Lp.
Nazwa:
Dawka:
Wskazania:
Uwagi (odtrutki, interakcje, przedawkowanie)
Numer porządkowy leku
(Nazwa zwyczajowa, handlowa i inne temu podobne umożliwiające rozpoznanie leku + forma leku)
Sposób dawkowania danego leku, ewentualny podział na dorosłych, dzieci i ludzi starszych jeśli wymaga tego dawkowanie
Kiedy stosować dany lek (nie opisywać sposobu działania leku)
Wszelakie uwagi ważne w stosowaniu leku, interakcje z innymi lekami i co robić przy przedawkowaniu- czy można lek przedawkować???
76
Rivanol 0,1%
Opakowanie:Rivanol 0,1% : 1 op. 10 g (OTC)Rivanol 0,1% : 1 op. 35 g (OTC)Rivanol 0,1% : 1 op. 50 g (OTC)Rivanol 0,1% : 1 op. 100 g (OTC)Rivanol 0,1% : 1 op. 150 g (OTC)Rivanol 0,1% : 1 op. 200 g (OTC)Rivanol 0,1% : 1 op. 250 g (OTC)Rivanol 0,1% : 1 op. 500 g (OTC)Rivanol 0,1% : 1 op. 1 kg (Lz)Rivanol 0,1% : 1 op. 5 kg (Lz)
Zewnętrznie. Przemywać skórę kilka razy dziennie lub stosować w postaci okładów, przymoczek lub płukań.
Wskazaniami do stosowania płynu Rivanol są zakażenia ropne skóry, błon śluzowych i ran (także trudno gojące się), stany zapalne zewnętrznych narządów moczowo-płciowych, zakażenia jamy ustnej, otarcia naskórka, oparzenia, owrzodzenia.
Ze względu na ryzyko inaktywacji nie stosować ze środkami o działaniu utleniającym (nadmanganian potasu, nadtlenek wodoru), garbnikami (tanina), substancjami o charakterze anionowym (glikol polietylenowy) oraz z roztworem boranu sodu, kwasu salicylowego, chlorku sodu.
84
Teofilina
theophyllineantiasthmaticum, bronchodilatans
Dawkowanie: Podstawą obliczenia dawki winna być należna masa ciała (wzrost w cm minus 100, minus 10%), ponieważ teofilina nie ulega dystrybucji do tkanki tłuszczowej. P.o. preparaty o przedłużonym działaniu najczęściej stosuje się następująco: u dzieci 3.-9. rż. do 24 mg/kg mc./d w 2 dawkach podzielonych, 9.-12. rż. do 20 mg/kg mc./d, 12.-16. rż. 18 mg/kg mc./d, dorośli 8-12 mg/kg mc./d, najczęściej co 12 h (w razie braku efektu dawkę można zwiększyć do 15 mg/kg mc./d i podawać w 3 dawkach podzielonych). Niektóre preparaty można podawać raz na dobę. P.r. czopki (350 mg dla dorosłych, 100-175 mg dla dzieci) stosuje się 2-4 razy na dobę. I.v. w ostrych i ciężkich skurczach oskrzeli początkowo; dawkowanie indywidualne, początkowo zwykle 5 mg/kg mc./h, następnie w zależności wieku i efektów leczenia, zwykle 0,25-1 mg/kg mc./h. U chorych na zapalenie płuc, choroby serca, wątroby lub nerek, osób w podeszłym wieku, niedotlenionych, z przewlekłym sercem płucnym lub zakażeniem wirusowym należy zmniejszyć dawkę w związku z wydłużeniem czasu metabolizmu leku. Wskazane może być monitorowanie stężenia leku we krwi; jest to szczególnie ważne u osób starszych, w przypadku chorób towarzyszących, stosowania innych leków (możliwość interakcji) lub dużych dawek.
Ciąża i laktacja: Kategoria C. Lek przenika do pokarmu kobiecego; nie stosować w okresie karmienia piersią.
Wskazania: Stany przebiegające ze zwężeniem dróg oddechowych (astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc, stany zapalne oskrzeli z odczynem spastycznym i inne).
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, świeży zawał serca, zaburzenia rytmu serca o charakterze tachyarytmii (w przeszłości lub obecnie), niestabilna dławica piersiowa, ciężkie nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu, nadczynność tarczycy, padaczka, czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, porfiria, ciężka niewydolność nerek lub wątroby. Nie stosować u dzieci do 3. rż. (postaci o przedłużonym działaniu do 5.-6. rż.), pozajelitowo - do 6. mż. Szczegółowe informacje dotyczące przeciwwskazań i środków ostrożności - patrz zarejestrowane materiały producenta.
Interakcje: Działania niepożądane nasilają się w czasie stosowania b-adrenomimetyków, efedryny i innych pochodnych metyloksantyny. Inhibitory enzymów mikrosomalnych wątroby (antybiotyki makrolidowe, doustne środki antykoncepcyjne, fluwoksamina, b-sympatykolityki, cymetydyna, enoksacyna, cyprofloksacyna) zwiększają stężenie teofiliny we krwi. Induktory enzymów mikrosomalnych (barbiturany, ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina) zmniejszają stężenie teofiliny we krwi. Teofilina wzmaga działanie sympatykomimetyków, furosemidu, glikozydów naparstnicy i rezerpiny, a osłabia działanie węglanu litu (zwiększone wydalanie przez nerki). Wykazuje antagonizm z b-sympatykolitykami. Eliminacja leku następuje szybciej u chorych leczonych długotrwale kortykosteroidami.
Działanie niepożądane: Podrażnienie błony śluzowej żołądka (bóle w nadbrzuszu, nudności, wymioty), biegunka, bóle głowy, bezsenność, niedociśnienie, skurcze dodatkowe, częstoskurcz (kołatanie serca), pobudzenie, drżenie kończyn, osutka. W razie przedawkowania (stężenie leku w osoczu powyżej 20-25 mg/ml): silne podniecenie, drgawki, hipertermia, niedociśnienie, komorowe zaburzenia rytmu serca, ciężkie zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (w tym krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego). U dzieci drgawki mogą wystąpić jako pierwsze działanie niepożądane.
potacz