kon9.doc

(931 KB) Pobierz
PLAN WYKŁADÓW Z PODSTAW AUTOMATYKI

70

Wykład
Podstawy Automatyki
prof. dr hab. inż. Stanisław Płaska

 

 

STEROWANIE KOMPUTEROWE

 

 

 

 

Wymagania:

·         relacje między , , ;

·         możliwość wyboru kroku próbkowania;

·         znajomość równań rekurencyjnych algebraicznych sterowania (odpowiedniki regulatorów analogowych).

 

 

 

REGULACJA KASKADOWA

 

 

Regulator zmniejsza czas regulacji sygnału i linearyzuje część obiektu.

 

 

 

UKŁADY ROZGRYWAJĄCE

 

              Układy rozgrywające powiązane są ściśle z teorią gier oraz procesami gospodarczymi.

Ocena jakości takich procesów dokonywana jest na podstawie indywidualnych własnych kryteriów.

Działanie układu łatwo prowadzi do konfliktu spowodowanego odmiennymi lub wręcz sprzecznymi kryteriami dla procesu A i B. Każda ze stron maksymalizuje własne kryteria jakości. Znane są tylko własne działania i ich globalne skutki.

 

 

TYPOWE WYMUSZENIA

 

Lp.

Nazwa wymuszenia

Wykres wymuszenia

Równanie

1

skok jednostkowy

(funkcja Heaviside’a)

2

wymuszenie skokowe o dowolnej wartości

3

wymuszenie impulsowe

(funkcja Diraca)

4

wymuszenie liniowo

narastające (skok prędkości)

5

wymuszenie paraboliczne

(skok przyspieszenia)

 


SCHEMATY BLOKOWE

 

              Zasady przekształcania schematów blokowych w celu ich uproszczenia i określenia transmitancji układu nazywane są algebrą schematów blokowych. W tablicy  podano zestawienie zasadniczych przykładów takich przekształceń, których znajomość wystarcza do określenia transmitancji dowolnie złożonego układu.

              W przypadku braku w torze głównym połączeń równoległych oraz istnienia dużej ilości połączeń szeregowych i sprzężeń zwrotnych, wygodnie jest skorzystać z metody mnemonicznej, pozwalającej określić transmitancję układu bez dokonywania żadnych przekształceń schematu.

 

              Przy korzystaniu z metody mnemonicznej postępujemy następująco:

  1. Ustalamy, ilość torów, którymi można przejść od wyjścia do wejścia układu tak, aby kierunek poruszania się w częściach gałęzi głównej był przeciwny do kierunku przekazywania sygnału, zaś w częściach gałęzi sprzężeń zwrotnych zgodny z kierunkiem przekazywania sygnału.
  2. Dla każdego toru tworzymy ułamki, których licznikiem jest iloczyn transmitancji członów gałęzi sprzężeń zwrotnych występujących w danym torze, a mianownikiem iloczyn transmitancji występujących w nim członów gałęzi głównej.
  3. Odwrotność transmitancji układu jest sumą ułamków utworzonych w punkcie 2, przy czym, przy sprzężeniu zwrotnym dodatnim ułamek otrzymuje znak "-" zaś przy ujemnym znak "+".


Lp.

Nazwa połączenia

Schemat pierwotny

Schemat zastępczy

1

Połączenie szeregowe

2

Połączenie równoległe

3

Sprzężenie zwrotne

4

Zmiana kolejności bloków

5

Zmiana kolejności węzłów sumacyjnych

6

Zmiana kolejności węzłów informacyjnych

7

Przesunięcie węzła sumacyjnego przed blok

8

Przesunięcie węzła informacyjnego przed węzeł sumacyjny

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin