KOSCI_1.doc

(141 KB) Pobierz
Czaszka

Kości
 

Budowa ogólna kości             

 

                      Anatomicznie kość jest zbudowana z 2 składowych: istoty zbitej na zewnątrz i istoty gąbczastej leżącej do wewnątrz

                      Wewnątrz kości długich znajduje się przestrzeń zwana jamą szpikową, która jest wyścielona przez błonę łącznotkankową zwaną śródkostną

                      Jama szpikowa zawiera szpik kostny, który możemy podzielić na: szpik kostny czerwony (zbudowany z elementów morfotycznych krwi) i szpik kostny żółty (powstaje w wieku dorosłym poprzez zastępowanie elementów morfotycznych krwi tkanką tłuszczową)

                      Erytropoeza zachodzi w: łopatce, mostku, talerzach kości biodrowych, kościach sklepienia czaszki, nasadach kości długich, kręgach żebrach

                      Okostna jest odpowiedzialna za wzrost kości na grubość

                      Chrząstka nasadowa jest odpowiedzialna za wzrost kości na długość

 

Czynności kości

                    Ochronna

                    Dźwigają masę ciała

                    Stanowią główny składnik biernej części narządu ruchu

                    Stanowią rezerwuar soli mineralnych

                    Wytwarzają krwinki

 

Pod względem fizycznym kość charakteryzuje się

                    Dużym stopniem sprężystości

                    Dużą wytrzymałością na ciśnienie i rozciąganie

                    Małą odpornością na zginanie

 

Z punktu widzenia biologii kość ma następujące zdolności

                    Podlega regeneracji

                    Może być przeszczepiana

                    Jest plastyczna (np. przyrasta w miejscach wzmożonego obciążenia)

                    Produkuje elementy morfotyczne krwi

 

Pod względem kształtu odróżniamy

                     kości długie (ossa longa) - w których jeden z trzech wymiarów przewyższa znacznie pozostałe. W budowie takiej kości wyróżniamy : trzon, koniec bliższy - "bliższy" oznacza : bliższy tułowia, koniec dalszy.

                     Końce inaczej mogą być określane jako nasady. Trzon zawiera jamę szpikową wypełnioną szpikiem. Przykład kości długiej : k. udowa, paliczki, piszczel, k. ramienna

 

 

                    kości płaskie (ossa plana) - wydłużone w dwóch kierunkach, bardzo znacznie spłaszczone w kierunku trzecim. Przykład kości płaskiej : łopatka, mostek, kość ciemieniowa

                    kości krótkie (ossa brevia) - są tam gdzie silna budowa wiąże się z ograniczoną ruchomością. Mniej więcej równo rozwinięte we wszystkich trzech kierunkach. Przykład kości krótkiej : kość czworoboczna większa, k. trójgraniasta, k. łódeczkowata (nadgarstek).

                    kości różnokształtne (ossa multiformia) - obejmują te kości, których nie da się zaliczyć do żadnej innej grupy. Przykład kości różnokształtnej : kręgi.

                    kości pneumatyczne (ossa pneumatica) - zawierają przestrzenie wysłane błoną śluzową i wypełnione powietrzem. Przykład kości pneumatycznej : kość czołowa, k. klinowa, szczęka

 

Podział połączeń

                    Ścisłe (nieruchome)

                    Wolne (ruchome, maziowe, stawy)

 

Połączenia ścisłe

                    Łączenie elementów odbywa się tu poprzez tkanki i w zależności od rodzaju tkanki dzielimy połączenia ścisłe na :

-                     Więzozrosty

-                     Chrząstkozrosty

-                     Kościozrosty

 

Połączenia wolne - STAWY

Są to najbardziej ruchome połączenia.

W każdym stawie  występują elementy stałe:

                    wolne, pokryte chrząstką powierzchnie stawowe (facies articulares)

                    torebka stawowa (capsula articularis)

                    jama stawowa (cavitas articularis)

 

Powierzchnie stawowe

                    W większości zbudowane są z chrząstki szklistej

                    Powierzchnie stawowe bywają płaskie, wypukłe lub wklęsłe

                    Powierzchnie wklęsłe stanowią panewkę stawową, wypukłe główkę stawową

 

Torebka stawowa

                     Łączy elementy stawowe i odgranicza staw od otoczenia – odróżniamy w niej zewnętrzną błonę włóknistą i wewnętrzną błonę maziową produkującą maź stawową

                     Błona włóknista – ma różną grubość w jednych miejscach może by bardzo gruba i tworzy więzadła stawowe

                     Maź stawowa – wypełnia jamę stawu, jest to ciecz bladożółta, w której zawarte są komórki, ziarenka tłuszczu, oderwane kosmki maziowe. W stanach zapalnych błona maziowa może wydzielać duże ilości płynu surowiczego

 

Jama stawowa

                    jest szczelinowatą przestrzenią wypełnioną mazią

 

Oprócz stałych elementów występujących w każdym stawie, wyróżniamy także elementy niestałe występujące w niektórych stawach

                     więzadła stawowe

                     obrąbki stawowe

                     krążki stawowe

                     łąkotki stawowe

                     fałdy maziowe

                     kosmki maziowe

                     kaletki maziowe

                     trzeszczki

Czaszka

 

                    Kości czaszki dorosłego możemy podzielić na:

-                     kości twarzoczaszki

-                     kości mózgoczaszki – które wg definicji stykają się (nawet najmniejszą swoją częścią) z częścią ośrodkowego układu nerwowego

 

Parzyste kości mózgoczaszki

1)              Kości ciemieniowe

2)              Kości skroniowe

 

Nieparzyste kości mózgoczaszki

                     Kość czołowa

                     Kość sitowa

                     Kość klinowa

                     Kość potyliczna

 

Parzyste kości twarzoczaszki

                    Kości łzowe

                    Kości nosowe

                    Małżowiny nosowe dolne

                    Kości podniebienne

                    Kości jarzmowe

                    Szczęki

                    Kosteczki słuchowe: młoteczek, kowadełko, strzemiączko

 

Nieparzyste kości twarzoczaszki

                    Żuchwa

                    Lemiesz

                    Kość gnykowa             

 

Kości mózgoczaszki

 

Kość czołowa

                    Łuska czołowa

2) Część nosowa

3) Części oczodołowe

 

Łuska czołowa

                     na powierzchni zewnętrznej występują guzy czołowe

                     poniżej znajdują się łuki brwiowe

                     pomiędzy łukami brwiowymi znajduje się wyraźne wypuklenie - gładzizna

                     poniżej łuku brwiowego znajduje się brzeg nadoczodołowy który oddziela łuskę od części oczodołowej

                     ku bokowi brzeg nadoczodołowy kończy się wyrostkiem jarzmowym

                     ku górze i do tyłu od tego wyrostka występuje kresa skroniowa poniżej której znajduje się powierzchnia skoroniowa

 

Części oczodołowe

                    tworzą sklepienia oczodołów i są od siebie oddzielone wcięciem sitowym

                    na granicy części oczodołowej z łuską czołową leżą zatoki czołowe

                    zatoki czołowe – przestrzenie pneumatyczne, wyścielone błoną śluzową, komunikują się z jamą nosową poprzez otwór zatoki czołowej

 

Kość potyliczna

 

Ogranicza czaszkę od strony tylno-dolnej i zbudowana jest z:

                    Część podstawnej

                    Części bocznych (dwóch)

                    Łuski potylicznej

                    Wszystkie części kości potylicznej otaczają otwór wielki

 

Cześć podstawna kości potylicznej

                    Łączy się ku przodowi z trzonem kości klinowej

                    Brzeg boczny łączy się z częścią skalistą kości skroniowej

 

Części boczne kości potylicznej

                    Łączą cześć podstawną z łuską potyliczną

                    Na dolnych powierzchniach znajdują się kłykcie potyliczne – łączą się one z dołkami stawowymi górnymi kręgu szczytowego

Staw górny głowy

                    Powierzchnie stawowe:

-                     główka – powierzchnia stawowa kłykcia kości potylicznej

-                     panewka – dołek stawowy górny kręgu szczytowego

Ruchy: potakiwania

 

Łuski potyliczne

                     Na powierzchni zewnętrznej najbardziej wyniosłym punktem jest guzowatość potyliczna zewnętrzna

                     Od guzowatości ku górze po obu stronach biegnie wypukła kresa karkowa górna a powyżej niej mniej silna i mniej stała kresa karkowa najwyższa

 

Kość potyliczna łączy się z 6 kośćmi

                    2 kości ciemieniowe

                    2 kości skroniowe

                    Kość klinowa

                    Kręg szczytowy

 

Kości ciemieniowe

                    Parzyste kości biorące udział w tworzeniu sklepienia i ścian bocznych czaszki

                    Łączą się z 5 kośćmi:

-                     kością ciemieniową strony przeciwległej

-                     potyliczną

-                     skroniową

-                     klinową

-                     czołową

 

Kość klinowa
 

Nieparzysta kość leżąca pośrodku podstawy czaszki składająca się z:

                    Nieparzystego trzonu

                    Skrzydeł większych

                    Skrzydeł mniejszych

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin