Supperleggera, Performante, Blancpain Edition - nie jedno imię noszš ewolucje Gallardo zaprojektowane specjalnie z mylš o skracaniu kręgosłupów na wybojach, przestawianiu organów wewnętrznych w zakrętach i zagłuszaniu wszystkiego, co żywe. Każde w jeszcze mniejszym stopniu ugłaskane od poprzedniego i jeszcze bardziej węszšce za nowymi wyzwaniami. Ale zawsze można pójć o krok dalej. W rozumieniu Lamborghini oznaczało to połšczenie sportu motorowego z samochodami drogowymi w stopniu, o którym w Gallardo nie było jeszcze mowy. Tak oto powstało najbardziej ekstremalne "baby Lambo" o wymownym oznaczeniu LP570-4 Super Trofeo Stradale. Coupe w premierowej czerwieni Rosso Mars pokazano po raz pierwszy wiatu na salonie samochodowym we Frankfurcie we wrzeniu 2011 roku. Na pierwszy rzut oka Super Trofeo Stradale wyglšda jak Superleggera w nowym lakierze i z nowym skrzydłem, które samo w sobie niewiele różni się od tego z limitowanego Blancpain Edition. O odmiennym stanie wiadomoci zdajš się informować jedynie stylizowane grafiki z napisem "Supertroeo Stradale", których nie brakuje również w rodku, czerwone zaciski hamulców, i brak zwyczajowych, bocznych tabliczek z informacjš o wersji napędowej. Korzenie auta, podobnie jak Blancpain Edition, sięgajš fabrycznej serii Lamborghini Blancpain Super Trofeo, w której od 2009 roku startujš profesjonalni kierowcy i amatorzy. Seria odwiedza tak znakomite obiekty, jak Monza, Silversone czy Hockeinheim. Drogowe Super Trofeo dzieli z wycigowym modelem serce, czyli 5,2-litrowe V10, które znalazło się również w Superleggerze. Przy omiu tysišcach obrotów na minutę silnik rozwija 570 koni mechanicznych, które lšdujš na wszystkich czterech kołach tradycyjnie poprzez sprzęgło wiskotyczne. W standardzie Super Trofeo Stradale wyposażone jest w zrobotyzowanš przekładnię E-Gear, którš operujemy łopatkami przy kierownicy. Przekładnię wyposażono również w kontrolę szybkiego startu, nazywanš u Lamborghini "Thrust Mode", która gwarantuje jak najmniejszy polizg kół przy prędkoci startowej silnika sięgajšcej około pięciu tysięcy obrotów na minutę (przy 6,5 tysišcach uzyskiwany jest maksymalny moment obrotowy - 540 Nm). Coupe, zbudowane w dużej mierze z aluminium i włókien węglowych, waży 1340 kilogramów, czyli tyle samo, co Superleggera i blisko 70 kilogramów mniej, niż podstawowe LP560-4. Nad 560-konnym Gallardo model dominuje również jeli chodzi o aerodynamikę. Nowe, regulowane ręcznie skrzydło, zaadoptowane z wycigowego Super Trofeo, może zwiększyć docisk tylnej osi aż trzykrotnie. Z wycigowego Gallardo pochodzi również karbonowa pokrywa silnika z mocowaniami umożliwiajšcymi jej szybki demontaż. Kuracja odchudzajšca objęła również nowe koła w rozmiarze 19 cali z tytanowymi rubami i łożyskami, na których oszczędzono około 13 kilogramów. Z włókien węglowych w najbardziej ekstremalnym Gallardo, poza wspominanymi elementami, wykonano również jednoczęciowe fotele, zewnętrzne lusterka, panele drzwi, pokrywę zaworów silnika i pokrywę konsoli centralnej. Za dopłatš karbonem możemy pokryć prawe cały tunel rodkowy łšcznie z dwigniš hamulca ręcznego, dolnš częć wieńca kierownicy, zegary, klamki i schowek po stronie pasażera. Kabinę auta wypełniono czarnš Alcantarš, a kolor nadwozia wzišł się z narodowych barw wycigowych samochodów rodem z Włoch, które obowišzywały przed drugš wojnš wiatowš. W połykaniu każdej prostej i każdego zakrętu bierze udział wywodzšce się ze sportów motorowych zawieszenie oparte na podwójnych, aluminiowych wahaczach, ogumienie serii Pirelli P Zero Corsa, czuwajšce w każdej chwili ESP i wentylowane tarcze hamulcowe o rednicy 365 milimetrów z przodu i 356 z tyłu. Zbędnš gotówkę możemy zainwestować w tarcze ze spieków węglowo-ceramicznych, których rednicę w przypadku przedniej osi zwiększono do 380 milimetrów. Rozpędzenie się do 100 km/h zajmuje tylko 3,4 sekundy, a powięcona na rzecz docisku prędkoć maksymalna sięga 320 km/h. Produkcja Gallardo LP570-4 Super Trofeo Stradale ograniczona jest do zaledwie 150 numerowanych egzemplarzy. Samochód, poza lakierem Rosso Mars, można pokryć również kolorami Grigio Telesto i Bianco Monocerus, które nie dotykajš tylnego skrzydła i pokrywy silnika. Na specjalne życzenie w czarnym macie można pozostawić również dach. Zestaw dodatkowego wyposażenia przewidzianego na wypady torowe obejmuje między innymi rurowš klatkę bezpieczeństwa, 4-punktowe pasy bezpieczeństwa i system ganiczy. Jeli jednak kto nie przewiduje takich ekstrawagancji może pójć w przeciwnym kierunku i sięgnšć po nawigację satelitarnš, złšcze Bluetooth dla telefonu, system antywłamaniowy i układ pneumatyczny pozwalajšcy na zwiększenie przewitu w przodu w obliczu niewielkiej przeszkody terenowej.
eol3