Kryteria poprawności i oceny pracy uczniów dyslektycznych
I. Prace literackie z języka polskiego
KRYTERIA:
1. Zgodność treści wypracowania z tematem.
2. Poprawność materiału rzeczowego.
3. Stopień wyczerpania materiału.
4. Umiejętność podsumowania, wnioskowania, uogólniania.
5. Kompozycja wypracowania (proporcjonalność, spójność, logiczność wywodu, cechy typowe dla żądanej formy).
6. Język i styl:
ü poprawne pod względem znaczeniowym zastosowanie słownictwa, także w związkach frazeologicznych,
ü poprawna odmiana wyrazów, łączenie wyrazów w zdania i zdań pojedynczych w zdania złożone,
ü różnorodność struktur składniowych,
ü trafny dobór środków językowych (m.in. unikanie wulgaryzmów, nieuzasadnionych kolokwializmów, powtórzeń wyrazowych, zbytniej skrótowości czy też rozwlekłości wypowiedzi, pustosłowia, mieszania stylów),
ü dostosowanie stylu do sytuacji komunikacyjnej, formy wypowiedzi.
Tego typu prace mogą być napisane na maszynie lub komputerze. W wypadku pracy napisanej odręcznie zwracamy uwagę, że estetyka pracy jest istotna, ale nie najważniejsza. Na wysokość oceny nie ma wpływu liczba popełnionych błędów ortograficznych. Poprawność ortograficzną należy ocenić opisowo, podając liczbę popełnionych błędów. Sprawdzając pracę, nauczyciel powinien w każdej linijce na marginesie zaznaczyć fakt wystąpienia błędów ortograficznych (tyle kropek ile błędów w linijce).
Poprawa pracy przez ucznia:
Zadaniem ucznia jest ich odszukanie, poprawienie za pomocą słownika ortograficznego i wyjaśnienie zasad pisowni. Poprawa musi być wykonana pismem ręcznym. W poprawie należy zwrócić uwagę na czytelność pisma, estetykę pracy oraz zastosowanie wyjaśnianych zasad.
OCENA CELUJĄCA
ü oryginalne, twórcze ujęcie tematu,
ü pełne zrozumienie tematu, bogaty materiał literacki,
ü pomysłowy, niestereotypowy, funkcjonalny układ treści,
ü zachowanie proporcji między częściami pracy,
ü akapity,
ü bardzo bogate słownictwo,
ü zgodna z normą fleksja i frazeologia,
ü styl dopasowany do sytuacji komunikacyjnej, formy wypowiedzi,
ü język indywidualny.
OCENA BARDZO DOBRA
ü zgodność z tematem,
ü bogaty materiał rzeczowy,
ü prawidłowa, logiczna kompozycja, w miarę oryginalna,
ü samodzielność wnioskowania, uogólniania, oceny i sądów,
ü proporcjonalność między częściami pracy,
ü styl bezbłędny, dopasowany do sytuacji komunikacyjnej,
ü bogate, poprawne pod względem znaczeniowym słownictwo i frazeologia,
ü zgodna z normą fleksja i frazeologia.
OCENA DOBRA
ü właściwe zrozumienie i ujęcie tematu,
ü dopuszczalne drobne odstępstwa od tematu i nieścisłości merytoryczne,
ü w miarę poprawna kompozycja – dopuszczalne niewielkie usterki, np. brak właściwych proporcji między częściami pracy,
ü styl poprawny, jednorodny,
ü zachowane akapity,
ü dopuszczalne drobne błędy frazeologiczne, fleksyjne, nieliczne składniowe.
OCENA DOSTATECZNA
ü poprawne opracowanie tematu, ale niepełne i odtwórcze,
ü dopuszczalny jeden poważny błąd merytoryczny,
ü liczne błędy w zakresie spójności wypowiedzi, logicznego jej uporządkowania, ale tekst zrozumiały, myśl przewodnia czytelna,
ü ubogie słownictwo, błędy fleksyjne i frazeologiczne,
ü brak dbałości o przejrzystą, proporcjonalną kompozycję.
OCENA DOPUSZCZAJĄCA
ü wyraźnie odtwórczy charakter pracy,
ü minimalny zakres i poprawność przywołanego materiału rzeczowego,
ü poważne błędy w układzie treści (brak wstępu, proporcji itp.),
ü brak myśli przewodniej,
ü ubogie słownictwo, nieznajomość znaczeń pewnych wyrazów,
ü liczne błędy fleksyjne i frazeologiczne,
ü liczne powtarzające się błędy w zakresie budowy zdań, wytyczania ich granic,
ü brak akapitów,
ü nieprawidłowy dobór środków językowych /wulgaryzmy, kolokwializmy, wielosłowia,
pustosłowie, mieszanie stylów/.
OCENA NIEDOSTATECZNA
ü praca w ponad 50% nie na temat,
ü brak zrozumienia tematu,
ü bardzo ubogie słownictwo,
ü kompozycja niewłaściwa, chaotyczna,
ü liczne, powtarzające się, rażące błędy fleksyjne i frazeologiczne.
Czas pisania prac klasowych jest wydłużony o 20 minut – uczniowie dyslektyczni po wcześniejszym uzgodnieniu z nauczycielem mogą przyjść już na przerwie, nie przepisują tematu, oznaczają tylko jego numer.
II. Sprawdzenie umiejętności z zakresu ortografii i interpunkcji
Do sprawdzania tych umiejętności służą teksty przygotowane specjalnie dla uczniów dyslektycznych.
Są to:
o Listy wyrazów zawierające trudności ortograficzne, będące przedmiotem dyktanda.
ü Dyslektyk musi wyjaśnić regułę ortograficzną słów wybranych z tekstu pisanego przez kolegów. Wybrane słowa nauczyciel wcześniej wypisuje na kartce.
ü Pisanie z pamięci krótkiego tekstu (zwykle 8 zdań) wyuczonego na pamięć w ramach wcześniej prowadzonych zajęć terapeutycznych.
o Uzupełnianie luk w tekście dyktanda – zastosować można ogólne kryteria WSO.
o Regularne ocenianie ćwiczeń z zeszytu ORTOGRAFFITI – ćwiczenia można traktować jako pracę dodatkową, wymagania ponadprogramowe. Należy zastosować oceny: celującą lub bardzo dobrą. Nawet jeśli są poprawki, uczeń potrafi od razu je wyjaśnić.
o Ocenianie na lekcji ortograficznej wykonanych przez ucznia fiszek i słowniczków z kłopotliwymi wyrazami.
ü Pozostali uczniowie wiedzą, że uczeń dyslektyczny musi wykona...
babzi