Tkanka mięśniowa (3.3 /str. 40)
I. Wśród tkanek mięśniowych wyróżnia się: poprzecznie prążkowaną szkieletową, poprzecznie prążkowaną serca i gładką. W cytoplazmie komórek tych tkanek znajduje się wiele białek kurczliwych, które tworzą filamenty, które dzielą się na cienkie (duża ilość aktyny) i grube (duża ilość miozyny). Filamenty zorganizowane są w miofibryle.
II. Tkanka mięśniowa szkieletowa (poprzecznie prążkowana szkieletowa) – włókna ułożone są równolegle do siebie, przez co zwiększają siłę skurczu; w jej wnętrzu znajdują się pęczki miofibryli (gdy są jasne – zawierają fibryle aktynowe, a gdy ciemne – miozynowie); jądra komórkowe, których jest nawet kilkaset w jednym włóknie, znajdują się na obrzeżach komórki;
- dokonują zmiany energii fizycznej na mechaniczną,
- najwięcej energii zużywają mięsnie szkieletowe, więc ich włókna zawierają wiele mitochondrii
III. Tkanka mięśnia sercowego (poprzecznie prążkowana serca) – wykonuje stosunkowo szybkie skurcze, nie męcząc się przy tym (mało podatny na znużenie); charakteryzuje się wielką siłą;
- zbudowana jest z jedno-, dwujądrzastych komórek; włókna mięśniowe są widlasto rozgałęzione,
- tworzą sieć, w której skurcz elementów prowadzi do zmniejszenia objętości jam serca
- skurcze są niezależne od naszej woli,
IV. Tkanka mięśniowa gładka – współtworzy ściany narządów wewnętrznych, przewodu pokarmowego, naczyń krwionośnych, limfatycznych etc., występuje też w skórze; włókna mięśniowe gładkie skupiają się najczęściej w błony lub pasma; zbudowana z jednojądrzastych wrzecionowatych komórek; jej skurcze są niezależne od naszej woli; duża odporność na znużenie, zdolność do pozostawania w długotrwałym skurczu (nawet przy nie doborze tlenu)
Tkanka nerwowa i glejowa (3.4/ str. 43)
I. Tkanka nerwowa składa się z neuronów (przewodzą impulsy nerwowe) i komórek glejowych (nie przewodzą impulsów nerwowych; odżywiają i ochraniają neurony); neurony w zależności od położenia i funkcji różnią się kształtem i wielkością; składa się z ciała komórkowego (jądra i cytoplazmy) i wypustek, czyli dendrytów (krótkie o drzewkowatym kształcie; przewodzą impulsy nerwowe dokomórkowo) oraz neurytu ( w neuronie jest zawsze jeden; przewodzi impulsy nerwowe dokomórkowo), włókien nerwowych [ otoczonych dwoma osłonkami – rdzenną (mielinową) i komórkową, owiniętymi ciasno wokół neurytu] i przewężeń Raviera ( przerwy w miejscu styku komórek osłonkowych); obecność dwóch osłonek daje możliwość niezakłóconego przewodzenia prądu na odległość; zdolności regeneracyjne tkanki nerwowej są bardzo małe;
II. Synapsy – złącza służące do szybkiego i precyzyjnego przekazywania sygnałów do kolejnych komórek. Powstają one w miejscu zakończenia aksonu a dendrytem kolejnej komórki nerwowej.
III. Rodzaje synaps:
- nerwowo – nerwowe (między neuronami)
- nerwowo – mięśniowe ( między neuronami a komórkami mięśniowymi)
- nerwowo – gruczołowe ( między neuronami a gruczołami)
kacperekb2005