studia_indologiczne_tom_02.pdf

(1148 KB) Pobierz
Microsoft Word - Z-B5-NR2.DOC
STUDIA INDOLOGICZNE
tom 2 (1995)
INSTYTUT ORIENTALISTYCZNY
UNIWERSYTET WARSZAWSKI
WARSZAWA 1995
KOMITET REDAKCYJNY
Piotr Balcerowicz – redakcja techniczna
Marek Mejor – redakcja naukowa
Ma³gorzata Wieliñska – wspó³praca redakcyjna
Termin zamkniêcia kolejnych numerów Studiów Indologicznych up³ywa
ka¿dorazowo z koñcem lutego danego roku. Redakcja prosi autorów o
{ nadsy³anie artyku³ów w formie wydruku tekstu opatrzonego dyskietk¹ z
wersj¹ artyku³u w kodach ASCII lub w standardzie Windows (w redakcji
dostêpne s¹ czcionki sanskryckie, tzw. True Type Fonts , zawieraj¹ce kompletny
zestaw znaków diakrytycznych, a przeznaczone do wszystkich edytorów
tekstów wspó³pracuj¹cych z programem Windows, np. Microsoft Word,
Word Perfect, Word),
| uwzglêdnianie standardowego systemu spolszczania przyjêtego w Studiach
Indologicznych (patrz SI 1 (1994) 6-7),
} o stosowanie siê do zasad transkrypcji naukowej obowi¹zuj¹cej w Studiach
Indologicznych , z uwzglêdnieniem podzia³ów miêdzywyrazowych w z³o¿eniach
oraz sandhi na styku wyrazów (patrz Studia Indologiczne 1 (1994) 6-8),
~ o opatrzenie artyku³ów bibliografi¹ wedle systemu przyjêtego w Studiach
Indologicznych .
Redakcja zastrzega sobie prawo do adjustacji nades³anych tekstów.
© Instytut Orientalistyczny UW
ADRES REDAKCJI
Uniwersytet Warszawski
Instytut Orientalistyczny
Krakowskie Przedmieœcie 26/28
00-927 Warszawa
sk³ad komputerowy, projekt ok³adki: Piotr Balcerowicz
Druk i oprawa:
Zak³ad Graficzny Uniwersytetu Warszawskiego
Zam. 429/95
ISSN 1232-4663
SPIS TREŒCI
TADEUSZ HERRMANN:
Artyku³ polemiczny
5
PIOTR BALCEROWICZ:
O treœciach Pustyni Nubijskiej czyli o systemach spolszczania
wyrazów indyjskich ( w odpowiedzi na polemikê )
17
PIOTR BALCEROWICZ:
Œaókarasvâmin: Nyâya-praveœa – „Wprowadzenie w logikê”
( Czêœæ pierwsza )
39
JOANNA JUREWICZ:
Walka Indry z Wrytr¹ a Nâsadîya
88
DANUTA STASIK:
Tekst i kontekst – dwie wersje Râm-lalâ-nahachû Tulsidasa
117
DANUTA STASIK:
Czterdzieœci lat studiów nad jêzykiem i literatur¹ hindi
w Instytucie Orientalistycznym UW
129
MA£GORZATA WIELIÑSKA:
Kilka uwag na temat AV 6.6.3
139
RECENZJE:
153-170
MAREK MEJOR:
An Encyclopaedic Dictionary of Sanskrit
on Historical Principles , ed. A.M. Ghatage, Poona
TATIANA RUTKOWSKA:
Danuta Stasik:
Podrêcznik jêzyka hindi
BO¯ENA ŒLIWCZYÑSKA:
Danuta Stasik:
Out of India. Image of the West in Hindi Literature
153
163
168
SPRAWOZDANIA:
171-178
× IX Œwiatowa Konferencja Sanskrytu
DANUTA STASIK:
VI Miêdzynarodowa Konferencja
nt. wczesnych literatur w jêzykach nowoindoaryjskich
× Ideology And Status Of Sanskrit In South And Southeast Asia
PIOTR BALCEROWICZ:
Miêdzynarodowa Konferencja nt. studiów nad d¿inizmem
MAREK MEJOR:
Sprawozdanie z wystawy prac indologicznych:
„Królewic indyjski w polski strój przybrany”
171
172
174
175
177
Artyku³ polemiczny
TADEUSZ HERRMANN
OdpowiedŸ na niektóre uwagi, stwierdzenia i sugestie zawarte w „S³owie
wstêpnym” autorstwa kol. Piotra Balcerowicza (Studia Indologiczne I(94) s. 5-8
oraz w nocie „W sprawie transkrypcji polskiej wyrazów indyjskich (sanskryt,
hindi)” autorstwa kol. Marka Mejora (tam¿e, s. 9-11), czyli o k³opotliwych
przygodach indianisty z d¿iw¹ i dŸiw¹ w krainie Maji * .
Zacznijmy od noty kol. M. Mejora.
1) System zaproponowany przez prof. E. S³uszkiewicza zgadza siê z normami
polskiej ortografii: otó¿ nie jest to ¿aden argument, poniewa¿ jakikolwiek system
transkrypcji usi³uje jak najwierniej zapisaæ (oddaæ) absolutnie wszystkie (!) wyrazy
danego jêzyka, powinien wiêc byæ wierny w³aœnie temu jêzykowi, natomiast
spraw¹ drugorzêdn¹ jest jego zgodnoœæ z normami ortograficznymi jêzyka tych,
którzy s¹ jego u¿ytkownikami na co dzieñ. Np. Francuzi równie¿ w niezgodzie z
ortografi¹ w³asnego jêzyka pisz¹ „açva”, „çrî”, „Çiva” etc. ze znakiem cédille
przed spo³g³osk¹ i przed samog³osk¹ „i” oraz u¿ywaj¹ cyrkumfleksu na oznaczenie
d³ugoœci wszystkich samog³osek sanskryckich; s¹ to wiêc znaki czysto
konwencjonalne, znane wy³¹cznie indologom i poza indologi¹ nie maj¹ce ¿adnego
zastosowania. Inaczej mówi¹c, te tysi¹ce wyrazów sanskryckich czy tamilskich w
¿adnym wypadku nie nale¿¹ do jêzyka polskiego i nie ma potrzeby ich spolszczaæ
w taki sposób, ¿eby przypomina³y wyrazy, które w sposób naturalny wchodzi³y do
jêzyka polskiego z ró¿nych innych jêzyków. System transkrypcji dotyczy zatem
wszystkich wyrazów (!) danego jêzyka, opiera siê na œciœle okreœlonych,
konwencjonalnie ustalonych zasadach (inaczej nie jest systemem), posiada
okreœlonych autorów (twórców) i nie toleruje wyj¹tków. Z drugiej strony istnieje w
jêzyku polskim okreœlona liczba spolszczeñ, których forma nie jest okreœlona przez
¿adne zasady i nie mo¿emy jej odnosiæ do ¿adnego systemu, gdy¿ po prostu nie
wiemy, w jaki sposób i kiedy przedosta³y siê do naszego jêzyka i kto je
wprowadzi³. Typowymi spolszczeniami (czyli wyrazami ju¿ polskimi!) s¹ liczne
nazwy geograficzne, zw³aszcza dotycz¹ce Europy (np. Pary¿, Lipsk, Neapol;
* Tekst referatu wyg³oszonego na posiedzeniu Sekcji Indologii IO UW w dn. 26
paŸdziernika 1994 r. Por. odpowiedŸ na polemikê – Piotr Balcerowicz: „O treœciach
Pustyni Nubijskiej czyli o systemach spolszczania wyrazów indyjskich”, SI 2 (1995)
17-38. [Przyp. Red.]
Studia Indologiczne 2 (1995) 5-16.
Copyright © Instytut Orientalistyczny, Uniwersytet Warszawski
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin