszaæ umiejêtnoœci pracowników
w radzeniu sobie ze stresem,
z zapewniæ pomoc i rehabilitacjê
pracownikom doœwiadczaj¹cym
skutków zdrowotnych stresu.
W najbardziej rozbudowanej formie zapo-
bieganie stresowi w pracy przyjmuje postaæ
Programów Zarz¹dzania Stresem obejmuj¹-
cych wszystkie powy¿sze sposoby.
Warunkiem skutecznoœci dzia³añ zmniejsza-
j¹cych negatywne skutki stresu w pracy jest
udzia³ wszystkich stron: pracodawcy, pracow-
ników, ich przedstawicieli, zak³adowej s³u¿by
bezpieczeñstwa i higieny pracy, lekarzy medy-
cyny pracy, czasem tak¿e specjalistów spo-
za zak³adu.
Zród³em chronicznego stresu w pracy mo-
g¹ byæ tzw. psychospo³eczne warunki pracy:
z przeci¹¿enie prac¹ (np. gdy pracy jest zbyt
du¿o, jest zbyt trudna do wykonania w za-
danym czasie; praca w nadgodzinach, zbyt
wysokie tempo pracy),
z niedoci¹¿enie prac¹ (np. gdy praca jest
prosta i monotonna, nie anga¿uje umiejêt-
noœci i wiedzy pracownika, nie wykorzy-
stuje jego mo¿liwoœci),
z niejednoznacznoœæ roli (np. gdy obowi¹zki
pracownika s¹ nieokreœlone; pracownik nie
wie co, kiedy lub w jaki sposób powinien
wykonywaæ),
z konflikt roli (np. gdy pracownik staje przed
sprzecznymi wymaganiami wobec prze³o-
¿onego i klienta lub wzajemnie wyklucza-
j¹cymi siê poleceniami prze³o¿onego),
z brak kontroli pracownika nad jego prac¹
(np. gdy decyzje dotycz¹ce sposobu, tempa
i przerw w pracy s¹ podejmowane bez
udzia³u pracownika – pracownik jest „try-
bikiem w maszynie”),
z brak wsparcia i pomocy ze strony wspó³-
pracowników i prze³o¿onych, brak mate-
ria³ów i narzêdzi potrzebnych do pracy,
z z³e fizyczne warunki pracy (niedostateczne
oœwietlenie, ha³as, zbyt wysoka lub zbyt ni-
ska temperatura, brak przestrzeni, zapyle-
nie, zanieczyszczenie powietrza).
Szczególnie nara¿one na odczuwanie stre-
su zwi¹zanego z prac¹ s¹ osoby:
z m³ode,
z nowo przyjête do pracy,
z których predyspozycje, zdolnoœci, wiedza,
umiejêtnoœci lub doœwiadczenie zawodowe
s¹ niewielkie lub niedostosowane do wyko-
nywanych obowi¹zków,
z wra¿liwe (których uk³ad nerwowy wzma-
cnia bodŸce nap³ywaj¹ce z otoczenia),
z dominuj¹ce, d¹¿¹ce do osi¹gniêæ, wspó³za-
wodnicz¹ce z innymi, dzia³aj¹ce w poœpie-
chu, niecierpliwe,
z w podesz³ym wieku,
z maj¹ce dodatkowo problemy poza prac¹,
np. k³opoty finansowe, osoby bêd¹ce
w trakcie rozwodu, zmagaj¹ce siê z choro-
b¹ w rodzinie.
KILKA RAD – JAK RADZIÆ SOBIE ZE STRESEM W ŒRODOWISKU PRACY:
z b¹dŸ wyrozumia³y dla siebie i innych; pa-
miêtaj, ¿e nie ma ludzi, którzy „zawsze
wszystko wiedz¹”, „zawsze zd¹¿aj¹ na
czas”, „zawsze wszystkich lubi¹” i „s¹ lu-
biani przez wszystkich”,
z nie oskar¿aj i nie dyskredytuj siebie i in-
nych, szukaj dobrych stron u siebie i wspó³-
pracowników,
z dbaj o siebie i swoje sprawy; odmawiaj
i mów „NIE”, gdy ktoœ narusza Twoje prawa,
z jeœli musisz, rywalizuj raczej z sob¹ ni¿ z in-
nymi pracownikami,
z unikaj odwlekania i odk³adania spraw
„na póŸniej”,
z przy wykonywaniu obowi¹zków stosuj me-
todê „ma³ych kroków”: sporz¹dzaj listê
spraw do za³atwienia; szereguj je wed³ug
hierarchii wa¿noœci, zaczynaj od najwa¿-
niejszych i pamiêtaj o zostawieniu sobie
czasu na nieprzewidziane zdarzenia,
z staraj siê wykonywaæ jedn¹ czynnoœæ
od pocz¹tku do koñca,
z dbaj o jak najszersze grono rodziny, przyja-
ció³, znajomych – osób, od których otrzy-
masz pomoc, gdy przyjdzie Ci stawiæ czo³a
problemom w pracy,
z staraj siê zachowaæ równowagê miêdzy pra-
c¹ a czasem wolnym przeznaczanym dla
siebie,
z rozwijaj swoje zainteresowania pozazawo-
dowe,
z nie zapominaj o sprawnoœci fizycznej, zdro-
wiu i w³aœciwym od¿ywianiu,
z odpoczywaj regularnie,
z nie pomniejszaj w³asnych oraz cudzych do-
konañ,
z jeœli jest za co, nie zapominaj o wyra¿aniu
uznania i aprobaty,
z w myœleniu o sobie i obowi¹zkach unikaj
zwrotów „zawsze”, „natychmiast”, „muszê”,
„nigdy”; u¿ywaj w zamian stwierdzeñ „do-
brze by by³o”, „chcia³bym”, „chcia³abym”,
„postaram siê”,
z mów o uczuciach zwi¹zanych z prac¹, sta-
raj siê, aby nie wp³ywa³y na Twoje zacho-
wanie w sposób dezorganizuj¹cy pracê in-
nym osobom,
z nie próbuj radziæ sobie z problemami przy
u¿yciu alkoholu, nikotyny lub œrodków odu-
rzaj¹cych,
z jeœli mo¿esz, weŸ udzia³ w treningach anty-
stresowych, asertywnoœci, relaksacyjnych
lub zarz¹dzania czasem.
Powy¿sze rady nie wyczerpuj¹ wszystkich
sposobów radzenia sobie ze stresem – jeœli po-
trzebujesz, mo¿esz zwróciæ siê z proœb¹ o po-
radê do lekarza, psychologa, doradcy zawodo-
wego lub zapoznaæ siê z dostêpn¹ literatur¹
dotycz¹c¹ stresu.
44713438.002.png 44713438.003.png 44713438.004.png 44713438.005.png 44713438.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin