SCENARIUSZ AKADEMII Z OKAZJI “ŚWIĘTA DRZEWA”
DLA KLAS I-III
1. Powitanie przez prowadzącą mgr Joannę Lupę i przedstawienie dalszych działań-
sadzenia drzew po akademii ;
2. Rozpoczęcie akademii odśpiewaniem “Hymnu zdrowych dzieciaków”
3. Inscenizacja: “ O czym szumią drzewa”
Przed scenką I
Na skwerku rosło drzewko-
szeroko, rozłożyście.
Srebrną miało koronę,
zielonosrebrne liście.
Słuchali chętnie ludzie przechodząc obok drzewa, jak wietrzyk wśród gałązek
wesoło piosenki śpiewa.
Scenka II
(Ulica, jeżdżą samochody. Na skwerku rosną drzewa)
Drzewa: Jesteśmy słabe, zmęczone.
Drzewo I : Ile tu spalin!
Drzewo II: Jaki hałas!
Drzewo III: Posadzono nas w takim smutnym miejscu. Wolałbym rosnąć w lesie.
Drzewo I: Ja też. Tam nie byłoby tylu samochodów. Fabryk...
Drzewo II: Nikt nie obrywałby naszych liści, ani nie łamał gałęzi.
Drzewo III: Ani nie wycinał scyzorykiem swoich inicjałów...
Drzewo I: Trawa też się źle czuje. Ciągle ktoś po niej biega, chodzi.Wcale nie poma-
gają tabliczki z napisem “Szanuj zieleń”Drzewo II: Nikt nie szanuje drzew, ani trawy. Ludzie myślą, że doskonale sobie bez
nas sobie poradzą
Drzewo III: Tak, zapominają, jacy jesteśmy dla nich ważni.
Drzewo I: Bez nas nie byłoby czystego powietrza we mieście.
Drzewa: Parki i skwerki z zielenią to płuca miasta. Im ich więcej, tym czystsze powie-
trze.
(Wbiegają dzieci: skaczą wokół drzew, łamią gałęzie, depczą trawę)
Dziecko I: Spójrzcie, jakie piękne listki na drzewach.
Dziecko II: Jest ładnie i zielono.
Dziecko III: Zerwijmy trochę gałęzi. Włożymy je do wazonu i w naszych domach będą
zielone listeczki.
Dziecko IV: Będziemy mieć ładnie w naszych pokojach. (Wybiegają)
Drzewa: Och, jak nas bolą gałązki! Jak można tak bezmyślnie łamać gałęzie!
Dlaczego nikt im nie powiedział, że tego robić nie wolno?
Drzewo II: One już chyba potrafiły czytać, a tu na tabliczce jest napisane “Szanuj
zieleń”
(drzewa w lesie)
Drzewo I : Co to za hałasy, całe drżę, liście mi opadną.
Drzewo II : tak było cicho i spokojnie.
Drzewo III: Słychać było śpiew ptaków i szum wiatru w naszych koronach.
Drzewo I: To też śpiew, ale nie tak piękny , jak ptaków.
Drzewo II: Biedny szaraczek, ze snu przebudzony... ucieka oszołomiony
(wchodzą dzieci, głośno gra radio)
Bartek : Fajne miejsce na biwak.
Anka: Tutaj rozpalimy ognisko i upieczemy kiełbaski.
Kasia: Nazbierajmy gałęzi na ognisko.
Bartek: Dobra. Chodźmy.
(łamią gałązki)
Bartek: Odechciało mi się . mamy kanapki. Usiądźmy i zjedzmy je.
Anka: Dobry pomysł. Nie chciałam wam mówić, ale zapomniałam zapałek.
Kasia: Wiecie, mój wujek jest leśniczym i mówił , że w lesie nie wolno rozpalać
ogniska.
Bartek: O! Jaki służbista.
Kasia: Powiedział, że można spowodować pożar.
Bartek : Wielka rzecz. Co się tu może zapalić, tych parę drzew!?
Anka: Ale w lesie mieszkają zwierzątka
Bartek: Uciekną. Masz, napij się. (Ania pije i wyrzuca pustą butelkę)
Kasia: Patrzcie, jakie piękne. Leśne kwiatki.
Anka: Zaniesiemy je mamom.
Bartek: Co wy! Kwiatki będziecie zbierać. Lepiej pobiegniemy nad rzeczkę.
(dziewczynki zrywają kwiaty)
Kasia: Rzeczywiście, (rzuca kwiaty) chodźmy. (dzieci wbiegają)
Scenka III
(Szumią drzewa)
Drzewo I: Jak dobrze, że już poszli.
Drzewo II: A jak wrócą?
Drzewo III: Oby nie.
Zajączek: Czy już poszli? Będę mógł znów spać spokojnie.
Drzewo III: Chyba nie wrócą?!
Drzewo I: Ile narobili hałasu!
Drzewo II: Ile zostawili śmieci!
Drzewo III: Zwróćmy się z prośbą do wszystkich dzieci, by nie rzucały gdzie popa-
dnie śmieci.
Zajączek: Niech zachowują w lesie ciszę, by mogły cichy szept usłyszeć.
Drzewo I: Niech nie zrywają roślin pod ochroną, czystości, porządku i zwierząt niech
bronią.
Drzewo II: Niech piękno przyrody podziwiają i innym niszczyć jej nie dają.
Wszystkie drzewa: czy to możliwe? Czy to mogłoby się stać?
Prowadząca pyta wszystkie dzieci : Kto może odpowiedzieć tym drzewom?
Wybrane dziecko wychodzi na środek i odpowiada. Co możecie zrobić dla nich?
Kolejne osoby chętne wypowiadają się.
4. Piosenka “Moja planeta”
W dłoni trzymałem ziarenko Gałęzie swoje rozkładało życzliwie
Potem w ziemi je zakopałem ludzi przyjmowało w upalne dni.
Pęczniało w ziemi, pęczniało, Przed deszczem ich chroniło
A na wiosnę malutki pędzik ukazało. w deszczowe dni.
Drzewo rosło, rosło, rosło i wyrosło. Widokiem swoim wszystkich cieszyło
Było piękne, bo bardzo o nie dbałem w smutne dni.
Gdy jego przyjacielem zostałem. A kiedy szukało pomocy człowieka,
bo wiatr połamał mu gałęzie,
człowiek wyciął je.
wręczenie nagród.
posadzenia ich.
madziala5