Plecy okrągłe
- wada zlokalizowana w odcinku piersiowym kręgosłupa
- pogłębiona kifoza piersiowa,
-występuje: wysunięcie głowy do przodu (broda nie rzutuje na mostek), wysunięcie barków do przodu, spłaszczenie i zapadnięcie klatki piersiowej, rozsunięcie i odstawanie łopatek od klatki piersiowej
- plecom okrągłym towarzyszy dystonia mięśniowa - różnica napięć antagonistycznie działających grup mięśniowych
- osłabieniu i rozciągnięciu ulegają mięśnie karku, prostownika grzbietu odcinka piersiowego, mięśnie ściągające łopatki – czworoboczny, równoległoboczne, najszersze grzbietu
- nadmiernie napięte lub przykurczone są mięśnie piersiowe większe i mniejsze, mięśnie zębate przednie
- może być wrodzona (wady układu kostnego lub mięśniowego
- może być nabyta (dystonia czynniki psychiczne, choroba Scheuermanna, gruźlica kręgosłupa, krzywica, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa)
Choroba Scheuermanna – jałowa martwica kości lokalizująca się w nasadach trzonów kręgowych. Powoduje powolne zginanie się kręgosłupa do przodu. Najczęstrza jest odmiana piersiowa chodoby, rzadziej piersiowo lędźwiowa i lędźwiowa. Spowodowana m. in.: zaburzeniami kostnienia w okresie szybkiego wzrostu, dysproporcją między obciążeniem a wytrzymałością tkanek, osłabieniem mięśni tułowia, predyspozycje genetyczne, zaburzenia hormonalne, urazy i częste mikrourazy .
I. Pozycja wyjściowa – siad klęczny (lub skrzyżny przy plecach okrągło – wklęsłych)
Ruch – skłon japoński – przejście do pozycji niskiej Klappa, wytrzymać, rozluźnić mięśnie piersiowe
Oddziaływanie – rozciąganie mięśni piersiowych
Wskazania – plecy okrągłe, wklęsłe, okrągło – wklęsłe, skoliozy
Uwagi: Pozycja utrudnia oddychanie; elongacja tułowia;
przy plecach okrągło wklęsłych siad skrzyżny i przedramiona ułożone na wałku
II. Pozycja wyjściowa – leżenie okroczne na ławeczce. Ręce wyprostowane w górę w skos (mogą być ciężarki w dłoniach). Pod plecy w odcinku piersiowym może być zrolowany kocyk, lub mała poduszka.
Ruch – Wytrzymać, oddychać, rozluźnić mięśnie piersiowe
Oddziaływanie – rozciąganie mm. piersiowych
Wskazania – plecy okrągłe, okrągło wklęsłe, skoliozy
Uwagi: Wielkość ciężarków (0,5 – 2 kg) zależy od wielkości przykurczu mm. piersiowych i możliwości pacjenta. W wypadku pleców okrągło – pacjent ma przyciągnięte nogi do klatki piersiowej; w tej pozycji można przebywać dłużej (ok. 3 minut)
III. Pozycja wyjściowa – klęk prosty, opad tułowia w przód, pacjent oparty przedramionami o siedziska krzeseł
Ruch - wytrzymać, rozluźnić mięśnie piersiowe
Wskazania – plecy okrągłe, okrągło-wklęsłe, skoliozy
Uwagi: Jeżeli w czasie wykonywania ćwiczenia występuje pogłębienie lordozy lędźwiowej, to należy zmniejszyć kąt między tułowiem a udami
IV. Pozycja wyjściowa – leżenie przodem, nogi wyprostowane i złączone, głowa skierowana w przód i oparta brodą o splecione dłonie, wałek pod pępkiem
Ruch – na 1 uniesienie głowy i przedramion, na 2 ustawienie przedramion w „skrzydełka”, na 3 dłonie splecione pod brodą, na 4 opuszczenie głowy i przedramion
Oddziaływanie – wzmocnienie mm. prostownika grzbietu odcinka piersiowego i mięśni karku oraz ściągających łopatki
Wskazania – plecy okrągłe, okrągło – wklęsłe, skoliozy
Uwagi: Klatka piersiowa powinna przylegać do podłogi w trakcie wykonywania ćwiczenia; pacjent prawidłowo oddycha
Plecy wklęsłe
- wada zlokalizowana w odcinku lędźwiowym kręgosłupa
- hiperlordoza lędźwiowa
- zwiększone przodopochylenie miednicy, wypięty brzuch, uwypuklenie pośladków
- nadmiernie napięte lub przykurczone mięśne prostownika grzbietu odcinka lędźwiowego, czworobocznego lędźwi, biodrowo – lędźwiowego, prostego uda
- rozciągnięcie mm. brzucha (gł. m. prostego brzucha), pośladkowych wielkich i kulszowo – goleniowych
- mogą być wadą wrodzoną lub nabytą (dystonia mięśniowa)
I. Pozycja wyjściowa – leżenie tyłem, nogi zgięte w kolanach lub proste (bez wyłączenia zginaczy bioder) Kkg. wzdłuż tułowia; w wypadku pleców okrągło – wklęsłych kkg. ułożone nad głową w „skrzydełka”. Pod odcinkiem lędźwiowym kręgosłupa podłożona sprężysta piłeczka.
Ruch – Docisk piłki na 1; wytrzymać na 2, 3, 4, 5, 6; 7 – rozluźnienie
Oddziaływanie – wyuczenie świadomego kontrolowania ułożenia odcinka lędźwiowego w przestrzeni
Wskazania – plecy wklęsłe, okrągło – wklęsłe
Uwagi: pacjent nie wstrzymuje oddechu - liczy na głos
II. Pozycja wyjściowa – leżenie tyłem, nogi zgięte w kolanach. Kkg. ułożone wzdłuż tułowia; w wypadku pleców okrągło – wklęsłych ułożone nad głową „w skrzydełka”. Pod odcinkiem lędźwiowym kręgosłupa podłożony sznurek.
Ruch – komenda „trzymaj” – pacjent dociska sznurek do podłoża; komenda „puść” – rozluźnienie mięśni. W tym czasie terapeuta wyciąga powoli sznurek spod pleców pacjenta.
Oddziaływanie – sprawdzenie, jak pacjent kontroluje ustawienie odcinka lędźwiowego
III. Pozycja wyjściowa – pacjent stoi obunóż pod ścianą na macie; głowa odcinek piersiowy, miednica, guzy piętowe dotykają ściany; nogi zgięte w kolanach jeżeli przestrzeń między odc. lędźwiowym a ścianą jest zbyt duża. Kkg. ułożone „w skrzydełka” – docisk do ściany = dynamiczna stabilizacja. Między odcinek lędźwiowy a ścianę włożona sprężysta piłeczka.
Ruch – na 1 – docisk piłki do ściany; na 2, 3, 4, 5, 6 – wytrzymać; 7 - rozluźnienie
Oddziaływanie – nauka kontroli ustawienia odcinka lędźwiowego w przestrzeni
Wskazania – plecy wklęsłe, okrągło wklęsłe
IV. Pozycja wyjściowa – leżenie tyłem na brzegu kozetki ( po stawy biodrowe); jedna noga wyprostowana poza stołem, druga zgięta i przyciągnięta do klatki piersiowej; ręce przytrzymują kolano nogi ugiętej
Ruch – rozluźnienie zginaczy stawu biodrowego; noga wyprostowana opada
Oddziaływanie – rozciąganie mięśnia biodrowo lędźwiowego i prostego uda nogi wyprostowanej
Wskazania – plecy wklęsłe i okrągło, wklęsłe
V. Pozycja wyjściowa – leżenie tyłem w pozycji „krzesełkowej”; ręce w pozycji „skrzydełek” leżą na podłodze
Ruch – wyprost nóg w kolanach i przeniesienie ich w przód tak, by tworzyły z podłoą kąt 45 stopni.
Oddziaływanie – wzmacnianie mięśni brzucha
Wskazania – plecy wklęsłe, okrągłe, wklęsło- okrągłe, skoliozy
Uwagi: Pacjent nie wstrzymuje oddechu; na raz – wdech; 2 – wyprostować nogi; 3,4 wytrzymać, 5 – powrót
VI. Pozycja wyjściowa – leżenie tyłem, nogi w pozycji krzesełkowej, podudzia oparte na piłce; kkg. w „skrzydełka” ułożone na ziemi.
Ruch – na 1 – odcinek lędźwiowy dociśnięty do maty; na 2 – podudzia dociśnięte do piłki; na 3,4,5,6 – wytrzymać; 7 – rozluźnić
Oddziaływanie – wzmacnianie mm. brzucha i nauka umieszczenia odc. lędźwiowego w prawidłowej pozycji
Wskazania – plecy wklęsłe, okrągło-wklęsłe
VII. Pozycja wyjściowa – klęk podparty na piłce; oczy patrzą w podłogę, głowa jako przedłużenie kręgosłupa
Ruch – na 1 docisk odcinka lędźwiowego na piłkę, na 2 – uniesienie nogi, 3, 4, 5, 6 – wytrzymać; na - powrót do pozycji wyjściowej
Oddziaływanie – wzmacnianie mięśni pośladkowych
Wskazania – plecy wklęsłe
Płaskostopie
- obniżenie łuków wysklepiających stopy – podłużnego przyśrodkowego, podłużnego bocznego i poprzecznego przedniego
- jest wadą zawsze nabytą, spowodowaną niewydolnością statyczno – dynamiczną
-spowodowana zaburzeniami układu mięśniowo – więzadłowego
- doprowadza do zniekształceń, zaburzeń funkcji, bolesności, szybkiego męczenia się mm stóp i łydek, do koślawości kości piętowej
- za wysklepienie łuku podłużnego stopy są odpowiedzialne głównie mięśnie: piszczelowy przedni, piszczelowy tylny, strzałkowy długi i mm. podeszwowej strony stopy
I. Pozycja wyjściowa – siad prosty, ręce oparte na podłodze z tyłu
Ruch – maksymalne zgięcie grzbietowe stóp
Oddziaływanie – rozciąganie mięśni trójgłowych łydek
II. Pozycja wyjściowa – leżenie tyłem z nogami ugiętymi w kolanach i stopami opartymi na ścianie. Pod każdą stopą sprężysta piłeczka. Ręce leżą wzdłuż tułowia.
Ruch – przetaczanie piłeczek stopami w górę i w dół, z jednej stopy do drugiej
Oddziaływanie – wzmacnianie mięśni wysklepiających stopy
III. Pozycja wyjściowa – pacjent siedzi na krześle, nogi oparte na szmatce na podłodze
Ruch – zwijanie szmatki stopami (można położyć ciężarek na szmatce – ćwiczenie z oporem w niepełnym obciążeniu)
...
kagega