Present Simple to najprostszy czas w języku angielskim. Pełna nazwa to Present Simple Tense i oznacza czas teraźniejszy prosty. Najczęsciej jest to pierwszy czas gramatyczny z jakim mają do czynienia osoby uczące się języka angielskiego.

Poniżej znajduje się opis tworzenia czasu Present Simple. Reguły jego stosowania są zaprezentowane na kolejnej podstronie.

Budowa:

·  Zdanie twierdzące:
subject + verb
podmiot + czasownik w formie podstawowej (w trzeciej osobie liczby pojedynczej z końcówką -s)

przykład:

I go to school every day.
Chodzę codziennie do szkoły.

Chris goes to school every day.
Chris chodzi codziennie do szkoły.

Uwaga: W przypadku czasowników zakończonych na -ss, -sh, -ch, -x, -o, dodajemy w trzeciej osobie liczby pojedynczej końcówkę -es: kiss -> "kisses", watch -> "watches", go -> "goes".
Jeśli czasownik kończy się na y poprzedzone spółgłoską, y zamieniamy na i i dodajemy -es: try -> "tries", copy -> "copies".
Dla czasowników zakończonych na y poprzedzone samogłoską dodajemy tylko -s: say -> "says".

I go to the cinema.
You go to the cinema.
He goes to the cinema.
She goes to the cinema.
It goes to the cinema.

We go to the cinema.
You go to the cinema.
They go to the cinema.

·  Zdanie pytające:

Pytanie ogólne:
Do (Does) + subject + verb
operator "do" (w trzeciej osobie liczby pojedynczej "does") + podmiot + czasownik w formie podstawowej (w trzeciej osobie bez -s)
Na polski słówko 'do' w takim pytaniu można sobie tłumaczyć jako "czy". Jest to tylko ułatwienie, 'Do' jest tylko operatorem informującym, że mamy do czynienia z pytaniem.

Do you go to school every day?
Czy ty codziennie chodzisz do szkoły?

Does he go to school every day?
Czy on codziennie chodzi do szkoły?

Do I go to the bank?
Do you go to the bank?
Does he go to the bank?
Does she go to the bank?
Does it go to the bank?

Do we go to the bank?
Do you go to the bank?
Do they go to the bank?

Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + operator "do" (lub "does" w trzeciej osobie liczby pojedynczej) + podmiot + czasownik (bez -s) + reszta zdania (z opuszczeniem części, o którą pytamy).
Pytanie szczzegółowe praktycznie tworzymy tak samo, ale na samym początku dodajemy dodatkowe słówko jak Where = gdzie, Who = kto, How = jak itp.

Where do you go every day?
Gdzie chodzisz codziennie?

Where does Cris go every day?
Gdzie Cris chodzi codziennie?

Zdanie przeczące:
Subject + do (does) + not + verb
podmiot + operator "do" (lub "does") + not ("don't", "doesn't") + czasownik w formie podstawowej (w trzeciej osobie liczby pojedynczej bez "s").
Konstrukcja przeczenia nie jest zbytnio skomplikowana. Zawsze po zaimku osobowym (I, you... itp) dodajemy "do not" albo "does not" jeśli to jest 3 osoba liczby pojedyńczej.
Zazwyczaj nie pisze się "do not" ale skraca się to do "don't". "Does not" skracamy na "doesn't".

Przykłady:

I do not go to school every day.
Nie chodzę do szkoły codziennie.

He does not drink alcohol.
On nie pije alkoholu.

Jak łatwo widać, czasownik jest w formie podstawowej, bez udziwnień. Inność 3 osoby liczby pojedyńczej wyraża czasownik posiłkowy "doesn't" więc nie ma potrzeby (a nawet nie wolno) dodawać już końcówki do czasownika.

I don't smoke.
You don't smoke.
He doesn't smoke.
She doesn't smoke.
It doesn't smoke.

We don't smoke.
You don't smoke.
They don't smoke.

Jest jednym z najczęściej używanych czasów.

Czasu Present Simple używamy, gdy mówimy o :

·  faktach i stanach niezmiennych

Cris lives in London.
Krzysiek mieszka w Londynie.

Albert Einstein is dead.
Albert Einstein nie żyje.

·  ogólnych prawdach i prawach natury

The Sun sets in the West.
Słońce zachodzi na Zachodzie.

The sky is blue.
Niebo jest niebieskie

·  zwyczajach, czynnościach odbywających się regularnie

I usually visit her once a year.
Zazwyczaj odwiedzam ją raz na rok.

I get up at 7 am
Wstaję o 7 rano

·  rozkładach jazdy, grafikach

The train for Manchester leaves at 3:30 pm on Friday.
Pociąg do Manchester odjeżdża o 15:30 w piątek.

·  przyzwyczajeniach, gustach

I hate vanilla ice-cream.
Nie cierpię lodów waniliowych.

·  wskazówkach, instrukcjach

You turn left on the second crossroad.
Skręć w lewo na drugim skrzyżowaniu.

·  w recenzjach filmów aby streścić przebieg wydarzeń

The hero escapes when his car crashes into the sea.
Bohater wyskoczył z samochodu kiedy jego samochód wpadł do morza.

Z czasem Present Simple często występują pewne przysłówki częstotliwości. Z zasad zastosowania tego czasu wynika, że trzeba określić częstość wykonywania/występowania danej rzeczy/czynności.

Zebrano tutaj najpopularniejsze, najczęściej używane przysłówki aby ułatwić tworzenie zdań w tym czasie.

Przysłówki częstotliwości związane z czasem Present Simple :


Można podzielić je ze względu na miejsce w którym występują w zdaniu:

występujące przed czasownikiem :

often - często

I often go to the cinema.
Często chodzę do kina.

I don't often go to the cinema.
Nie często chodzę do kina.

Do you often go to the cinema ?
Czy często chodzisz do kina ?

Na tej samej zasadzie zachowują się :

usually -zazwyczaj
always - zawsze
rarely - rzadko
seldom - rzadko
never - nigdy

Użycie never:

I never go to the cinema.
Nigdy nie chodzę do kina.

W języku angielskim, w przeciwieństwie do polskiego, występuje pojedyńcze zaprzeczenie. Negujemy tylko raz. NIE : I never don't go to the cinema.


ever - kiedykolwiek (występuje w zdaniach pytających oraz przeczeniach)

Do you ever go to the cinema ?
Czy ty kiedykolwiek chodzisz do kina ?

I don't ever go to the cinema.
Nigdy nie chodzę do kina.

generally - przeważnie
occasionally - okazjonalnie (od czasu do czasu)

sometimes - czasami (przesuwalne - można umieścić na początku i na końcu zdania)


występujące na końcu zdania :

from time to time - od czasu do czasu

once a day/month/year - raz na dzień/miesiąc/rok
twice a a day/month/year - dwa razy na dzień/miesiąc/rok
three times a day/month/year - trzy razy na dzień/miesiąc/rok
four times a ... etc.

Warto zapoznac się dobrze z czasem Present Continuous, gdyż jest jednym z częściej używanych. Aby poprawnie zrozumieć inne zagadnienia gramatyczne koniecznym jest dobre poznanie zasad tworzenia i stosowania tego czasu.
W niektórych podręcznikach można się spotkać z nazwą Present Progressive Tense tego czasu.

Budowa:

·  Zdanie twierdzące:

Zdanie twierdzące: podmiot + odpowiednia forma czasownika "to be" w czasie teraźniejszym ("am", "is", "are") + czasownik z końcówką -ing

I am doing my homework now.
Teraz odrabiam prece domową.

Przegląd tego samego zdania przez wszystkie osoby:

I am reading.
You are reading.
He is reading.
She is reading.
It is reading.

We are reading.
You are reading.
They are reading.

Jak łatwo widać, tworzenie tego czasu jest banalnie proste. Bierzemy wykonawcę czynności (podmiot), dobieramy mu odpowiednią formę czasownika być, dalej czasownik z końcóweczką -ing, może jakaś reszta zdania i zrobione.

Już umiesz tworzyćproste zdanie.

Teraz pytanie:

·  Zdanie pytające:

Pytanie ogólne: odpowiednia forma czasownika "to be" w czasie teraźniejszym ("am", "is", "are") + podmiot + czasownik z końcówką -ing

Are you doing your homework now?
Czy odrabiasz teraz swoją pracę domową?

Czyli jak widać, sprowadza się to do zamienienia ze sobą czasownika "to be" z podmiotem miejscami:

Am I smiling?
Are you smiling?
Is he smiling?
Is she smiling?
is it smiling?

Are we smiling?
Are you smiling?
Are they smiling?

·  Pytanie szczegółowe: zaimek pytający + odpowiednia forma czasownika "to be" w czasie teraźniejszym ("am", "is", "are") + podmiot + czasownik z końcówką -ing + reszta zdania (z opuszczeniem części, o którą pytamy)
Pytanie szczegółowe również jest proste. Przed całym zdaniem pytającym dodajesz tylko dodatkowe słówko (What, Why, How, Where itp)

What are you doing now?
Co teraz robisz?

Where are you going?
Gdzie idziesz?

·  Zdanie przeczące:

podmiot + odpowiednia forma czasownika "to be" w czasie teraźniejszym ("am", "is", "are") + "not" + czasownik z końcówką -ing

I am not drinking beer now.
Nie piję teraz piwa.

He is not drinking tea now.
On nie pije teraz herbaty.

We are not taking shower now.
Nie bierzemy prysznica teraz

Oczywiście można stosować formę skróconą czasownika to be + not

I'm not singing
You aren't singing = You are not singing
He isn't singing = He is not singing
She isn't singing = She is not singing
It isn't singing = It is not singing

We aren't singing = We are not singing
You aren't singing = You are not singing
They aren't singing = They are not singing

Czasu Present Continuous używamy, gdy mówimy o :

 

·  czynnościach i zdarzeniach odbywających się w bieżącej chwili

I am travelling by coach.
Jadę autokarem.

·  czynnościach dziejących się teraz, ale nie koniecznie w trakcie mówienia

Sue is learning to drive.
Sue uczy się jeździć samochodem.

·  zaplanowanych przyszłych czynnościach

I'm meeting my grandmother in ten minutes.
Za 10 minut spotkam się z babcią.

Czynność ta musi być pewna na 99-100 % aby użyć tego czasu.

·  W stosunku do czynności które nas denerwują - używany razem z wyrażeniami always, forever

He's always smoking in the car!
Zawsze pali w samochodzie! (denerwuje to nas - wtedy używamy Present Continuous)

Niektóre czasowniki nie są używane w czasie Present Continuous

 

·  czasowniki wyrażające opinię

agree - zgadzać się
believe - wierzyć
expect - spodziewać się
forget - zapomnieć
imagine - wyobrażać sobie
know - znać, wiedzieć
mean - mieć na myśli
prefer - woleć
realise - zdawać sobie sprawę
remember - pamiętać
suppose - przypuszczać
think - sądzić
* undestand - rozumieć

·  czasowniki wyrażające uczucie, stosunek do czegoś

feel - czuć
hate - nie cierpieć
hope - mieć nadzieje
need - potrzebować
like - lubić
love - kochać
want - chcieć
wish - życzyć sobie

·  czasowniki opisujące doznania zmysłowe

hear - słyszeć
look - widzieć
notice - zauważyć
recognise - rozpoznać
see - patrzeć *
seem - wydawać się
smell - pachnieć *
taste - smakować *

·  czasowniki opisujące byt

be - być
belong - należeć
contain - zawierać
...