proces pielegnowania - gin-poł.docx

(17 KB) Pobierz

Mirela Pala

Kierunek: pielęgniarstwo III rok

Wydział Opieki Zdrowotnej w Katowicach

 

 

 

 

 

 

PROCES PIELĘGNOWANIA

Pielęgniarstwo położniczo – ginekologiczne

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ruda Śląska, 26 października 2011

Wywiad zebrany dnia 20 października 2011 z pacjentką w Szpitalu Wojewódzkim w Tychach.

 

Dane administracyjne położnicy:

è    Imię i nazwisko pacjentki: Patrycja ……

è    Adres zamieszkania: Tychy

è    Wiek : 28 Lat

è    Wykształcenie: wyższe

è    Zawód wykonywany: menadżer banku, nie pracuje od początku ciąży

è    Data przyjęcia do szpitala: 16 października 2011

è    Przyczyna zgłoszenia się do szpitala: zawroty głowy, zaburzenia równowagi, bóle głowy

è    Tryb przyjęcia do szpitala: nagły

Rozpoznanie lekarskie:

C III P I 37 Hbd;  Hypoplasia fructus; przyp. meningitis cerebrospinalis purulenta

Wywiad rodzinno środowiskowy:

è    Przebyte choroby: różyczka, ospa

è    Choroby aktualnie istniejące: brak

è    Przebyte operacje: brak

è    Choroby przewlekłe występujące w rodzinie: brak

è    Nawyki i upodobania: brak diety, 8-9 godzin snu, brak nałogów

è    Warunki mieszkaniowe: dobre

è    Warunki materialne: dobre

Wywiad ginekologiczno położniczy:

è    Pierwsze krwawienie miesięczne: 13/14 lat

è    Charakter krwawienia: obfite

è    Regularne

è    Krwawienie trwa 4-5 dni, występuje, co 28dni

è    Bolesność podczas krwawienia umiarkowana

è    Inne dolegliwości w przebiegu cyklu: brak

è    Ilość przebytych ciąż i porodów: C III P I

è    Przebieg poprzednich ciąż: 2 poronienia samoistne w 15 tygodniu ciąży

è    Przebieg poprzednich porodów: brak

è    Data ostatniego porodu: brak

è    Czy były poronienia: tak wystąpiły 2 poronienia samoistne w 15 tygodniu ciąży, problemy z donoszeniem ciąży niewiadomej przyczyny

è    Inne problemy położnicze: brak

 

 

Przebieg obecnej ciąży:

è    Data ostatniej miesiączki: 28 stycznia 2011

è    Termin porodu: 7 listopada 2011

è    Data zgłoszenia się do lekarza po raz pierwszy po zaistnieniu ciąży: 22 marca 2011

è    Ilość wizyt: 15

è    Data ostatniej wizyty: 6 października 2011

è    Stan zdrowia podczas obecnej ciąży: hospitalizowana we wrześniu z powodu niskiej wagi dziecka

è    Leki zażywane podczas ciąży: Dufaston, Mg, Fe, witaminy

Przebieg porodu:

è    Kiedy rozpoczęły się skurcze porodowe: brak

è    Kiedy pękł pęcherz płodowy: przebity 19.10.2011 godz. 8.44, wody płodowe czyste, w dużej ilości

è    Kiedy nastąpił poród: poród operacyjny (cesarskie cięcie) 19 października 2011, godz. 8.45, ze wskazań neurologicznych

è    Wygląd popłodu: kompletny, 15x23 cm, 530g, pępowina 53cm, przyczepienie środkowe, błony płodowe prawidłowe

è    Stan noworodka: płeć męska, 2520g, 49cm, donoszony, Apgar 7/8/8, cucony, podany tlen, pierwszy oddech - 0,6min, pierwszy krzyk - 0,6min, barki 30/33cm, głowa 33cm

Obserwacja w dniu bieżącym:

è    1 doba po porodzie

è    Stan ogólny: dobry, RR- 120/70; temperatura 36,8oC ,tętno 77u/min; zabarwienie powłok skórnych prawidłowe, oddechy 17/min.

è    Stan położniczy: gruczoły piersiowe tkliwe, brak laktacji, dno macicy 2 palce pod pępkiem, rana pooperacyjna czysta, sucha, mocz o prawidłowym zabarwieniu

è    Stan psychiczny położnicy: płaczliwa, rozkojarzona, martwi się o dziecko, nie pozwala na wizyty, ani telefony ze strony rodziny (poza mężem), nie poinformowała nikogo o przypuszczeniach jej choroby ( zap. opon mózgowo-rdzeniowych)

è    Dieta: lekkostrawna

è    Objawy subiektywne i obiektywne: bóle brzucha

è    Wykonane badania: brak badań w dniu zbierania wywiadu

è    Zlecone leki: brak, płyny 1000ml 0,9%NaCl

 

 

 

 

 

 

Problem pielęgnacyjny

Cel opieki

Planowane działania

Realizacja działań

Ocena

Ból rany pooperacyjnej

Złagodzenie bólu

- ocena stopnia bólu rany pooperacyjnej

- badanie przedmiotowe brzucha

- zmiana pozycji

- zapewnienie ciszy i spokoju

- w razie konieczności podanie leków przeciwbólowych na zlecenie lekarza

- podczas zmiany opatrunku zwrócenie uwagi na zachowanie położnicy

- poinformowanie lekarza o nieustępujących dolegliwościach bólowych

- kontrola oddawania moczu

 

- badamy tkliwość brzucha, sprawdzamy, czy brzuch jest twardy, miękki, jaki kolor mają powłoki skórne wokół rany

- układamy położnicę w pozycji półwysokiej z lekko zgiętymi nogami, dzięki czemu zmniejszamy napięcie powłok brzusznych,

- zamykamy drzwi by zredukować hałas; dopilnowujemy, aby podczas odwiedzin przy położnicy była tylko jedna osoba

- podajemy leki według ustalonych przez lekarza godzin lub doraźnie

- podczas zmiany opatrunku staramy się wykonywać czynności delikatnie zwracając uwagę na reakcje położnicy

- sprawdzamy kolor i ilość oddawanego moczu

Ból rany pooperacyjnej zmniejsza się po podaniu leków, ale mimo podania leków narasta w godzinach wieczornych -> należy zgłosić lekarzowi, aby zwiększył dawkę leków przeciwbólowych w godzinach wieczornych

Niepokój o zdrowie dziecka i własne,

Poprawa samopoczucia

- rozmowa z położnicą

- odpowiadanie na pytania dotyczące chorób (odpowiadamy ogólnie nie informujemy pacjentki o stanie zdrowia dziecka i jej własnego)

- wyjaśnienie istoty chorób istniejących w sposób prosty zrozumiały dla położnicy

- umożliwienie kontaktu z lekarzami (pediatrą, neurologiem, okulistą)

- umożliwienie rozmowy z mężem

 

- rozmawiamy z pacjentką kilka razy w ciągu dyżuru, staramy się ją wysłuchać, doradzić, uczymy jej cierpliwości

- udzielamy informacji na temat chorób, o które pacjentka nas zapyta

- wyjaśniamy powód i objawy chorób występujących w sposób przystępny dla położnicy, jeśli czegoś nie rozumie, staramy się wyjaśnić to jeszcze raz

- umożliwiamy rozmowy z mężem np. telefonicznie

Położnica bardzo niespokojna, rozkojarzona, zaniepokojona, kontakt ogólny z pacjentką dobry, ale bardzo ciężki

Niechęć do rozmów z bliskimi

Zachęcenie do rozmowy z rodziną

- wyjaśnienie, że rodzina chce jak najlepiej dla położnicy,

- edukacja rodziny w kierunku porozumiewania się z niechętna do rozmów pacjentką

- umożliwienie konsultacji z psychologiem

- rozmawiamy z położnicą i dowiadujemy się z jakiego powodu nie chce rozmawiać z bliskimi

- staramy się wyjaśnić sytuację rodzinie i pomóc im zrozumieć dlaczego położnica nie ma ochoty na rozmowy, uczymy cierpliwości , uspakajamy rodzinę

- umawiamy psychologa na rozmowę z położnicą, wysłuchujemy wskazówek psychologa, co do postępowania z położnicą

Dalsza niechęć do rozmów z rodziną, wyraża zgodę tylko na rozmowy z mężem, nie informując go o swoim stanie zdrowia

Możliwość wystąpienia depresji poporodowej

Zapobieganie depresji

- rozmowa z pacjentką na tematy ją nurtujące

- umówienie psychologa na wizytę

- rozmowa z rodziną

- często rozmawiamy z położnicą

- umawiamy kilka wizyt psychologa

- edukujemy męża, jak zajmować się żoną oraz dzieckiem

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin