Heparinum.doc

(28 KB) Pobierz
Heparinum (Rpz)

Heparinum (Rpz)

Heparin sodium

 

Anticoagulans

ATC:  B 01 AB   

Polfa-Warszawa

   Wykaz: B  

 

  inj.: (25 000 j.m./5 ml) 1 fiolka 5 ml

  Lz.

 

Skład

1 fiolka (5 ml) zawiera 25 000 j.m. soli sodowej heparyny.

 

Działanie

 

Sól sodowa heparyny. Zmniejsza krzepliwość krwi wpływając aktywująco na główny inhibitor ukłądu krzepnięcia - antytrombinę III. Tworzy kompleks z AT III, który unieczynnia trombinę i aktywowany czynnik X (Xa), w mniejszym stopniu także inne aktywne postacie czynników krzepnięcia będących proteazami serynowymi. Wstrzyknięta w małych dawkach podskórnie wysyca przede wszystkim śródbłonek, makrofagi i komórki siateczki przez co wywiera wpływ przeciwzakrzepowy. Po podaniu podskórnym działanie utrzymuje się przez 2-4 h. T0,5 wynosi 1,5 h.

 

Wskazania

 

Leczniczo w chorobie zakrzepowo-zatorowej, zatorach, zakrzepach tętniczych, zawale płuc, zwiększonej krzepliwości krwi.

 

Przeciwwskazania

 

Aktualne krwawienie, czynna choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, żylaki przełyku, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, czynna gruźlica płuc, nowotwory złośliwe: przewodu pokarmowego, układu oddechowego, układu moczo-płciowego, o.u.n., skazy krwotoczne (z wyjątkiem koagulopatii ze zużycia), wylew do o.u.n., stan po udarze mózgu, nadwrażliwość na lek. W dawkach leczniczych nie powinno stosować heparyny we wczesnym okresie pooperacyjnym: laparotomia < 3 tygodnie, torakotomia < 4 tygodnie, zabiegi neurochirugiczne < 3 miesiące, zabiegi urologiczne < 6 tygodni, operacje okulistyczne < 3 tygodnie, operacje tętnic < tydzień, biopsji narządów i nakłucie tętnicy < 4 dni, u chorych z nadciśnieniem tętniczym (skurczowe > 200 mm HG, rozkurczowe > 110 mm Hg) tętniakiem aorty, bakteryjnym i ostrym zapaleniem wsierdzia, w chorobach naczyniowych siatkówki.

 

Działania niepożądane

 

Krwawienia. Częstość powikłań krwotocznych po dożylnym stosowaniu heparyny wynosi 5-10%. Rzadko objawy alergii na heparynę: wstrząs anafilaktyczny, bóle głowy, podwyższenie ciepłoty ciała, wymioty, pokrzywka, świąd skóry, duszność. Niekiedy: trombocytopenia, wzrost aktywności aminotransferaz, hipereozynofilia, przy bardzo długim leczeniu osteoporoza, zaburzenia steroidogenezy w nadnerczach. Przedawkowanie może spowodować objawy uogólnionej skazy krwotocznej. W przypadku krwawienia należy przerwać leczenie. W przypadku masywnych krwawień może zaistnieć potrzeba dożylnego wstrzyknięcia siarczanu protaminy. Małe krwiaki w miejscu wstrzyknięcia z reguły spowodowane są nieprawidłową techniką wstrzyknięcia i nie wymagają interwencji.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Interakcje

 

NLPZ, leki antyagregacyjne, doustne leki przeciwzakrzepowe, dekstran, leki fibrynolityczne, mogą nasilać działanie heparyny. Duże dawki penicyliny, leki przeciwhistaminowe, nitrogliceryna w ciągłym wlewie dożylnym, propranolol zaburzają działanie przeciwzakrzepowe leku.

 

Dawkowanie

 

Leczniczo stosuje się heparynę rozpuszczoną w 0,9% soli fizjologicznej w dawce około 500 j./kg/dobę; w ciągłym wlewie dożylnym przy użyciu pompy infuzyjnej w dawce zazwyczaj od 10-50 j./kg/h, bądź w

wstrzyknięciach dożylnych co 4-6 h w dawkach 5000-1000 j. Dokładne dawkowanie leku jest indywidualne i utrzymywanieanie poziomu terapeutycznego wymaga systematycznej kontroli (przynajmniej 1-2 razy dziennie)

czasu częściowej, zaktywowanej tromboplastyny (APTT), czasu częściowej tromboplastyny (PTT) oraz na podstawie czasu krzepnięcia pełnej krwi lub czasu rekalcynacji. Czasy te powinny być wydłużone 1,5-2,5 razy

w odniesieniu do wartości wyjściowych. Czas badania krzepnięcia krwi w przypadku wlewu ciągłego jest dowolny, w przypadku wstrzyknięć co 4-6 h oznaczenie należy wykonywać 30 min. przed wstrzyknięciem kolejnej dawki leku. Po 5-10 dniach leczenia heparyną leczenie przeciwzakrzepowe powinno być kontynuowane doustnymi antykoagulantami, których podawanie należy rozpocząć na kilka dni przed odstawieniem heparyny.

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin