Rozkład materiału w ciągu roku i przegląd zajęć
Dzieci trzyletnie
Warunkiem osiągnięcia zamierzonych rezultatów w umuzykalnieniu dzieci jest systematyczna praca, oparta na zasadzie stopniowania trudności oraz utrwalania nabytych umiejętności. Niezmiernie ważne jest również wytworzenie podczas zajęć atmosfery zabawy. Im więcej atrakcji i przyjemności dostarczają one dzieciom, tym szybciej zostanie przyswojony materiał nauczania. Jednym ze sposobów pobudzania zainteresowania dzieci i utrzymania ich uwagi jest częsta zmiana zadań do wykonania i łączenie ze sobą kilku form umuzykalnienia.
Każde spotkanie powinno być tak zaplanowane, aby zawierało w zamierzonych proporcjach elementy ruchu, ćwiczenia słuchowe, piosenkę do słuchania i do śpiewania. Jeśli wprowadzany jest nowy problem, to pojawić się powinien kilkakrotnie, za każdym razem w innej formie.
Osoba prowadząca umuzykalnienie powinna posługiwać się ogólnym planem miesięcznym, przewidującym opracowanie określonych problemów muzycznych i ruchowych, oraz szczegółowymi planami jednostkowymi zawierającymi konkretne przykłady ćwiczeń, zabaw i piosenek.
Każdy plan jest elastyczny i czasem ulega zmianie w toku przeprowadzania zajęć. Może na to wpłynąć nieprzewidziana reakcja dzieci, a także nowy pomysł, który nasunie się nauczycielce w czasie pracy. Zmiana planu jest często korzystna i wnosi urozmaicenie do zajęć.
Rozkład materiału na kolejne miesiące roku szkolnego jest jedynie propozycją. W grupie dzieci trzyletnich obserwuje się największe różnice w rozwoju fizycznym i umysłowym — zadaniem nauczycielki jest dobranie repertuaru właściwego dla prowadzonej przez nią grupy.
WRZESIEŃ
Zapoznanie dzieci z nowym otoczeniem, salą zabaw i jej wyposażeniem. Zademonstrowanie pianina (fortepianu) i różnych sposobów gry na nim: nisko - - wysoko, głośno — cicho, szybko — wolno. Jeśli nauczycielka gra na innym instrumencie i będzie się nim posługiwała w dalszej pracy, to dokładnie go pokazuje i omawia sposoby gry, zapoznając dzieci z brzmieniem tego instrumentu.
Ćwiczenia słuchowe
- Rozpoznawanie skrajnych rejestrów — dźwięków niskich i wysokich (w określeniu dzieci „cienkich i grubych").
- Wprowadzenie kontrastów dynamicznych — bardzo cicho i bardzo głośno.
- Wprowadzenie kontrastowego tempa szybkiego i wolnego.
- Słuchanie różnorodnych odgłosów, znanych dzieciom z codziennego otoczenia (szum wody w kranie, szuranie krzesłem, zamykanie i otwieranie drzwi ilp )
- Poznanie jednego stałego sygnału muzycznego, oznaczającego zbiórkę przy nauczycielce i siad na podłodze
- Klaskanie miarowe, w wolnym i szybkim tempie przy akompaniamencie pianina lub innego instrumentu (może być perkusyjny).
Ćwiczenia ruchowe
- Pierwsze próby poruszania się przy muzyce. Chodzenie i bieganie „w rozsypce" przy akompaniamencie ćwierćnut i ósemek.
- Próby skakania obunóż w miejscu („piłki").
- Ustawienie w rzędzie z oparciem rąk na ramionach kolegów lub z trzymaniem się za fartuszki („pociąg"').
- Nauka siadu skrzyżnego.
Piosenki do słuchania: Marsz dzieci, Jabłuszko, Pociąg.
Próby śpiewania wspólnie z nauczycielką krótkich fragmentów tych piosenek. Powtarzanie krótkich rytmizowanych tekstów zaproponowanych przez nauczycielkę (np. „to jest miś"', „piłka skacze tak").
Przykład zajęć
Dzieci chodzą „w rozsypce" przy akompaniamencie w rytmie ćwierćnut. Szybszy akompaniament — dzieci biegają w gromadce. Ustalony sygnał (tryl w górnym rejestrze pianina, dźwięk trójkąta, krótki motyw rytmiczny lub melodyczny itp.) oznacza, że dzieci mają podejść do nauczycielki i usiąść na podłodze.
Nauczycielka sprawdza, czy wszyscy poprawnie siedzą skrzyżowawszy nogi, następnie śpiewa piosenkę Marsz dzieci. Poleca dzieciom wymienić imiona występują...
betina641