Itacyzm.pdf

Itacyzm

Itacyzm (od gr. eta , "litera eta") - proces fonetyczny p olegający na zwężeniu długiego /E/ otwartego (oznaczanego

w języku greckim literą eta ) i ujednoliceniu się jej z samogłoską /I/. W nowogreckim "η, υ, ει, οι, ηι, υι" wymawiane

są jako "i". "Hoi polloi" wymawiane jest jako "i polli".

W wyniku tego nazwa litery eta zaczyna brzmieć ita i stąd nazwa procesu.

Itacyzm dotyczy przede wszystkim języka greckiego. Początki tego procesu sięgają epoki klasycznej (V w. p.n.e.), w

pełni rozwinął się on w epoce hellenistycznej i rzymskiej (III w. p.n.e. - V w. n.e.), a zakończył w epoce

bizantyjskiej (V-XV w. n.e.). W jego wyniku samogłoska Ι (jota) zastąpiła nie tylko długie Η (eta), lecz także

dyftongi /EI/, /AI/, /OI/ oraz samogłoskę /Υ/.

Itacyzm stał się przyczyną popełniania błędu izofonii.

Zobacz też

• rotacyzm

Źródła i autorzy artykułu

Itacyzm Źródło : http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=24941877 Autorzy : Autokrata, BartekChom, Kicior99, Leszek Jańczuk, Nolik, PMG, Qurqa

Licencja

Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported

http:/ / creativecommons. org/ licenses/ by-sa/ 3. 0/