Niezrozumiałe uczucie CAŁOŚĆ.pdf

Niezrozumiałe uczucie

R OZDZIAŁ 1

17 lat wcześniej

13.09.1993

Forks. Washington

-Kochanie już nie mogę się doczekać jak nasza śliczna córeczka przyjdzie na świat.-

Powiedziała podekscytowana Renee do swego uśmiechniętego męża, który trzymał

rękę na jej brzuchu.

-Ja też skarbie – na chwilę zamilkł i z jeszcze większym uśmiechem na twarzy

powiedział.

-Kochanie nasza córeczka właśnie mnie kopnęła. Jest taka silna.- Renee przytaknęła

kiwając głową.

-Kochanie myślałam nad imieniem dla naszej córeczki. Co sądzisz o imieniu Isabella?

- Charlie popatrzył na żonę i pośpiesznie jej odpowiedział.

-Tak myślę, że to imię będzie do niej pasowało.

-Czasem nie mogę uwierzyć, że we mnie jest taka mała istotka. Zobaczysz będzie

doskonała.- Kobieta położyła swą dłoń na dłoni męża i westchnęła.

-Tak jak jej piękna mamusia. Kochanie choć zjemy obiad, bo pewnie moje dwa

największe skarby są już głodne.- Z uśmiechem udała się za mężem do kuchni gdzie

czekał już na nią przygotowany posiłek. Nagle przeszył ją ogromny ból, oparła ręce

na blacie kuchennym zgięła się w pół. Charlie widząc to od razu chwycił żonę za

ramiona i z wielkim niepokojem w głosie zapytał.

-Kochanie co się dzieje? –Renee przez chwile nie odpowiadała gdyż po raz drugi

przeszył ja wielki ból. Po dłuższej chwili wyszeptała.

-Skarbie chyba zaczynam rodzić. Musimy jechać do szpitala. –Charlie wziął żonę na

ręce i zaniósł do samochodu. Pośpiesznie udali się do szpitala. Termin porodu miał

być za trzy tygodnie. Wiec byli ogromnie zaskoczeni, że ich mała córeczka tak

bardzo rwie się by przyjść na świat. Po kilku minutach byli już na miejscu.

Mężczyzna razem z żona udał się na porodówkę. Podał pielęgniarce wszystkie

niezbędne dane. Poród trwał 2 godziny , Charlie wiernie trwał przy żonie trzymając

ja za rękę i ocierając pot z czoła. Gdy mała Isabella przyszła na świat pielęgniarka

zawijając ją w becik podała Renee. Kobieta choć bardzo zmęczona, mocno przytulała

swą małą córeczkę. Mała otworzyła powoli swoje oczka i popatrzyła na mamę.

-Popatrz jaka jest piękna.- Powiedziała do męża, po czym czule spojrzała na

dziewczynkę.- Kochana mała Isabello, będę ci mówiła Bella, bo jesteś bardzo piękna.

Po tych słowach nagle na Sali zapanował wielki chaos i Renee obtoczyła kałuża krwi.

Dziecko zostało jej odebrane.

-Co się dzieje?- Krzyknął Charlie, ale nikt mu nie odpowiedział. Po chwili został

wyproszony z Sali przez pielęgniarkę.

-Ja nie mogę wyjść. Muszę być przy żonie. Nie rozumie pani. Ja jestem jej potrzebny.-

Krzyczał nadal Charlie. Kobieta stanęła przy nim i stanowczo powtórzyła .

- Przykro mi, ale nie może pan tam wejść. Poinformuję pana jak coś będziemy już

wiedzieć. Po czym udała się na salę operacyjną gdzie wcześniej zawieziono Renee.

Charlie niecierpliwie siedział na poczekalni i ogromnie się denerwował. Po kilku

minutach wybiegła pielęgniarka.

- Panie Swan wynikły pewne komplikacje i potrzebna nam pana niezwłoczna

decyzja. Pana żona dostała wewnętrznego krwotoku i by go zahamować musimy

usunąć macice. Czy podpisze pan zgodę na jej usunięcie?- Kobieta wyczekiwała

odpowiedzi, a Charlie wiedział że Renee chce mieć więcej dzieci, ale po krótkiej

chwili doszedł do wniosku że najważniejsze jest to by żyła. –Tak zgadzam się.

Zróbcie wszystko tylko ją uratujcie.- Kobieta podała mu formularz, który

niezwłocznie podpisał i udała się na sale.

Charlie nadal siedział na poczekalni wyczekując na jakiekolwiek informacje

dotyczące jego żony. Po dwóch godzinach weszła pielęgniarka ze spuszczoną głową.

-Panie Swan bardzo mi przykro. Robiliśmy co w naszej mocy, ale Pana żony nie dało

się rady uratować. Straciła za dużo krwi i zmarła.- Nie wierzył własnym uszom. To

co się właśnie działo było koszmarem . Jeszcze kilka godzin temu siedzieli razem w

domu przytuleni, a teraz jego pięknej żony niema wśród żywych. To musi być jakimś

sen, jakiś koszmar z którego zaraz się obudzi i zobaczy swoja Renee. Siedział tak

jeszcze kilka godzin. Po czym udał się do oddziału dla noworodków. Stanął przy

szybie i parzył na swą piękna córeczkę. Po chwili wszedł do środka i wziął ja na ręce.

Na jej rączce był napis „Isabella Swan”. Pomyślał o tym jak nazwała ja Renee zaraz

po urodzeniu i powiedział.

-Córeczko od dziś zawsze będę cię nazywał Bella na cześć twej mamy. Kocham cię

bardzo . Zostałaś mi już tylko ty, ale przynajmniej mam dla kogo żyć.- Po jego

policzku spłynęła łza.

Dziecko jak na zawołanie otwarło swoje oczka i popatrzyło na zapłakanego ojca.

Charlie głaskał swą małą córeczkę po buzi i w myślach dziękował Bogu, że zostawił

mu chociaż Ją.

-Moja kochana Isabella Renee Swan.

R OZDZIAŁ 2

Obecnie

14.09.2010r.

Forks, Washington

Bella weszła do domu w którym mieszkała tylko ze swoim ojcem Charliem,

komendantem miejskiej policji w Forks. Jak zawsze zostawiła plecak w korytarzu.

Ściągnęła przeciwdeszczową kurtkę, ponieważ jak zwykle w Forks jest więcej

deszczu niż słońca. Udała się do kuchni by przygotować obiad. Już w szkole doszła

do wniosku ,że dziś zrobi rybę w sosie cytrynowym. Umyła ręce i zajęła się

przygotowaniem obiadu. Jej myśli jednak krążyły w zupełnie innym kierunku.

Przypominała sobie jak bardzo nienawidzi swoich urodzin. Dokładnie wczoraj

miała 17 urodziny. Minęło 17 lat od śmierci jej matki. Po cichu zawsze obwiniała się o

jej śmierć. Była pełna podziwu dla ojca który nigdy jej nie powiedział, że jest winna

śmierci jego ukochanej żony. Zawsze w jej urodziny brał sobie wolne w pracy i robił

dobrą minę do złej gry. Udawał szczęśliwego, ale Bella widziała jak cierpi i czasami

wolałaby by wykrzyczał jej to w twarz niż uśmiechał się sztucznie przez łzy. Choć w

tym roku było trochę inaczej. Wyglądał jakby się już pogodził ze śmiercią mamy.

Nawet jego uśmiech był szczery. Może przyczyną tego są jego częste wieczorne

wyjścia. Bella przypuszczała że spotyka się z kimś, ale nie pytała, bo wiedziała że Jej

ojciec nie lubi mówić o uczuciach. Ona tez nie lubiła o nich mówić, odziedziczyła to

po nim. Z opowiadań ojca wiedział że Renee była bardzo wylewną i ogromnie

towarzyską osobą, za to ona była zawsze cicha i zamkniętą w sobie. Bardzo ciężko jej

było wychowywać się bez matki. Zawsze zazdrościła innym dzieciom że maja

dwójkę kochających ich rodziców, ale wiedziała że Renee nad nią czuwa i często

lubiła do niej mówić mimo że nigdy nie dostawała żadnej odpowiedzi, ale wiedziała

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: