INTEGRACJA SENSORYCZNAMetoda ta stosowana jest u dzieci autystycznych i głęboko upośledzonych umysłowo, u których występują zaburzenia w układzie nerwowym, polegające na niewłaściwym przetwarzaniu informacji, co wywołuje dezorganizację i chaos w postrzeganiu rzeczywistości.Integracja sensoryczna - stanowi zjawisko integracji czynności zmysłowych. Na proces ten składają się:- odbiór bodźców za pomocą zmysłów,- segregowanie - eliminowanie dokonywane w obrębie układu nerwowego, a także rozpoznawanie i przypisywanie odpowiednich znaczeń bodźcem,- łączenie tych informacji z uprzednio odebranymi,- wytwarzanie odpowiednich reakcji adaptacyjnych na dane bodźce,- zapamiętanie tych sposobów reagowania w celu przyszłego wykorzystania ich.Celem tej terapii jest wzbogacenie zdolności mózgu do dostrzegania bodźców płynących z otoczenia, do odczytywania i zapamiętywania ich oraz opartego na tej podstawie świadomego działania. Terapeuta nie jest skoncentrowany na efekcie terapii, lecz na jej przebiegu - nie walczy z objawami, ale z ich przyczynami. Jego działania, oparte na wynikach bardzo szczegółowej diagnozy, obejmują przede wszystkim:odpowiednie przygotowanie środowiska zewnętrznego,dostosowanie do potrzeb dziecka prostej stymulacji zmysłów,polisensoryczną stymulację,motywowanie dziecka do podejmowania wysiłku.Przebieg procesu integracji zmysłów decydować będzie zarówno o jakości wykonywanych przez dziecko ruchów, rozwoju świadomości własnego ciała, jak i sposobie postrzegania świata. To zaś leży u podstaw kształtowania się wyższych czynności umysłowych.Proces integracji sensoryczno-motorycznej nie zawsze jednak przebiega prawidłowo. W pracy z dziećmi głębiej upośledzonymi umysłowo można zaobserwować na poszczególnych etapach tego procesu różnego typu zaburzenia. Mogą one przybierać rozmaite formy, np. zaburzenia napięcia mięśniowego, zaburzeń koordynacji wzrokowo - ruchowej, trudności w rozwoju mowy, zaburzeń zachowania.Literatura zalecanaBogdanowicz M., 'Integracja percepcyjno - motoryczna Teoria, diagnoza, terapia'.
atavm