Tolerancja Hamer - z przypisami.pdf

(304 KB) Pobierz
418050151 UNPDF
„Tolerancja” Hanna Hamer
www.maturazpolskiego.pl
1.  Termin „tolerancja” oznacza, jak podaje „Słownik języka polskiego” – wyrozumiałość w stosunku 
do   przekonań  odmiennych   od   naszych   własnych.   Szerzej   –   człowiek   tolerancyjny   to   taki,   któ­
ry nie tylko nie uważa, że dyskutant mający przeciwny pogląd jest głupi, ale także ten, kto potrafi 
w pełni szanować odmienne od własnych wierzenia, upodobania i zwyczaje. To ktoś, kto nie dyskre­
dytuj e 1   innych ludzi tylko dlatego, że różnią się od niego sposobem bycia czy wyglądem zewnętrz­
nym. Innymi słowy – to ktoś pozbawiony uprzedzeń. (...)
2.  Według psychologów społecznych, takich jak G. Allport, M. Lerner, O. Field i inni – uprzedzenie 
jest wrogą, a w każdym razie negatywną postawą wobec grupy ludzi lub poszczególnych jej przedsta­
wicieli.   Taka   postawa   bywa   najczęściej   skutkiem   przyswojenia   sobie   bezpodstawnych   uogólnień, 
bezpodstawnych   –   bo   wyprowadzonych   z   fałszywych   lub   niekompletnych   informacji.   Załóżmy, 
że usłyszałam kiedyś, nie pamiętam już kiedy i od kogo, pogląd czy opinię, że wszyscy rudzi są fał­
szywi. Ten ktoś nie znał z pewnością wszystkich rudych, ale ten jeden, którego znał, dopiekł mu za­
pewne do żywego. Wystarczy, aby takie zdanie padło na podatny grunt, to znaczy, aby usłyszał je 
ktoś, kto nie ma w ogóle zdania na temat rudych albo kto zetknął się z jakimś osobnikiem o tym ko­
lorze włosów. Najchętniej podzielamy cudze poglądy wtedy, gdy trafiają do naszych szarych komórek 
jako pierwsze lub gdy są podobne albo identyczne z naszymi. (...)
3.  Podstawą każdego uprzedzenia jest zatem nieuzasadnione uogólnienie, zwane stereotypem 2   my­
ślowym. Jeśli myślisz stereotypami, to znaczy przypisujesz każdej osobie z danej grupy (np. rudziel­
cowi z grupy wszystkich rudzielców) identyczne cechy osobowościowe – jesteś na najlepszej drodze 
do zostania człowiekiem nietolerancyjnym. (...) Zasadniczą wadą każdego stereotypu myślowego jest 
to, że zamyka nam oczy na indywidualne różnice między ludźmi. Warto pamiętać, że ludzie uprze­
dzeni widzą świat tak, jak im na to pozwala ich uprzedzenie. Oni po prostu nie są w stanie być tole­
rancyjni. Mają już raz na zawsze wyrobiony pogląd nadaną kwestię i nie interesują ich fakty. To fał­
szowanie obrazu rzeczywistości niesie ze sobą poważne konsekwencje. Żyjemy w wyimaginowanym 
świecie, stworzonym przez zlepki oderwanych opinii, zasłyszanych gdzieś zdań, nieprzemyślanych 
przekonań. Jak można wobec tego konstruktywnie oddziaływać na realia, których się tak naprawdę 
wcale nie zna? Uprzedzenia nie pozwalają nam funkcjonować efektywnie w prawdziwym świecie, od­
suwając nas od ludzi różniących się w jakiś sposób od nas, wyzwalają negatywne emocje, kanalizu­
jąc napięcie w agresji na przedmiot uprzedzenia i dlatego są niebezpieczne. (...) Dlaczego nietoleran­
cja jest tak powszechnym zjawiskiem? Składają się na to przynajmniej cztery grupy przyczyn: • eko­
nomiczna   i   polityczna   rywalizacja  •  szukanie   „kozłów   ofiarnych”  •  tzw.   osobowość  autorytarna 3  
• konformizm 4 .
4.  Psychologowie społeczni zwrócili uwagę na fakt, że postawy nacechowane uprzedzeniem nasilają 
się zwykle wtedy, gdy panuje kryzys, czasy są pełne napięcia i konfliktów, spowodowanych niezgod­
nością celów ekonomicznych, politycznych lub ideologicznych. (...) Ekonomiczne korzyści płynące 
z dyskryminacji części ludności są zupełnie oczywiste. Grupom uprzywilejowanym opłaci się pod­
trzymywać uprzedzenia. Manipulowanie nastrojami społecznymi  w celu ukierunkowania niechęci 
na określoną grupę ludzi znane było  od wieków. (...)  Największe uprzedzenia  przeciw  Murzynom 
stwierdzono w USA w tych grupach społecznych, które w hierarchii społeczno­ekonomicznej znajdo­
wały się tylko o jeden szczebel wyżej. Najwyraźniej dało się to zaobserwować podczas rywalizacji 
o pracę. A zatem rywalizacja i konflikt ekonomiczno­społeczny z reguły rodzą uprzedzenia. Są one 
tym większe, im niższy jest poziom wykształcenia i bardziej tendencyjne 5   środowisko rodzinne, do­
starczające negatywnych wzorców zachowań.
5.   Nazwa „kozioł ofiarny” pochodzi od starożytnych Izraelitów. W dniach pokuty kapłan kładł ręce 
na głowie kozła, recytując jednocześnie grzechy ludu i przenosząc w ten sposób symbolicznie grzech 
i zło z ludzi na kozła. Pozwalano następnie uciec zwierzęciu na pustynię, aby społeczność mogła po­
1 dyskredytować  – podważać wiarygodność, autorytet bądź wartość kogoś lub czegoś w oczach innych ludzi.
2 stereotyp   – funkcjonujący w świadomości społecznej uproszczony i zabarwiony wartościująco obraz rze­
czywistości.
3 autorytarny  – oparty na bezwzględnym posłuszeństwie wobec władzy; narzucający swoją wolę, opinię, wy­
muszający   posłuszeństwo;   osobowość  autorytarna   –   osobowość  człowieka   silnie   identyfikującego   się 
z własną grupą i przyjmującego postawy nietolerancji, pogardy i agresji wobec innych grup.
4 konformista  – człowiek, który bezkrytycznie podporządkowuje się normom, wartościom i poglądom uzna­
nym za obowiązujące w danej grupie.
1 z 4
418050151.001.png
„Tolerancja” Hanna Hamer
www.maturazpolskiego.pl
czuć się oczyszczona z grzechu. „Kozła ofiarnego” obarczamy odpowiedzialnością za coś, co nie jest 
jego winą. Niestety ludzki „kozioł ofiarny” nie może nigdzie uciec – dla zwierząt bywamy bardziej to­
lerancyjni. Warto znać trzy cechy decydujące o tym, że spośród wielu osób ta jedna staje się ofiarą 
agresji i okrucieństwa. Cechą pierwszą jest bezsilność wynikająca z braku chęci lub umiejętności 
obronienia się. „Żądna krwi” grupa nie wnika bliżej w motywy niechęci ofiary do obrony. Rozzu­
chwala ją sam brak reakcji na zaczepki. Cechą drugą jest wyróżnianie się na tle grupy. Rzuca się 
w oczy zarówno prymus, zawsze znający właściwą odpowiedź (w odróżnieniu od nas), jak i człowiek 
o innym kolorze skóry lub odmiennym wyznaniu religijnym. Dla ludzi nietolerancyjnych, którzy są 
szczególnie skłonni do wyszukiwania sobie „kozłów ofiarnych”, inny – to wróg. Aby stać się obiektem 
prześladowania, trzeba jeszcze spełniać trzeci warunek – być od początku nielubianym, często z bła­
hego lub wyimaginowanego powodu. Forma i nasilenie agresji zależy oczywiście zawsze od aprobaty 6  
danej grupy społecznej. Jeśli ktoś zacznie bronić ofiary, oprawcy zwykle tracą pewność siebie i mogą 
zostawić ją w spokoju. (...)
6.   Istnieją ludzie  szczególnie  predysponowani 7   do   nietolerancyjnego   traktowania  innych,  nie tyle 
z powodu sytuacji zewnętrznej (kryzys) i bezradności swych ofiar, ile z przyczyn osobowościowych. 
(...) Taka osobowość skłonna do uprzedzania się do jednostek lub grup ludzkich, nosi nazwę autory­
tarnej. Twórcami koncepcji tego typu osobowości są T. Adorno, E. Frenkel­Brunswik, E. Levinson 
i R. Sanford. Wymieniają oni szereg cech dla niej charakterystycznych. Pierwszą z nich jest niezwy­
kły respekt dla władzy, czy – mówiąc prościej – płaszcząca się, uległa postawa wobec przełożonych. 
Drugą – silna skłonność do karania osób zależnych, zwłaszcza dzieci i podwładnych. Cechą trzecią 
jest walka ze wszystkimi przejawami słabości u siebie i innych, innymi słowy – stwarzanie pozorów 
bycia „mocnym” człowiekiem. Czwarta cecha osobowości autorytarnej to stała podejrzliwość, nasta­
wianie się na atak ze strony otoczenia i niesłychanie męcząca gotowość do obrony. Cecha piąta 
to posiadanie sztywnych, odpornych na zmiany, poglądów, nawet pod wpływem najbardziej przeko­
nujących argumentów. I szósta – przyjmowanie bez dyskusji wszystkich obowiązujących w danej 
grupie społecznej konwencjonalnych wartości. (...)
7.  Konformizm jest, jak wiadomo, dostosowaniem własnego zachowania i sposobu myślenia do za­
chowania i sposobu myślenia grupy społecznej. Potocznie przyjmuje się, że termin ten oznacza ule­
głość wobec obowiązujących norm w celu uzyskania osobistych korzyści. Korzyść nie musi być ma­
terialna, na przykład może nią być tzw. święty spokój, kiedy to nie reagujemy na czyjąś krzywdę 
i nie narażamy się większości. Konformizm to upodabnianie się w zachowaniu do otoczenia. Je­
śli to społeczne otoczenie narzuca normy pełne uprzedzeń, ludzie są często zbyt słabi, aby im się 
przeciwstawić,   mimo  że   mieliby   na   to   ochotę.   (...)   Konformizm   względem   normy   nacechowanej 
uprzedzeniem może też wynikać z braku dostępu do ścisłych danych i z przewagi błędnej informacji. 
Ludzie przyswajają sobie wtedy negatywne postawy na podstawie plotek i pogłosek. (...)
8.  A w ogóle – czy uprzedzenia nie mają żadnych pozytywnych stron? Ależ tak, oczywiście. Pomagają 
nam zachować dobre samopoczucie i wysokie mniemanie o własnej osobie jako o kimś lepszym, mą­
drzejszym czy bardziej wartościowym. To subiektywne spojrzenie na siebie kłóci się z obiektywną 
oceną postawy nietolerancyjnej jako oznaki prymitywizmu myślowego, prostactwa oraz zwyczajnej 
głupoty. (...)
9.  Co zrobić, aby być bardziej tolerancyjnym?
Aby tego dokonać, trzeba trochę nad sobą popracować. Przede wszystkim nie wolno poddawać się 
myślowym stereotypom. (...) Najbardziej trwałe są poglądy trafiające do nas jako pierwsze i te, któ­
re pochodzą od ludzi w naszym mniemaniu wiarygodnych. Nie jest to jednak powód, aby poglądów 
tych nie poddawać stałej weryfikacji. Warto słuchać różnych zdań pochodzących od różnych ludzi 
i nie trzymać się zbyt kurczowo własnych przekonań. (...) Należy szukać ludzi myślących inaczej, 
wciągać ich w dyskusję, spierać się, usiłować dociec prawdy.
10.  Niebezpieczne są wszelkie uogólnienia dotyczące grup ludzkich. Zamykają nam oczy na różnice 
indywidualne, a to prowadzi do uproszczeń i zafałszowań. Próbujmy zatem koncentrować się na po­
znawaniu ludzi, nie zaś na ich ocenianiu. Jeśli w naszym otoczeniu ktoś uparcie propaguje poglądy 
szerzące nienawiść czy wrogość do innej grupy ludzi, nie od rzeczy będzie zadać sobie pytanie – 
5 tendencyjny  – nieobiektywny, stronniczy.
6 aprobata  – uznanie czegoś za dobre, słuszne, godne poparcia i zgoda na to.
7 predysponować  – określać przeznaczenie, przydatność do czegoś ze względu na szczególne cechy.
2 z 4
418050151.002.png
„Tolerancja” Hanna Hamer
www.maturazpolskiego.pl
czy przypadkiem ktoś mną nie manipuluje, narzucając uprzedzenie (negatywny stereotyp myślowy)? 
(...) Nikt nie chce być pionkiem w cudzych rękach. Spróbujmy się zatem przed tym bronić.
Zadania do tekstu:
1. Na podstawie definicji tolerancji w akapicie 1. wymień 3 charakterystyczne cechy człowieka tole­
rancyjnego.
(1 p.)
2. Jaką funkcję pełni przytoczona w akapicie 2. opinia o ludziach mających rude włosy?
a) Ma charakter zabawnej anegdoty.
b) Mówi prawdę o ludziach rudych.
c) Wskazuje na skutki uogólnień.
d) Wyjaśnia, dlaczego rudowłosi są nielubiani.
(1 p.)
3. Co autorka artykułu uważa za główną przyczynę nietolerancji ? (akapit 3.)
(1 p.)
4. Wyjaśnij, na czym, zdaniem autorki, polega fałszowanie obrazu rzeczywistości. (akapit 3.)
(1 p.)
5. Uprzedzenia są niebezpieczne. Podaj trzy argumenty uzasadniające tę tezę. (akapit 3.)
(2 p.)
6. Wymień 2 czynniki, które wpływają na powstanie i nasilanie się uprzedzeń w czasie kryzysu, 
(akapit 4.)
(2 p.)
7. Podaj znaczenie określenia „kozioł ofiarny”. Wskaż właściwą odpowiedź. (akapit 5.)
a) Ofiara składana bogom przez starożytnych Izraelitów.
b) Ktoś, na kogo zrzuca się odpowiedzialność za coś.
c) Symbol pokuty za popełnione grzechy.
d) Bóstwo czczone przez starożytnych Izraelitów.
(1 p.)
8. Wymień 2 cechy człowieka, który może stać się dla grupy prześladowców „kozłem ofiarnym”. 
(akapit 5.)
(1 p.)
9. W jaki sposób można uratować „kozła ofiarnego” przed agresją? (akapit 5.)
(1 p.)
10. Jak człowiek mający osobowość autorytarną traktuje innych ludzi? Podaj 4 przykłady. (aka­
pit 6.)
(2 p.)
11. Z akapitu 7. wypisz trzy cechy charakteryzujące postawę konformistyczną.
(2 p.)
12. Na co, jako źródło nietolerancji, wskazuje obiektywna ocena tego zjawiska? (akapit 8.)
(1 p.)
3 z 4
418050151.003.png
„Tolerancja” Hanna Hamer
www.maturazpolskiego.pl
13. Opinia autorki tekstu o pozytywnych stronach nietolerancji zawiera (akapit 8.)
a) stwierdzenie prawdy;
b) pochwałę nietolerancji;
c)żart;
d) ironię.
(1 p.)
14. Nazwij typ związku frazeologicznego „być pionkiem w cudzych rękach” i wyjaśnij jego znaczenie. 
(akapit 10.)
(2 p.)
15. Fragment końcowy artykułu (akapity 9. i 10.) ma charakter:
a) informacyjny;
b) perswazyjny;
c) polemiczny;
d) refleksyjny.
(1 p.)
4 z 4
418050151.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin