750C Magna 82 - opis.pdf - HONDA MAGNA - eliza77

Honda

VF 750 C

Magna

Początek lat osiemdziesiątych stał się dla Hondy okresem przełomowym. Z myślą o coraz bardziej rozwijających się

rynkach motocyklowych zdecydowano się zaprojektować zupełnie nowy, niezwykle nowoczesny silnik, znacznie

przewyższający poprzednie konstrukcje pod względem technicznym i technologicznym. Dwa lata wytężonej pracy

zespołu inżynierów Hondy, wykorzystującego dorobek firmy w wyścigach drogowych, zaowocowały jednostką

napędową z rozrządem typu DOHC, czterema zaworami na cylinder i chłodzeniem cieczą. Bardzo wąski i lekki

czterocylindrowiec zadebiutował jednocześnie w dwóch modelach, które radykalnie różniły się wyglądem, ale od

strony mechanicznej były bardzo podobne ( VF750S i VF750C).

Prezentacja obu motocykli odbyła się w Paryżu w 1981r. Za oceanem otrzymały one oznaczenie V45 Magna i V45

Sabre . W Europie pojawiły się w 1982r. W katalogach firmowych można było znaleźć je do 1987r. W ciągu tych kilku

lat produkcji wiele elementów ulegało zmianom, lecz ogólna forma motocykla pozostała bez zmian.

Model wersja VF dostępna była w Europie dopiero na początku lat 90-tych. Custom doczekał się kontynuacji z nieco

zmodernizowanym silnikiem i w zupełnie nowej stylizacji, ale pod starą nazwą.

Oba motocykle ( Magna i Sabre ) nie tolerowały ostrej eksploatacji - niestabilne podwozie i niezwykła paliwożerność.

Wadą konstrukcyjną była również dokuczliwa reakcja na zmianę obciążeń silnika. Przy każdym dodaniu i ujęciu gazu

maszyny odchylały się do w prawo, to w lewo, i trzeba było się do tego przyzwyczaić. To dzięki tym wadom VF750C

przegrała test porównawczy m.in. z Yamahą XV750 .

Silnik posiadał jednak i elementy przemawiające na jego

korzyść. Po raz pierwszy zastosowano hydrauliczne

uruchamianie sprzęgła z funkcją "antyhopping",

zapobiegającą blokowaniu tylnego koła przy zbyt

gwałtownej redukcji przełożeń.

Przedni widelec wyposażono w układ antynurkujący

TRAC, a napęd tylnego koła powierzono trwałemu,

niezawodnemu i mało wymagającemu pod względem

obsługi wałowi Kardana. Zamiast obręczy typu ComStar

zastosowano odlewy z lekkiego stopu.

Największą ciekawostką był silnik. Dzięki widlastemu

układowi czterech cylindrów był znacznie węższy niż

rzędówki w modelach CB. Wał główny miał dwa

wykorbienia, na których parami zamontowano korbowody.

W każdym rzędzie cylindrów tłoki pracowały zatem

równolegle. Małe rozchylenie zaworów umożliwiło

zaprojektowanie bardziej zwartych komór spalania a duża

średnica cylindrów pozwoliła znacznie powiększyć

średnicę zaworów. Te ostatnie były uruchamiane

rozwidlonymi dźwigienkami z klasycznymi, śrubowymi

elementami regulacyjnymi.

Napęd wałków rozrządu powierzono łańcuchowi zębatemu

(typ Hy-Vo), utrzymywanemu w odpowiednim naprężeniu

dzięki automatycznym napinaczom. Konstrukcja układu

korbowego i rozchylenie cylindrów o kąt 90 stopni

ograniczyły do minimum emisję drgań przez jednostkę

napędową. Układ cylindrów wymusił sytuację, w której

dwa gaźniki pracują w układzie horyzontalnym a dwa

w układzie opadowym.

750C Magna 82 - opis.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: