AGRESJA W SZKOLE I JEJ PRZYCZYNY

              Narastająca agresja wśród dzieci i młodzieży jest jednym z ważniejszych problemów społecznych. Jest to problem, który pojawia się w szkole bardzo często zwłaszcza w gimnazjum gdzie mamy do czynienia z młodzieżą w najtrudniejszym przedziale wiekowym. W naszym gimnazjum obserwuje się bardzo często bójki, uczniowie nie potrafią rozmawiać nie używając wulgaryzmów, niszczą mienie szkoły, zdarzają się wyłudzenia pieniędzy i kradzieże.

Pojęcie agresji jest bardzo trudne do zdefiniowania w sposób jednoznaczny. Autorzy opracowań psychologicznych podają różne definicje agresji. Dla jednych z nich agresja to wrogie  działanie fizyczne lub słowne, zwykle gwałtowne ,będące na ogół reakcją na frustrację i mające na celu szkodę obiektu (Ostaszewska). Inni natomiast stwierdzają, że agresja to zachowanie agresywne, wrogie, gwałtowne fizyczne lub słowne, związane z pojawieniem się takich stanów emocjonalnych jak rozdrażnienie, niezadowolenie, napięcie, gniew, rzadziej zagrożenie, strach lub lęk – skierowane przeciwko zewnętrznym źródłom wymienionych stanów emocjonalnych(ludziom i przedmiotom (Korzeniowski, Pużyński).

Można również stwierdzić, że agresja to zachowanie mające na celu wyrządzenie krzywdy lub przykrości jako zamiar popełnienia takiego czynu. Zachowanie takie może mieć charakter fizycznej lub werbalnej przemocy.

              Do najczęstszych zachowań agresji w szkole zaliczamy:

1)    łamanie przepisów (praw ucznia ),

2)    świadome naruszanie dyscypliny,

3)    odmowa i robienie na przekór,

4)    przeklinanie ( agresja słowna),

5)    dyskryminacja,

6)    groźba użycia przemocy,

7)    wandalizm,

8)    bójki,

9)    ataki na nauczycieli,

   10) wykorzystanie przez starsze roczniki młodszych kolegów do realizacji    własnych celów.

Przyczyny agresji są bardzo różne. Do najważniejszych i najczęściej występujących należy zaliczyć:

1)    zaburzenia kontaktów uczuciowych między rodzicami a dziećmi

2)    wykazywanie przez rodziców nadmiernej tolerancji wobec zachowań agresywnych ich dzieci

3)    przejawianie agresywnych zachowań rodziców w stosunku do siebie, dzieci i innych ludzi

4)    aprobata agresywnych wzorców zachowania

5)    brak zainteresowania ,nuda i nieumiejętność rozmawiania i słuchania

6)    niekontrolowany odbiór telewizji

7)    uzależnienie komputerowe-niewłaściwe gry i programy komputerowe

8)    prasa brukowa

9)    wzorowanie się na sektach i grupach „pseudo” młodzieżowych i wielu innych.

Sposoby zapobiegania agresji pełniącej ostatecznie funkcje regulacyjne będą skuteczne dopiero wówczas, gdy zwalczanie jej zacznie się od świata ludzi dorosłych .Pośrednią winę za agresywną młodzież ponoszą bowiem zawsze dorośli ,wśród których następuje kształtowanie osobowości młodego człowieka. ,,Człowiek rozwija się do trzeciego roku życia a potem rośnie”.

Najważniejsza rolę w skutecznym zapobieganiu agresji pełni współpraca rodziców ze szkołą. Pomoc rodziców w walce z agresją może polegać między innymi na tym, że należy wzmocnić związki między domem a szkołą. Trzeba również zapewnić profesjonalną pomoc dla rodziców agresorów i rodziców ofiar .Bardzo ważna jest również rola ojca w procesie wychowawczym dziecka. Głównym instrumentem hamowania agresji jest jednak komunikowanie się międzyludzkie oparte o mowę. Przede wszystkim  sam wychowawca i rodzice powinni być modelem nieagresywnego zachowania. 

                                                              mgr Monika Lis – nauczyciel fizyki

mgr Agnieszka Świtalska – nauczyciel języka francuskiego

                                          Nauczyciele Gimnazjum Nr 1 w Koninie

BIBLIOGRAFIA :

J.Grochulska „Agresja u dzieci”

Z.Skorny „Psychologiczna analiza agresywnego zachowania się”