Kompendium - tansport multimodalny.pdf - Transport Intermodalny - karolinawalasek

ISTOTA, DEFINICJA I PODZIAŁ TRANSPORTU INTERMODALNEGO

(MULTIMODALNEGO)

„ Międzynarodowy transport intermodalny oznacza przewóz towarów przy użyciu co

najmniej dwóch różnych gałęzi (środków) transportu na podstawie umowy o przewóz,

z miejsca położonego w jednym kraju, gdzie towar przejął w piecze operator transportu

intermodalnego, do oznaczonego miejsca przeznaczenia położonego w innym kraju ”.

W tej definicji mamy trzy następujące elementy:

1. konieczność użycia co najmniej dwóch gałęzi (rodzajów) transportu,

2. konieczność wystąpienia tylko jednej umowy o przewóz,

3. konieczność wystąpienia jednego wykonawcy odpowiedzialnego za realizację

zadania transportowego.

Ważną konsekwencją zaangażowania operatora do realizacji całego procesu

transportowego , jest pojawienie się jednego dokumentu transportowego na całą trasę

dostawy oraz łącznej stawki przewozowej obejmującej trasę.

Transport intermodalny pozwolił na nasilenie wewnętrznej integracji procesów

transportowych przebiegających w następujących płaszczyznach:

- techniczno-technologicznej (przystosowanie różnych środków transportu oaz urządzeń

przeładunkowych do obsługi tej samej zunifikowanej jednostki ładunkowej),

- organizacyjnej (jeden operator odpowiada za cały proces transportowy),

- dokumentacyjnej (jeden dokument transportowy na całą trasę dostawy),

- cenowej (podobne lub takie same zasady kwotowania cen za przewóz jednostki ładunkowej

różnymi środkami transportu, aż do przedkładania klientowi jednej stawki obejmującej cały

proces dostawy),

- prawnej (jeden kontrakt obejmujący cały proces transportowy wraz z jednolitym systemem

regulacji i odpowiedzialności).

Istotą transportu intermodalnego jest zasada, że największą efektywność można

osiągnąć wówczas, gdy ładunek, na bazie jednego kontraktu i przy pomocy jednego

operatora, jest przemieszczany w relacji „dom-dom”.

Zalety transportu intermodalnego:

- może się przyczynić do obniżki globalnego kosztu procesu transportowego,

- pozwala zwiększyć liczbę możliwych wariantów przewozowych,

- może się przyczynić do podniesienia jakości usług,

- dostawa jest szybka i terminowa,

- zwiększona częstotliwość okazji załadowczych,

- zmniejszenie ryzyka uszkodzenia towaru,

- lepsza dostępność do usług transportowych czy też możliwość jednorazowego

przewiezienia większej partii ładunku.

Klasyfikacja transportu intermodalnego

1) ze względu na zasięg – na przewozy krajowe, międzynarodowe, kontynentalne,

międzykontynentalne;

2) ze względu na rodzaj użytych jednostek ładunkowych – na przewozy kontenerów,

naczep, nadwozi wymiennych, samochodów ciężarowych, pojemników

specjalistycznych;

3) ze względu na charakter użytych środków transportowych – na przewozy szynowo-

drogowe, szynowo-drogowo-morskie, szynowo-drogowo-lotnicze, szynowo-drogowo-

rzeczne;

4) ze względu na sposób i charakter organizacji – na przewozy operatorskie i

konwencjonalne.

Rys. 1. Podział transportu intermodalnego

Charakterystyka przewozów intermodalnych

1. Przewozy kontenerowe

Dla załadowcy kontener pozwala na:

- obniżkę kosztów transportu,

- oszczędność na opakowaniu,

- mniejsze ryzyko uszkodzenia lub utraty ładunku,

- niższe stawki ubezpieczeniowe,

- terminowość i skrócenie czasu dostawy

a dla przewoźnika :

- skrócenie czasu postoju środka transportowego w punkcie załadowczym,

- terminowe jego obsłużenie,

- mniejsze koszty związane z odpowiedzialnością za uszkodzony ładunek,

- zaangażowanie mniejszej liczby, ale bardziej wydajnych środków transportowych.

Zastosowanie kontenerów pozwala na :

- integrację procesów transportowych,

- usprawnienie wymiany międzynarodowej,

- powstawanie zwartych systemów transportowych,

- postęp w technice transportowej itd.

2. Przewozy szynowo-drogowe

Drugą technologią transportu multimodalnego są przewozy szyno-drogowe (ang.

piggback ). Istota tych przewozów polega na tym, że na głównym odcinku przewozowym

środek transportu drogowego, wraz z umieszczonym w nim ładunkiem, jest

przemieszczany transportem kolejowym, natomiast dowóz i odwóz ładunku do i ze stacji

końcowych zapewnia środek transportu samochodowego.

Rys. 2. Schemat realizacji przewozów szynowo-drogowych.

3. Przewozy lądowo-promowe

są trzecim popularnym rodzajem przewozów intermodalnych z wykorzystaniem środków

transportu lądowego (naczep, ciągników z naczepami, ciężarówek, wagonów kolejowych)

i kontenerów – promami morskimi. Główną zaletą tego rodzaju przewozu jest skrócenie

do niezbędnego minimum czasu potrzebnego na załadunek i wyładunek .

INTERMODALNE JEDNOSTKI TRANSPORTOWE

1. Kontenery

Rozwój przewozów intermodalnych zapewniło, między innymi, znormalizowanie

parametrów technicznych kontenerów w skali światowej, przez Międzynarodową

Organizację Standaryzacyjną (ISO). „ Kontener jest to urządzenie transportowe:

a) o charakterze trwałym i wobec tego o odpowiedniej wytrzymałości zapewniającej

wielokrotne jego użytkowanie,

b) specjalnie zaprojektowane dla ułatwienia transportu towarów jednym lub wieloma

środkami transportu bez przeładowywania towarów,

c) wyposażone w urządzenia, które zapewniają łatwość manipulacji, szczególnie

podczas przemieszczania z jednego środka transportowego na drugi,

d) skonstruowane w sposób pozwalający na łatwe napełnianie i opróżnianie,

e) mające pojemność nie mniejsza niż 1 m 3 .

Parametry kontenerów serii 1 ISO są określone normą ISO 668, a także polską

normą PN-70/K-46010. W dziedzinie standaryzacji kontenerów, mających wpływ na

realizacje przewozów intermodalnych, okazała się normalizacja ich wymiarów

i maksymalnej masy brutto.

Ogólna klasyfikacja kontenerów ISO

Oprócz kontenerów znormalizowanych przez ISO, dopuszczonych do przewozu statkami, są

także kontenery użytkowane wyłącznie w międzynarodowych przewozach lądowych na

terenie Europy. Popularnym stał się „kontener lądowy” zwany eurokontenerem o

wymiarach: długość – 6058 mm (20 stóp), szerokość – 2500 mm, wysokość – 2600 mm,

pojemność – 34,5 m 3 , masa brutto – 24 t, tara (kontenera stalowego) – 2, t.

Eurokontenery o szerokości 2,5 m; TEU ( T wenty E quivalent U nit – jednostka odpowiadająca

parametrowi kontenera 20-stopowego)

JEDNOSTKI SZYNOWO-DROGOWE

Rozróżnia się trzy następujące techniki realizacji tych przewozów:

przewóz wagonami samochodów ciężarowych jednoczłonowych, samochodów

ciężarowych z przyczepami oraz ciągników z przyczepami - technika Rola

(Rollende Landstrasse) ;

przewóz wagonami samych naczep siodłowych,

przewóz wagonami nadwozi wymiennych.

Jednostki szynowo-drogowe

Dla dwu pierwszych technik, dopuszczalne parametry pojazdów drogowych określają w

poszczególnych państwach kodeksy drogowe.

TABOR DO PRZEWOZU JEDNOSTEK SZYNOWO-DROGOWYCH

Do przewozów intermodalnych wykorzystuje się:

- wagony kontenerowe,

- wagony kieszeniowe ,

- wagony niskopodwoziowe .

W Europie samochody ciężarowe i tzw. pociągi drogowe , z uwagi na dopuszczalną

skrajnię, muszą być przewożone na specjalnych wagonach niskopodwoziowych.

W systemie Rola kierowcy podróżują tym samym pociągiem w wagonach sypialnych (są to

tzw. przewozy konwojowane ). Wagony do takich przewozów mają długość 19 m, przy

masie brutto 42 t.

Kompendium - tansport multimodalny.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: