64[1].pdf

ISSN 1505-0890

OPOKA

W KRAJU 64(85)

Kórnik październik 2007

Wydawnictwo seryjne, ukazujące się w nieregularnych odstępach czasu

pod redakcją Macieja Giertycha

Adres: os. Białoboka 4, 62-035 Kórnik

Czytaj www.prawy.pl , codzienna gazeta internetowa naszego środowiska.

Przed nami wybory

Sejm uchwalił skrócenie kadencji i 21 października będą nowe wybory. Liga

Polskich Rodzin (LPR) idzie w tych wyborach razem z Prawicą Rzeczypospolitej (PR)

i Unią Polityki Realnej (UPR). Sojusz z PR to sprawa oczywista. To są ci posłowie,

którzy uwierzyli, że PiS pragnie bronić życia nienarodzonych i sromotnie się na nim

zawiedli. Po odrzuceniu głosami PiS poprawki do konstytucji wzmacniającej obronę

nienarodzonych grono posłów PiS, wraz z marszałkiem Sejmu Markiem Jurkiem

opuściło PiS i założyło własne koło. Dzisiaj ci posłowie będą startować w wyborach

razem z LPR, partią konsekwentną , partią, która nie tylko głosi obronę życia od

poczęcia, ale konsekwentnie dąży do tego, by ta obrona miała jak najsilniejsze

umocowanie ustawodawcze, bez żadnych wyjątków. Tylko LPR przy wspomnianym

głosowaniu miała 100% obecności i w 100% głosowała w obronie życia. Ci, którzy

udzielili poparcia PiS-owi sądząc, że to partia broniąca życie dzisiaj wiedzą, że w tej

sprawie na PiS liczyć nie można. Apelujemy, by teraz zagłosowali na LPR.

Do koalicji z nami weszła też UPR. Jest to partia zainteresowana głównie

wolnym rynkiem i ułatwieniami dla przedsiębiorczości. Jak już wielokrotnie pisałem,

my też jesteśmy za wolnym rynkiem i za prywatną własnością. Oponowaliśmy tylko i

nadal oponujemy przeciwko korupcyjnej prywatyzacji, przeciwko dorabianiu się

hochsztaplerów kosztem państwa na operacjach prywatyzacyjnych. Jesteśmy też

przeciwko prywatyzacji polegających na likwidacji sprzedanych zakładów, czyli w

rzeczywistości na sprzedawaniu jedynie rynku, na który nabywca rzuca towar

produkowany gdzie indziej, pozostawiając Polskę z kłopotem znalezienia pracy dla

byłych pracowników „sprywatyzowanego” zakładu. Tak więc w sprawach

gospodarczych jesteśmy w stanie się z UPR dogadać. Ponadto partia ta ma program

patriotyczny, sprzeciwia się europejskiej konstytucji, sprzeciwia się wejściu Polski do

strefy euro, stoi na gruncie walki z korupcją, autentycznie pragnie dekomunizacji i

lustracji. Łączy nas wystarczająco dużo, by móc razem startować. Jest to też

niewątpliwie partia konsekwentna. Zawsze twardo stała na gruncie swego programu i

mimo słabego poparcia nigdy nie szła na żadne kompromisy.

Rozpad LiS-u, czyli rozejście się LPR i Samoobrony, było nieuniknione. To był

sojusz taktyczny, w jednej sprawie, przeciwko wykorzystywaniu służb specjalnych do

walki międzypartyjnej. Zbliżyła nas koalicja, do której PiS zaprosiło kolejno

Samoobronę i LPR, a następnie nielojalność PiS-u wobec obu koalicjantów. W

szczególności wspólnie uznaliśmy za niemoralne organizowanie przez PiS prowokacji

wobec politycznych konkurentów. Na dłuższą metę jednak partia o dwóch głowach, o

dwóch równorzędnych przywódcach, a zarazem przy bardzo różnych programach,

funkcjonować nie mogła. Z niezależnego startu w wyborach zadowoleni są działacze

terenowi zarówno Samoobrony jak i LPR. Te środowiska do siebie nie pasują.

Razem z PR i UPR chcemy tworzyć nową siłę polityczną, konsekwentną,

wierzącą w to, co głosi, autentycznie prawicową, na prawo od PiS-u. Chcemy tworzyć

Ligę Prawicy Rzeczypospolitej. Nie wątpię, że na polskiej scenie politycznej jest

miejsce dla takiej formacji, i że w wyborach osiągnie ona dobry wynik.

Czemu przyśpieszone wybory?

W dniu 7 września 2007 r. w połowie V kadencji, Sejm po raz pierwszy w

historii dokonał samorozwiązania. Jak do tego doszło? Potrzeba do tego zgody 2/3

liczby posłów, czyli 307. Oczywiście samorozwiązanie nie jest możliwe bez udziału

najliczniejszego klubu, czyli zwykle klubu rządzącego. Rzadko się zdarza, by

najliczniejszy klub chciał ryzykować wybory w sytuacji, gdy po wyborach może

przestać być najliczniejszym. Teraz jednak Prawo i Sprawiedliwość (PiS) zapragnęło

skrócenia kadencji. Warto przeanalizować przyczyny tej decyzji. Jest ich kilka i warto

o nich pamiętać w czasie kampanii wyborczej.

Przyczyna pierwsza i chyba najważniejsza to sprawa finansów partii. Gdy nie

wiadomo, o co chodzi, to chodzi o pieniądze. Z powodu znaczących nieprawidłowości

sprawozdanie PiS za rok 2006 nie zostało przyjęte przez Państwową Komisję

Wyborczą i w rezultacie partia ta straciła prawo do dotacji państwowej na trzy lata lub

do najbliższych wyborów. Gdyby wybory odbywały się w ustawowym terminie, czyli

jesienią 2009 roku, to PiS przez dwa lata byłoby bez dotacji, podczas gdy główni

konkurenci by je regularnie dostawali. Dla PiS oznacza to stratę 65 ml złotych. Już

kiedyś Polskie Stronnictwo Ludowe (PSL), za takie przewinienie przez 3 lata było bez

dotacji państwowej. Organizując wybory teraz, PiS ma stan kasy podobny jak inne

partie. Innymi słowy, skrócenie kadencji ratuje PiS przed klęską finansową. Można

powiedzieć, że jest to posunięcie sprytne. Ale dodajmy, że niemoralne. Przepisy o

karze za nieprawidłowości w wydawaniu pieniędzy państwowych są po to, by bolały,

by się nie powtarzały. Ucieczka przed karą, i to na koszt państwa, to niemoralne. Tu

nie tylko chodzi o te 65 ml zł, ale i o koszta samych wyborów, odpraw dla

odchodzących senatorów, posłów i ministrów, koszta kampanii wyborczej itd. Chodzi

o ogromne pieniądze na koszt nas wszystkich, tylko po to, by PiS nie pozostał bez

państwowej dotacji.

Przyczyna druga to ucieczka przed komisjami sejmowymi w sprawie akcji

Centralnego Biura Antykorupcyjnego (CBA) w ministerstwie rolnictwa i w

mieszkaniu Barbary Blidy. Akcja w ministerstwie rolnictwa okazała się niewypałem.

Zdarza się, że służbom specjalnym coś nie wyjdzie. Nie w tym więc problem. Chodzi

o to, że CBA zorganizowało prowokację, która miała doprowadzić do przyłapania

Andrzeja Leppera na braniu łapówki. Otóż takie prowokacje wolno robić, jeżeli doszło

do przestępstwa i szuka się winnych lub dowodów winy. W tym wypadku nie było

żadnego przestępstwa, a przynajmniej takiego faktu nie ujawniono, a zorganizowano

prowokację, by skompromitować konkurenta politycznego; tak więc agencja rządowa

namawiała do przestępstwa. Tego nie wolno robić, nie tylko dlatego, że jest to

niezgodne z prawem, ale i dlatego, że jest to niemoralne. Wszystkie kluby

parlamentarne z wyjątkiem PiS chciały powołania sejmowej komisji śledczej do

zbadania sprawy. PiS-owski marszałek Sejmu Ludwik Dorn, korzystając ze swego

prawa przetrzymywania składanych wniosków do 6 miesięcy, uniemożliwił jednak

powołanie takiej komisji. Po 6 miesiącach taka komisja musiałaby powstać i wyszłaby

na jaw nie tylko niekompetencja CBA, ale i bezprawność jego poczynań. Cała Polska

dowiedziałaby się, jak to za pieniądze publiczne, zamiast zwalczać korupcję,

organizuje się haki na konkurentów politycznych. Ta sprawa i tak wyjdzie na jaw, ale

dopiero po wyborach i to była ważna przyczyna ich przyśpieszenia.

To samo dotyczy akcji CBA w sprawie Barbary Blidy. Tu też jest wniosek o

komisję sejmową. Wykazałaby ona wyraźną nieudolność CBA, polityczne naciski na

działalność prokuratorów itd. Oczywiście, sprawa afery węglowej wymaga

wyjaśnienia, a min. Blida nie strzelałaby do siebie, gdyby nie miała nic do ukrycia.

Ale komisja sejmowa przed wyborami byłaby PiS-owi nie na rękę, stąd podobna

blokada jej powstania przez marszałka Dorna.

Trzecim powodem decyzji PiS-u o skróceniu kadencji Sejmu był rozpad koalicji

rządowej. Fiasko akcji CBA w ministerstwie rolnictwa i dymisja Andrzeja Leppera z

rządu zlikwidowało większość sejmową. Doszła do tego krytyka za akcję w

ministerstwie rolnictwa ze strony Ligi Polskich Rodzin, krytyka z pozycji etycznej. Za

tą krytykę i LPR została wyrzucona z koalicji. Bez LPR i Samoobrony PiS nie

posiadało w Sejmie maszynki do głosowania, czyli większości do przeprowadzania

ważnych ustaw. Wszystkie głosowania przegrywało, nawet techniczne o porządku

obrad. PiS mogło albo zgodzić się na naszą propozycję rządu PiS-LPR-Samoobrona

bez przywódców, albo zawiązać koalicję z PO. Oczywiście koalicja PO-PiS była

możliwa przez całą kadencję, ale brakło woli jej powołania zarówno po stronie PO, jak

i PiS. Pozostało samorozwiązanie Sejmu.

Dodatkową konsekwencją rozpadu koalicji i utraty większości w Sejmie była

pewność odwołania marszałka Dorna, gdyby tylko zechciał on ten wniosek poddać

pod obrady Sejmu. Odmawiał tego, ratując swoją skórę i PiS-u, ale po 6 miesiącach

musiałby to zrobić, cały czas się kompromitując. Potem marszałkiem zostałby ktoś z

opozycji, pewno z PO, i mniejszościowy rząd Kaczyńskiego nic by już nie mógł w

Sejmie przeprowadzić.

Do przyczyn chęci skrócenia kadencji przez PiS dochodzi jeszcze sprawa

przyszłych wyborów prezydenckich. Kaczyńskim bardziej zależy na wygraniu drugiej

kadencji dla Lecha niż na sprawowaniu funkcji premiera przez Jarosława. Zwykle

rządzący traci poparcie w trakcie kadencji, bo wielu wyborców ma pretensje o nie

zrealizowanie obietnic, a wyborcy innych partii nie przechodzą do rządzącej, tylko

czekają na okazję do zaistnienia dla swej partii. Po czterech latach rządów PiS-u, przy

braku kontroli rządu przez prezydenta, mało kto by chciał go ponownie wybrać.

Oddając władzę teraz, PiS powoduje, że nowy rząd będzie kontrolowany przez

prezydenta, to się będzie ludziom podobać i Lech Kaczyński może mieć nadzieję na

reelekcję.

W sumie więc PiS miało wiele powodów, by zapragnąć wyborów teraz.

Patrząc na sondaże, PO od dawna pragnęła przyśpieszonych wyborów. Dla tej

partii jest to okazja przejęcia władzy. Oczywiście sondaże mogą mylić, jak

wielokrotnie czyniły to uprzednio, ale teraz przy tak głębokiej kompromitacji PiS-u

wydaje się pewne, że bez PO następnego rządu nie będzie. Pytanie tylko, z kim. Jeżeli

z lewicą, to będzie totalna kompromitacja tej formacji, a jeżeli z PiS, to przecież

można było już teraz. W Sejmie V kadencji ewentualna koalicja PO i PiS była nie

tylko możliwa, ale dawała pełną kontrolę nad Sejmem. Skoro nie potrafili się dogadać

teraz, to czy potrafią po wyborach? Nie jest więc jasne, co PO planuje. Oficjalne mówi

się, że chce zdobyć absolutną większość i rządzić samodzielnie, ale to raczej nierealne

marzenie. Czy dla takich marzeń warto było rozwiązywać Sejm? Pokaże to przyszłość.

Wniosek Sojuszu Lewicy Demokratycznej (SLD) o samorozwiązanie Sejmu

wynika z nadziei na poprawienie swojego stanu posiadania. Na zwycięstwo nie liczą,

ale sądzą, że stworzą liczniejszy klub niż mają teraz. Ponadto wprowadzą do Sejmu

pewną liczbę posłów wywodzących się z dawnej Unii Wolności, którym, jak zawsze

twierdziłem, było bardzo blisko do post-komunistów. Odnoszę wrażenie, że właśnie o

reanimowanie tej formacji głównie tu chodzi. Dzieląc się miejscami na listach z

demokratami.pl (formacją Bronisława Geremka) i SDPL (formacją Marka

Borowskiego) jest mało prawdopodobne, by wróciło do Sejmu więcej posłów SLD niż

mają obecnie. Niewykluczone, że demokraci.pl planują po wyborach oderwać się od

SLD i wejść w koalicję z PO (jak za rządów Mazowieckiego, Suchockiej czy Buzka).

Decydują więc jakieś racje nadrzędne, pochodzące z międzynarodówki socjalistycznej

czy innych instancji międzynarodowych. Wiem z Parlamentu Europejskiego (PE), że

wielce się ubolewa nad tym, iż w Polsce rzekomo rządzi skrajna prawica, a główna

opozycja (PO) jest partią zasiadającą w PE razem z brytyjskimi konserwatystami,

CDU Angeli Merkel, UMP Nicolasa Sarcozy, Forza Italia Silvio Berlusconiego itd.,

czyli z tzw. europejską prawicą. Europejska poprawność polityczna wymaga, by

głównymi partiami były liberalna prawica i centrolewica. Siły międzynarodowe chcą,

by w Polsce powróciła normalność typu: raz Geremek, raz Kwaśniewski. Nie sądzę,

by SLD chodziło wyłącznie o ucieczkę przed kłopotami finansowymi, bo również

sprawozdanie finansowe SLD za rok 2006 nie zostało przyjęte. Wniosek o

samorozwiązanie Sejmu SLD zgłosiło zanim się dowiedzieli, że w V kadencji nie

dostaną już więcej pieniędzy publicznych.

Dlaczego Polskie Stronnictwo Ludowe (PSL), któremu sondaże stale dają

wyniki pod progiem wyborczym, głosowało za samorozwiązaniem nie jest dla mnie

zrozumiałe. Zapewne liczą na to, że z powodu kłopotów Samoobrony jest okazja, by

odebrać jej część elektoratu wiejskiego.

„Zasady zobowiązują”

Kampanię wyborczą PiS rozpoczęło bardzo wcześnie, pod hasłem „Zasady

zobowiązują”. Bilbordy z tym hasłem i twarzą Jarosława Kaczyńskiego zdobią polskie

drogi już od dwóch miesięcy. Partia rządząca pierwsza wiedziała, że będą

przyspieszone wybory i ruszyła z kampanią. Hasło wyborcze jest piękne, tylko jak

wszystko w PiS, niewiarygodne.

Liga Polskich Rodzin (LPR) weszła do koalicji po to, by realizować swój

program, co w praktyce oznaczało przytrzymać PiS przy jego własnym programie

wyborczym. Program PiS-u z 2005 roku był bardzo bliski naszego. Jego autorzy

wiedzieli, że polski elektorat chciał normalności, troski o rodzinę, obrony życia

nienarodzonych, bezpieczeństwa, walki z korupcją, lustracji, obrony suwerenności

przed zakusami zdominowanej przez Niemcy Unii Europejskiej itd. To wszystko było

w programie PiS-u, ale mieliśmy wątpliwości, czy PiS zechce ten program realizować.

Wchodząc do koalicji wymuszaliśmy elementy tego programu i niektóre z nich udało

się zrealizować, często wbrew PiS-owi. PiS nie może narzekać na koalicjantów, że

przeszkadzali mu w realizowaniu jego programu. We wszystkich głosowaniach

lojalnie wypełnialiśmy umowę koalicyjną. Niestety, PiS nie było lojalne, ani wobec

koalicjantów, ani wobec własnego programu wyborczego. Mówiąc, że zasady

zobowiązują, trzeba przede wszystkim przestrzegać je samemu. Przypatrzmy się jak to

przestrzeganie zasad przez PiS wyglądało.

Niewierność programowi

Zacznę od sprawy najważniejszej. W swoim programie wyborczym PiS

obiecywało szereg spraw z zakresu etyki. Obronę życia, politykę prorodzinną, walkę o

normalność. To w obliczu tych elementów programu, PiS dostało poparcie ludzi blisko

związanych z Kościołem, w tym Radia Maryja. I tu jest kompromitacja największa.

Gdy przyszło bronić życia nienarodzonych zabrakło PiS-u. Było 165 głosów za, 137

przeciw, 111 wstrzymało się i 47 nie głosowało, co przy wymaganej większości 2/3

nie starczyło. Jak wiemy stało się to przyczyną wyjścia z PiS-u Marka Jurka, jego

rezygnacji z funkcji marszałka Sejmu i stworzenie z grupą byłych posłów PiS nowej

partii Prawica Rzeczpospolitej (PR) - dzisiaj startują oni do Sejmu razem z LPR.

Premier Kaczyński twierdził, że dla wprowadzenia do konstytucji pełnej obrony życia

nienarodzonych nie ma większości w Sejmie. Jurek mówił mu: "Zapewnij PiS, a

większość konstytucyjna się znajdzie". Nie znalazła się - z braku PiS. W sprawie

przystanku kolejowego we Włoszczowej była dyscyplina klubowa w PiS-ie, a w

sprawie obrony życia, jej nie było. Ponoć w PiS-ie zasady zobowiązują.

Tabela 1. Jak posłowie PiS głosowali w ważnych sprawach pro-rodzinnych.

Temat

Data

Nr gło-

sowania

Prze-

ciw

Wstrzy-

mali się.

Nie

obecni

Obrona życia w konstytucji 13.04.07

Becikowe

16.12.05

148

Ulga podatkowa na dzieci

5.11.07

135

Mundurki w szkołach

2.03.07

Przyjęcie Nelly Arnold Rokity, publicznie opowiadającej się za legalnością

aborcji, na doradcę Prezydenta do spraw kobiet i na PiS-owskie listy do Sejmu,

potwierdza faktyczne stanowisko PiS w sprawie obrony życia nienarodzonych.

Becikowe przeszło większością 260 do 148, a duża ulga podatkowa na dzieci

większością 204 do 177, obie sprawy bez głosów PiS. Teraz PiS tymi osiągnięciami

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: