Wykład 31.03.2010r.
Św. Augustyn 354-430
- on zamyka patrystykę czyli okres ojców kościoła, urodził się w Tageście(obecna Algieria) i tam umarł, jego matką była św. Monika
- bliski był mu manicheizm – negatywny obraz rzeczywistości, która jest stworzona z dobra i zła, a one ze sobą walczą
Bogumiłowie- rozwinięcie manicheizmu, świat został stworzony przez szatana, który uwiódł Ewę(mieli dziecko Kaina), był bratem bliźniakiem Jezusa
Katarzy- rozwinięcie manicheizmu, świat materialny nie istnieje, tablice z przykazaniami pochodziły od szatana, kto wybrał ta religie był czysty, żywił się roślinkami, obowiązywała go czystość małżeńska i przed małżeńska.
Augustyn – uczył retoryki, początkowo był manichejczykiem, w wieku 33 lat przyjął Chrzest św., dużo pisał m.in. „Wyznania”, „Sprostowanie” -odnosił się w nim krytycznie do swoich dzieł
-celem życia człowieka jest szczęście(eudajmonizm), to pełne szczęście jest tylko w Bogu, filozofia służy do osiągnięcia celu, aby osiągnąć cel potrzebne jest poznanie głównie Boga i duszy,
-opowiadał się po stronie natywizmu(we wnętrzu czł. Mieszka prawda),
- sumienie to ślad Boga w czł. (wg naturalizmu sumienie to wytwór społeczeństwa,
-poznanie tego co dotyczy boga i istoty duszy jest możliwe przez objawienie Visio intelectualis
- odrzucenie sceptycyzmu i agnostycyzmu(możemy być pewni tylko tego co jest), opowiadał się za optymizmem poznawczym,
-do poznania potrzebne jest czyste serce, jest ono możliwe gdy doskonalimy się moralnie, jest możliwe dzięki iluminacji,
-Augustyn rozwinął teocentryczną metafizykę, Bóg jest ośrodkiem fil. Bóg jest najwyższym dobrem,
-Augustyn przeciwstawia sobie Boga i świat, dualizm duszy i ciała, opowiada się za kreacjonizmem ((Bóg cały czas tworzy świat),
Opowiada się za woluntaryzmem – prymat woli i miłości nad rozumem, punktem wyjścia dla poznania jest wiara,
-wiele pisze o rzeczywistości cudów, które nieustannie mają miejsce, świat sam w sobie jest cudem, cudowność polega na tym, że potrafimy dostrzec wartość drugiego czł.,
-odrzuca deizm(Bóg stworzył świat i już w niego nie ingeruje)
-teorycea to nauka o Bogu, to próba wyjaśnienia zła i obrony doskonałości świata Bożego,
- nawiązuje do Platona(zło nie należy do przyrody, ale do ludzi, ma negatywna naturę, nie jest realne), zło jest brakiem dobra, Bóg nie stworzył zła, ale dopuścił do jego powstania, absolutem jest tylko dobro,
-zło jako brak nie występuje w sposób czysty, występuje za czymś pięknym, lubi się ubierać,
· historiozofia – filozofia dziejów, traktuje dzieje ludzkie jako walkę państwa bożego/Boga ze złem, zło jest skazane na przegraną, nawiązując do logosu 3 wydarzenia, które tworzą całą historię świata: stworzenie świata, przyjście na świat Jezusa, ponowne przyjście na świat Jezusa przed sądem ostatecznym.
Św. Tomasz z Akwinu 1225-1274
-typowa myśl systemowa, bardzo dużo napisał, wielka synteza filozofii, jest przeciwny myśli św. Augustyna, przyjmuje dualizm duszy i ciała,
-bóg jest bytem absolutnym i koniecznym, a świat nie,
-przejmuje hylemorfizm – czł jest harmonijnym tworem, nie ma w nim rozdarcia,
Opowiada się po stronie obiektywizmu – postawa umysłu zwrócona ku światu zewn.,
-jest przeciwnikiem subiektywizmu, opowiada się za empiryzmem genetycznym, odrzuca natywizm (istnieje wiedza wrodzona) oraz aprioryzm ( że można cos wiedzieć z góry),
-opowiada się za intelektualizmem (prymat rozumu nad wolą i ciałem), a odrzuca woluntaryzm.
Związki z Arystotelesem:
-przejął koncepcję przyczynowego istnienia zdarzeń, pierwszy poruszycie (wg Tomasza pierwszy Stworzyciel),
-nawiązuje do aktu i potencji(tego co możliwe), odróżnia twórcę od rzeczy stworzonych, czł jest bytem złożonym, aniołowie są tylko bytem, a Bóg czystym bytem,,
-dodaje 2 pojęcia: istoty(to forma arystotelesowska) i istnienia(Bóg jest czysty istnieniem, implikuje istnienie),
-odrzuca skrajny realizm pojęciowy, mówi o czymś powszechnym, ale dlatego, że Bóg urzeczywistnił swój projekt,
-rzeczy stworzone są traktowane jako przygodne, stworzone przez Boga,
-przejmuje pojęcie „dowodu”, relacje między wiedzą, a wiarą, wg Tomasza wiedza i wiara mają różną naturę, ale nie ma w nich konfliktu,
-Tomasz odrzuca koncepcję podwójnej prawdy, fil. To przygotowanie do teologii,
-nawiązuje do etyki umiaru(zasady złotego środka), należy unikać skrajności, każdemu dobru wyznaczać odpowiednie miejsce,
-wola musi zostać oddana kierownictwu rozumu,
-oficjalna filozofia kościoła.
Natka19901