Michael Judith - Najwieksza namietnosc.pdf - tilia62

Judith Michael

Największa namiętność

Valerie i Sybille to dwie młode kobiety, którym los wyznaczył

odmienny start życiowy. Valerie jest zamożna, piękna i inteligentna.

Sybille pochodzi ze skromnej rodziny, lecz jej marzenia nie są

bynajmniej skromne; pragnie osiągnąć to, co jej przyjaciółka miała

od zawsze - powodzenie i bogactwo.

Przez kilkanaście lat drogi obu kobiet nieustannie się krzyżują.

Pojawiają się kolejni mężczyżni. Nie brak też wielkich pieniędzy,

które potrafią ambitne marzenie zmienić w chorobliwą obsesję i

sprowokować mroczne przeznaczenie, doprowadzając w końcu do

tragedii...

Część 1

V alerie dosłyszała leciutkie krztuszenie się silnika samolotu i

odwracając wzrok od widoku puszczy rozpościerającej się trzy tysiące

stóp niżej, spojrzała na Carltona, siedzącego obok niej na fotelu pilota.

Był naburmuszony.

- Słyszałeś?

- Co? - zerknął na nią, jeszcze bardziej zirytowany. - Co miałem

słyszeć?

- Silnik się krztusi.

- Nic nie słyszałem. Pewnie zapchał się przewód paliwowy. - Jego

palce błyskawicznie zatańczyły po tablicy rozdzielczej włączając pompę

paliwa i Carlton znowu zatonął we własnych myślach.

- Jesteś pewny? To brzmiało inaczej.

- Od kiedy to ty jesteś pilotem? - zapytał zniecierpliwiony. -

Wszystko w porządku. Samolot był sprawdzany przed przylotem tutaj,

zaledwie cztery dni temu.

- W takim razie, co to takiego? O co chodzi, Carl? Ledwo się

odezwałeś słowem, od kiedy wyruszyliśmy dziś rano; nagle

zdecydowałeś, żeby lecieć do domu, trzy dni wcześniej przed

planowanym powrotem i nie chcesz mi wyjaśnić dlaczego.

- Powiedziałem, że wy możecie zostać, nie musiałaś ze mną

wracać. Wcale tego nie chciałem.

- Wiem - przyznała z wymuszonym uśmiechem. - Jak ci się

wydaje, dlaczego chciałam wracać? Czyżbyś uciekał do jakiejś

tajemniczej

kobiety, o której powinnam wiedzieć?

W odpowiedzi wymamrotał coś niezrozumiałego, co zagłuszył

hałas silnika.

- No tak, chwila przyjacielskiego milczenia? - mruknęła i

odwróciła się od niego. Za nią, ich przyjaciele Alex i Betsy Tarrant

rozmawiali, od czasu do czasu starając się wciągnąć w pogawędkę

trzeciego pasażera, młodą kobietę, Lilith Grace, która wydawała się

przebywać we własnym świecie wpatrując się w okno lub siedząc w

absolutnym bezruchu z zamkniętymi oczami. Pozostawiona sama sobie,

Valerie popatrzyła na własne blade odbicie widoczne na tle posępnego,

szarego nieba w okienku kokpitu. Jej ciężkie brązowe włosy i orzechowe

oczy pod ciemnymi brwiami rysowały się jak przezroczysty obraz,

poprzez który prześwitywały wzgórza i doliny puszczy Adirondack, o

gęstych, ciemnozielonych, przysypanych śniegiem sosnach. Przyjrzała się

sobie krytycznie. Całkiem nieźle, jak na trzydzieści trzy lata. Zbyt

dobrze, by siedzieć cicho i uśmiechać się mile, podczas gdy mąz szaleje

gdzieś z... - Silnik zakaszlał znowu. A potem stanął.

Jedno skrzydło pochyliło się ku ziemi.

Wszystkich rzuciło na bok, pomimo pasów bezpieczeństwa. Betsy

Tar-rant zaczęła krzyczeć. Carlton zgiął się wpół.

- Trzymaj się... - powiedział, ale w tym momencie wysiadł drugi

silnik Hałas ucichł jak ucięty nożem. W nagłej, strasznej ciszy samolot

zaczął tracić wysokość. - Chryste... obydwa...

- Carl! - wrzasnął Alex Tarrant. Betsy piszczała ze strachu.

- ...to nie może być paliwo... był pełny... Valerie zacisnęła dłonie,

patrząc na męża.

Pochylił się, kręcąc gałką selektora zbiorników paliwa, potem

wyprostował się i spróbował zapalić silnik. Gdy nic nie nastąpiło, na jego

twarzy odbiło się niedowierzanie.

- Co do diabła...

- Pomocy! - wrzeszczała Betsy. - Zróbcie coś!

Carlton znowu pochylił się do przodu, trzęsącymi się rękoma

wprowadził samolot w ślizg. Jedynym dźwiękiem był szelest wiatru

owiewającego skrzydła, gdy maszyna sunęła ponad puszczą, tracąc

pięćset stóp na minutę. Już podczas ślizgu, Carl ponownie spróbował

uruchomić silniki.

- Startuj, ty pieprzony... no jazda, dalej... pieprzony skurwysyn...

Zapalaj! - Spróbował jeszcze raz, wytężając siły usiłował ożywić silniki. -

Cholera! - wybuchnął po kilku minutach. - Musiały się zalać, jak do

diabła teraz zapalą na czas...

Valerie widziała panikę w jego oczach. Betsy wrzeszczała, Alex

przeklinał cichym, łamiącym się głosem. Lilith Grace nie wydała

żadnego dźwięku.

- Radio - wymamrotał Carlton. - Nie, nie ma czasu. Później... na

ziemi...

- Słuchajcie! - wrzasnął. - Zaraz siadamy. Przed nami jest jezioro...

-Jego głos drżał. - Głowy na kolana, ręce na głowie... wszyscy mają tak

zrobić! - Wyłączył dopływ paliwa i system elektryczny, z wyjątkiem

baterii, potrzebnych, by wysunąć klapy przy lądowaniu.

- Tam jest droga! - zawołała Valerie, ale obraz przemknął pod

nimi. Opadli niżej, wierzchołki sosen śmigały w dole. Pół minuty później

drzewa znikły i ukazała się pokryta śniegiem powierzchnia

Michael Judith - Najwieksza namietnosc.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: