SMAKI WROCŁAWIA z 30 września 11 (nr 190).pdf

PIĄTEK, 30.09.2011 WWW.DZIENNIK.PL

MAKI

WROCŁAWIA

DOLNOŚLĄSKIE

Miasto spotkań kulinarnych

Wrocław prawie

nigdy nie zasypia.

Nasze miasto stało

się miejscem

spotkań ludzi

z całego świata.

Nic więc dziwnego,

że dolnośląscy

restauratorzy

muszą łączyć różne

kuchnie i smaki...

na edycja „Jarmarku eko-

logicznego”. Tradycją stało

się, że każdy kolejny jarmark

w sposób szczególny prezen-

tuje kulturę kolejnych naro-

dów. Tym razem poświęco-

na jest ona Gruzji i Gruzi-

nom. Odwiedzając jarmark,

można zobaczyć, w jaki spo-

sób przygotowuje się typowe

dla tamtego regionu potra-

wy. Nie sposób nie skoszto-

wać chaczapuri, czyli typo-

wego gruzińskiego placka

z nadzieniem albo szaszły-

ków z sosem tkemali przygo-

towanym z zielonych śliwek,

mirabelek i czereśni. Tym,

którzy wolą dania lekkie

i słodsze warto polecić

muraby, czyli danie typo-

wo śniadaniowe – owsiankę

z pigwą w słodkiej zalewie.

Takich okazji, aby spró-

bować we Wrocławiu cze-

goś nowego, mamy wie-

le. Oczywiście przy okazji

wszelkich jarmarków wy-

stawiają się też Dolnoślą-

zacy, którzy zachęcają nas

do próbowania wyśmieni-

tych miodów, chleba litew-

skiego czy kwasu chlebo-

wego.

Poznaj własną

kuchnię

raz miałem okazję przyje-

chać w 1969 roku. Występo-

wałem wtedy w filmie „Abel,

twój brat” i z Wrocławia

zapamiętałem dwie rzeczy

– wspomina Filip Łobodziń-

ski, aktor, muzyk, tłumacz

i dziennikarz znany szero-

kiemu gronu widzów dzięki

udziałowi w takich produk-

cjach jak „Podróż za jeden

uśmiech” czy „Stawiam na

Tolka Banana”. – Nie zapo-

mnę pierwszych odwie-

dzin na Stadionie Olimpij-

skim, gdzie rozgrywany był

wtedy mecz żużlowy. Dru-

gą rzeczą bez wątpienia

były pierogi ruskie, które

wtedy jadłem pierwszy raz

w życiu. Pamiętam, że bar-

dzo mi smakowały. Zdjęcia

kręcone były we wrześniu,

październiku i przez kawa-

łek listopada. Jak wchodzi-

łem do stołówki, to pani od

razu pytała: To co zawsze

chłopczyku? – śmieje się

Łobodziński. I właśnie te

pierogi ruskie są też jednym

z naszych regionalnych sma-

ków, o dziwo, przez lata nie-

znanych wręcz w odleglej-

szych częściach Polski.

Sporo mamy też we Wro-

cławiu dań z kresów, któ-

re można znaleźć chociaż-

by w położonych na Rynku

restauracjach. Tam oprócz

smakowitych pierogów,

śledzia po lwowsku, gołąb-

ków „kresówek” czy mięs

w najrozmaitszych kreso-

wych sosach możemy się

wręcz przenieść na utraco-

ne ziemie i poczuć klimat

i obecność tamtej kultury,

nie tylko przez wystrój, ale

też przez delikatnie sączą-

cą się w tle muzykę i zacią-

gających z lwowska wyko-

nawców.

Po grecku i włosku

W stolicy Dolnego Śląska

spotkać można najrozma-

itszych wielbicieli kuchni

i to nie tylko z Europy, ale

i ze świata. Odnalezienie

lokali z włoskim czy grec-

kim jedzeniem nie stano-

wi już najmniejszego pro-

blemu. Ba, coraz częściej

możemy tam jeść znako-

mite specjały przygoto-

wane na bazie produktów

specjalnie do nas impor-

towanych. Na Rynku war-

to spróbować jedynego

w swoim rodzaju tiramisu,

a w centrum miasta przy-

gotowanego po hiszpańsku

jelenia, tradycyjne meksy-

kańskie enchiladas, ryby

i wieprzowinę po kubańsku

czy aromatyczne brazylij-

skie potrawy, gdzie niejed-

nokrotnie kucharz może się

dosiąść do naszego stolika,

aby porozmawiać o naszych

doznaniach smakowych.

Takie to właśnie miasto,

miasto spotkań także kuli-

narnych.

Z czego słynie Wrocław?

Jakie danie jest nasze? Sma-

kosze spierają się w tej kwe-

stii. Jako odpowiedzi padają:

kluski śląskie, zrazy śląskie,

królik duszony ze śliwkami

czy żurek śląski. Wielbicie-

le ryb tłumaczą z kolei, że

Milicz to prawie Wrocław,

a najlepsze wszak wiado-

mo karpie są właśnie ze sta-

wów milickich. I oczywi-

ście przygotowane według

milickiego przepisu. Trudno

byłoby pogodzić zwolenni-

ków poszczególnych opinii.

A jak nas widzą przyjezdni?

– Do Wrocławia pierwszy

Nie byłoby sukcesu nasze-

go miasta, gdyby wrocła-

wianie nie zabiegali o to, by

poznać tradycję, kulturę

i kuchnię tych, którzy przy-

jeżdżają tutaj z najróżniej-

szych stron Polski i świata.

W samym centrum miasta,

na skwerze tuż przy kościele

św. Marii Magdaleny już od

ponad tygodnia trwa jesien-

REKLAMA

TRENDY KULINARNE Nawet miłośnicy najbardziej egzotycznych potraw znajdą we Wrocławiu coś dla siebie

F2 SMAKI WROCŁAWIA

www.dziennik.pl ● Piątek, 30.09.2011

dOBRe MieJSCA Nie wiesz, gdzie w naszym mieście odszukać dobre jedzenie? Oto kilka naszych typów

Szykuje ci się rodzinna kolacja i nie wiesz, gdzie skierować swoje kroki? We Wrocławiu jest tak wiele klimatycznych restauracji

z doskonałym jedzeniem, że bardzo łatwo się w tym wszystkim pogubić. Może nasze sugestie pomogą ci wybrać coś dla siebie...

CESARSKO-KRÓLEWSKA – RYNEK 19

PRZYSTAŃ – KSIĘCIA WITOLDA 2

Wszystkie dobre restauracje codziennie

opowiadają gościom swoją historię. Nasza

łączy nostalgię ze wspaniałą przeszłością

z dojrzałą życzliwością dla nowych, kulinarnych

trendów – tak reklamuje się restauracja

Cesarsko-Królewska. I rzeczywiście, coś w tych

słowach jest. Doskonała kuchnia i piwnica pełna

win ucieszą koneserów dobrych smaków.

Nastrojowe sale wyraźnie nawiązują do historii.

W menu znajdziemy tu przede wszystkim

specjały kuchni polskiej. Jest tu więc doskonała

kaczka w sosie kurkowym, królik duszony

w świeżych kurkach. Coś dla siebie znajdą

jednak także osoby preferujące bardziej odległe

kulinarne klimaty. To miejsce prawie dla

każdego.

Restauracja Przystań jest

przepięknie położona – na

wyspie, na Odrze, tuż obok przy

przystani łodzi i tramwajów

wodnych. Sąsiedztwo dwóch

historycznych mostów

gwarantuje niezapomniane widoki

na wrocławskie arcydzieła

architektury z perspektywy rzeki.

W menu głównie kuchnia polska

i śródziemnomorska. Ta ostatnia

szczególnie dobrze smakuje

w lecie, gdy czynny jest bardzo

klimatyczny ogródek, niemal na

przystani.

POD PAPUGAMI – SUKIENNICE 9 A

WIEŻA CIŚNIEŃ – SUDECKA 125 A

Pod papugami znajduje się

w samym centrum

wrocławskiego Rynku. Twórcy

tego miejsca postanowili

przyciągnąć klientów wystrojem

w stylu klasycznego

hollywoodzkiego kina. Hitem

restauracji jest stek i

prawdopodobnie najlepsze

sałatki w mieście. Lista cocktaili

zawiera kilkadziesiąt propozycji.

Kilka razy w tygodniu można tu

usłyszeć muzyków grających na

żywo w stylu soul, jazz & blues.

To kultowe miejsce spotkań

towarzyskich i biznesowych.

To właściwie nie jeden, a kilka lokali

o różnym charakterze. Na czterech

piętrach znajdziemy tu kolejno: bar

i kawiarnię, salę restauracyjno-

-bankietową, restaurację i letni taras

widokowy. Niestety, sezon letni już za

nami, bo polecilibyśmy wizytę na tarasie

i serwowane tu potrawy z grilla. Obecnie

radzimy zamówić: polędwiczki

faszerowane bryndzą, szczypiorkiem

i masłem szparagowym, stek z polędwicy

wołowej z dodatkiem krewetek

królewskich lub sandacza opiekanego

w czerwonych ziemniakach. To prawdziwa

kulinarna poezja, ale innych dań z menu

także nie należy unikać...

REKLAMA

F3/REKLAMA

F4 SMAKI WROCŁAWIA

www.dziennik.pl ● Piątek, 30.09.2011

HiSTORiA Od kUCHni Po wojnie na Dolny Śląsk trafiali ludzie z najdalszych zakątków dawnej Rzeczypospolitej

Wrocławska kuchnia kresowa

Choć brzmi to jak

dowcip, to nasze

miasto naprawdę

ma tradycje kresowe.

Wprawdzie Szczepcio

i Tomcio nie chodzili

po Wrocławiu,

ale ich krajanie

mieszkają tu od lat

sowość rzeczywiście rzuca-

ła się w oczy. Mieliśmy po-

mnik Fredry i ruskie pie-

rogi. Teraz spoglądamy

z rozrzewnieniem na pierogi

i zastanawiamy się, czy nasi

przodkowie jadali je z kmin-

kiem. A może ruskimi nazy-

wali wszystkie, które po pro-

stu były pieczone? Tak było

podobno jeszcze w XIX wie-

ku. Jakby na to nie spojrzeć,

to jedno jest pewne: Galicję

wyróżniały pierogi ruskie,

które po wojnie przywędro-

wały do Wrocławia. I z Dol-

nym Śląskiem są bardzo

mocno kojarzone. Szczegól-

nie przez przyjezdnych.

W ostatnich latach we

Wrocławiu zapanowała

wręcz moda na potrawy kre-

sowe. Prym wiodą „Karczma

Lwowska” i „Pod Fredrą” na

wrocławskim Rynku. Zapra-

szają w swoje gościnne pro-

gi i gwarantują przeniesie-

nie do innego świata. Tam

po prostu czuć Lwów, znany

wielu jedynie z kapitalnych

komedii o lwowskich batia-

rach Szczepciu i Tońciu. At-

mosferę podkreśla też pusz-

czana z cicha muzyka z tak

charakterystycznym lwow-

skim zaśpiewem. I to nale-

ży potraktować jako przy-

stawkę do dania głównego.

A dalej, jak mawiają na kre-

sach: „Tyli zysku co w py-

sku”. Jak kresowo to z fan-

tazją, czyli to co najlepsze.

A tradycyjnych potraw jest

tu co nie miara. Może być

pasztet z królika w sosie po-

rzeczkowym, zupa chlebo-

wa z białą kiełbasą, flaczki

po lwowsku czy rosół z koł-

dunami. Jako danie głów-

ne z lwowskich smakowito-

ści wybrać można: gołąb-

ki kresówki lub pieczeń

po lwowsku. Albo coś bar-

dziej uniwersalnego, ale też

przyrządzonego ze wschod-

nią swadą, czyli królika po

staropolsku na czosnku

i cząbrze, duszonego w śmie-

tanie lub kaczkę pieczoną

w jabłkach podaną na żu-

rawinie. Do tego rozmaite

wschodnie frykasy w posta-

ci białej kiełbasy z pieca, du-

szonej w cebuli czy karków-

ki pieczonej w sosie myśliw-

skim według specjalnego

przepisu. Ślinka cieknie na

samą myśl, bo chciałoby się

tych wszystkich potraw po-

smakować i być może nawet

samemu sprawdzić te prze-

pisy w kuchni. Warto, bo na-

szą wschodnią tradycją na-

leży się cieszyć i ją pielęgno-

wać, a tych, którzy się na

tym znają, warto odwiedzać

i się od nich uczyć. Chociaż-

by smaków, bo to przecież

nasze najbardziej charakte-

rystyczne smaki Wrocławia. Czy ruskie pierogi można uznać za nasze regionalne danie? Przy odrobinie dobrej woli tak!

Wrocław to tygiel kultur.

Tu jest Dzielnica Tolerancji

zwana też Dzielnicą Czte-

rech Świątyń. Tu po wojnie

zostali Niemcy, którzy by-

li bardziej związani z tym

miastem niż z własnym na-

rodem. A później, właśnie

tu przyjechali „Nowi wro-

cławianie” – ci z Kresów

i z innych stron Polski.

To połączenie spowodowa-

ło, że współczesny wrocła-

wianin jest otwarty na świat.

Wciąż jednak poszukuje wła-

snej historii i tradycji. Przez

lata naigrywano się z nas,

opowiadając dowcip: Spotyka

się dwóch mężczyzn. Pierw-

szy pyta: Skąd Pan? Drugi

odpowiada: ta ja z Wrocławia,

ta nie widać? Na co pierwszy:

Ja też ze Lwowa.

Nie przeszkadzało nam to

wyśmiewanie, bo nasza kre-

REKLAMA

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: