Zbiór przydatnych informacji.
Informacje uniwersalne dotyczące rozmnażania z nasion i hodowli w fazie początkowej roślin tropikalnych oraz śródziemnomorskich:Sadzenie:- używać świeżych nasion lub dobrze przechowywanych nasion pochodzących z dojrzałych owoców;- moczyć nasiona 24-48 godzin w ciepłej wodzie;- usunąć przed posadzeniem resztki miąższu, które mogą zacząć gnić w ziemi;- sadzić poziomo, najlepiej na niewielką głębokość (trzykrotna grubość nasiona) w ziemi żyznej, uniwersalnej zmieszanej z niewielką ilością grubego piasku/żwiru lub perlitu;- obficie podlać odstaną 1-2 dni wodą, lecz nie dopuścić do całkowitego przesiąkniecia ziemi (nie tworzyć błota);- założyć na doniczke foliowy woreczek (jak na załączonym zdjęciu) lub plastikowy pojemnik z paroma niewielkimi otworami (do środka musi dostawać się powietrze);- postawić doniczkę nad kaloryferem;- można dodatkowo naświetlać lampką w okresie jesienno-zimowym;- gdy ziemia z wierzchu lekko przeschnie (w zależności od wielkości doniczki po 4-6 dniach - im mniejsza, tym szybciej) podlać ponownie, czynność powtarzać.Hodowla:- po wykiełkowaniu zdjąć woreczek lub plastikowy pojemnik z doniczki lub zamienić go na większy i przestawić znad kaloryfera w miejsce, gdzie powietrze jest mniej suche;- podlewać odstaną 1-2 dni mieszanką wody przegotowanej i kranowej w proporcji 1:1 nie za obficie, gdy ziemia z wierzchu przeschnie (średnio co 3-4 dni);- udostępnić dużo rozproszonego światła;- gdy liście, ktore się rozwiną nie będą pokryte meszkiem/włoskami (będą gładkie), spryskiwać je srednio 1-2 razy dziennie (rano i/lub wieczorem, aby uniknąć jednoczesnego bezpośredniego słońca) wyżej wspomnianą wodą;- jeśli chcemy wyhodować mniejsze, dobrze rozgałęzione drzewko, należy przycinać je regularnie (1-3 razy w zależności od szybkości przyrostu w okresie wiosenno-letnim, przycinanie nie dotyczy liczi);- nie narażać na duże wachania temperatury, przeciągi, przesuszenie powietrza;- nie obracać rośliny w czasie jej wzrostu (od kwietnia do września) - obracanie zabiera jej dużo czasu na przystosowanie się do nowych warunków świetlnych.
Uprawa imbiru Najlepiej do tego celu nadaje się gleba próchniczno - gliniasta (torf zmieszany z gliną w proporcjach 2:1). Głębokość sadzenia nie powinna przekraczać dwóch cm. Idealna temperatura: 20 - 25 stopni. Doniczkę należy przykryć przezroczystą folią. Miejsce powinno być dobrze oświetlone (wystawa południowa lub wschodnia), podłoże powinno być stale wilgotne latem i wiosną, w sierpniu podlewanie trzeba ograniczyć, od września jeśli imbir ma być spożywany należy stopniowo dążyć do jego zaprzestania. Jesienią liście zabarwią się na żółto i wtedy można wykopać kłącze. Jeśli natomiast traktujemy imbir jako roślinkę "ozdobną" to czekamy aż liście całkiem wyschną i wówczas przenosimy doniczkę do chłodniejszego pomieszczenia o temperaturze 8 - 10 stopni. Na wiosnę najlepiej przesadzić do swieżej ziemi i uprawa rozpoczyna się od początku. Uprawa awokado Pestkę można umieścić w wodzie (w słoiku na który nakładamy wcześniej na przykład gazik i na to pestka), kiełkuje po około 30 - 80 dniach. Najlepiej jednak posadzić w doniczce z wilgotnym torfem zmieszanym z piaskiem w stosunku 1:1. Trzeba pilnować by podłoże było wilgotne, szczególnie w zimie. Roślinka nie lubi przeciągów oraz bezpośredniej ekspozycji słonecznej. Najlepsza będzie wystawa wschodnia. Starsze okazy wymagają zraszania. Nasiona kiełkują najszybciej w temperaturze 24 - 30 stopni
Awokado (Persea Scheffer) - uprawa, hodowla.
Rozmnażanie z pestki:1. Wbić w koniec pestki poziomo 3 wykałaczki tak, aby można było zawiesić pestkę na tych wykałaczkach (wykałaczki opierałyby się o brzeg naczynia) nad naczyniem z wodą, tak, aby ok. 1/3 nasiona (zaokrąglony koniec) był zanurzony w wodzie), postawić w nasłonecznionym miejscu, powinno wykiełkować po ok 2-6 tygodniach. Kiedy korzenie dosięgną dna naczynia, przesadzić do mieszanki piasku z torfem (w proporcji 1:2) tak, aby góra (1/3 pestki) wystawała z ziemi.2. Nasiona mogą też zostać posadzone bezpośrednio do ziemi. Uzywa się dużej doniczki o średnicy ok 15-25 cm. Nasiono wsadza się do 2/3 do mieszanki piasku z torfem (w proporcji 1:2), tak, aby wstawał ostry koniec. Stawia je się w dobrze nasłonecznionym miejscu i podlewa obficie po każdorazwym przesuszeniu wierzchniej warstwy ziemi.Aby zdrowo rosło, awokado potrzebuje żyznego podłoża (większość odmian jest odporna na zasolenie gleby i udaje się w zwykłej ziemi doniczkowej) i dobrze oświetlonego stanowiska (ale nie palącego słońca). Awokado zimą powinno przejść okres spoczynku, więc źle znosi panującą w mieszkaniu zbyt wysoką temperaturę i suche powietrze. W okresie wzrostu wymaga regularnego podlewania, niezbyt silnego (tak, aby podłoże stale było lekko wilgotne). Od września należy ograniczyć podlewanie i zapewnić temperaturę ok. 15°C. Od lutego trzeba stopniowo podlewać coraz obficiej oraz zwiększać temperaturę. Podlewać należy mieszanką wody przegotowanej i kranowej w proporcji 1:1. Nawozić co dwa tygodnie w okresie wiosenno-letnim. Jeśli liście zaczynają żółknąć, prawdopodobnie doszło do przelania rośliny. W takim wypadku należy na 2, 3 dni zaprzestać podlewania, przesuszyć ziemię. Awokado wytrzymuje temperatury do 7°C, ale zaowocuje tylko utrzymywane w temperaturze ok. 21-24°C (poza okresem zimowym) z równoczesną dużą wilotnością powietrza. Awokado łatwo się rozkrzewia, wystarczy obciąć stożek wzrostu, gdy roślina osiągnie ok 20 cm wysokości i następnie regularnie przycinać dłuższe, w pełni rozwinięte gałązki o 1/3 długości. Każde kolejne przycinanie pędów prowadzi do miniaturyzacji liści. Można to wykorzystać do wyhodowania krzewu bonsay. Liści awokado nie należy spryskiwać wodą.Awokado jest samopylne. W zależności od zapewnionych warunków awokado zakwitnie i zaowocuje po 4-6 latach. Okres dojrzewania owoców jest wyjątkowo długi - przeciętnie trwa 6-8 miesięcy. Awokado jest drzewem wiecznie zielonym. Dorasta do 20 m wysokości.
Ananas - jak ukorzenić?
Odniosłam sukces w ukorzenianiu ananasa jadalnego (Ananas comosus (L.) Merr.) :)Podzielę się moim doświadczeniem:1. Kupujemy ananasa z najładniejszą rozetą liściową - najbardziej zieloną i bez uszkodzeń.2. W domu odcinamy zieloną część wraz z piętką owocu - ok. 1,5cm. pod rozetką liści.3. Wydłubujemy z piętki miąższ, tak żeby była pusta w środku. Niektórzy suszą tą część, żeby nie zgniła podczas ukorzeniania.4. Przygotowujemy doniczkę i podłoże. Ja użyłam zwykłej ziemi z ogródka i kompostu. Można pomieszać ziemię sklepową do roślin doniczkowych z piaskiem 2:1.5. Używamy ukorzeniacza do roślin zdrewniałych - zaznajamiamy się z instrukcją obsługi, posypujemy wydrążoną część od spodu rozety, otrzepujemy z nadmiaru ukorzeniacza i wkładamy do doniczki z podłożem. Nie przysypywałam nic ziemią, po prostu go włożyłam tak, by stał w pozycji pionowej i lekko wcisnęłam dla utrzymania stabilności.6. Ziemia była lekko wilgotna, więc nie podlewałam na początku. Poza tym do ukorzeniania podłoże nie może być mokre ani zalane! Nadmierna wilgoć sprzyja szybkiemu pleśnieniu. Oczywiście z czasem przesycha, więc należy nawodnić ananasa.7. Po jakimś czasie zaczynają usychać stare liście. Nie należy się tym przejmować. Ananas ukorzenia się po około 2óch miesiącach - zaczynają wyrastać młode liście w środku rozety. Starsze usychają na końcach.A to mój ananas. W przyszłości mam zamiar zastosować zabiegi, aby zaowocował :)
Daktyle Można wykorzystać pestki zarówno ze świeżych, jak i suszonych owoców. Wykiełkują szybciej po przetarciu papierem ściernym lub płytkim zarysowaniu żyletką. Sadzimy je na głębokości 2 cm w żyznym, przepuszczalnym podłożu i umiarkowanie podlewamy. Kiełek ukazuje się po 5-6 tygodniach. Pierwsze liście są pojedyncze, wydłużone i mają typową dla palm plisowaną powierzchnię. Dopiero dwu-, trzyletnim roślinom wyrastają długie zielone "pióra". U starszych okazów mogą mieć nawet 2 m. Dolne liście stopniowo zamierają, a z ich zaschniętych ogonków powstaje podobna do pnia nasada. Palmie daktylowej najlepiej służy głęboka, wąska doniczka. Nawet jeśli roślina spędza lato na dworze, w naszym klimacie nie ma co liczyć na owoce.
Palma daktylowa - uprawa, hodowla.
Nasiona palmy daktylowej wysiewamy jak najszybciej, bo łatwo tracą zdolność kiełkowania. Nasiona najpierw moczymy przez 48 godzin w ciepłej wodzie (gdy trochę się rozmoczą, możemy zdrapać z nich wierzchnią, cieńką skórkę, aby lepiej wchłaniały wodę), potem sadzimy w doniczkach napełnionych torfem zmieszanym z piaskiem. Nasiona przykrywamy grubszą warstwą podłoża (co najmniej 3-krotnie grubszą niż nasiono). Podłoże powinno być stale wilgotne (doniczkę można przykryć folią z kilkoma niedużymi otworami). W temperaturze 25°C kiełki ukażą się po 2-6 miesiącach (czasem nawet dopiero po roku).Kiedy siewki wytworzą pierwszy liść, przesadzamy je do żyznej ziemi i stawiamy w miejscu, gdzie jest dużo rozproszonego światła. Palmy lubią wąskie, głębokie naczynia. Po upływie kolejnego miesiąca możemy zacząć je nawozić. Przez pierwszych kilka miesięcy lepiej używać nawozów dolistnych. Młode rośliny lubią być zraszane - nawet 5 razy dziennie. Starsze okazy lubią stać w okresie letnim na zewnątrz, w słonecznym miejscu, lecz osłoniętym od bezpośredniego wiatru, więc można wynosić je na tarasy i do ogrodów. Latem lubią być obficie podlewane, lecz muszą mieć bardzo dobrze przepuszczalną ziemię (w tym celu dodaje się do niej perlit lub piasek) i warstwę drenażową (o grubości 1-3 cm) z małych kamyków na spodzie doniczki. Zimą trzeba zapewnić im miejsce dobrze oświetlone, o temperaturze powietrza 4°C (młodsze okazy powinny zimować w temperaturze 8-10°C). Wyjątkiem jest palma roebelenii, ponieważ zimą wymaga ona co najmniej 16°C. Zimą powietrze powinno być w miarę wilgotne, miejsce zimowania zacienione, a podlewanie oszczędne. Najlepiej używać wody letniej o pH 5-6. Młode palmy przesadza się co roku, potem tylko w razie potrzeby, czyli co 2-3 lata do momentu osiągnięcia średnicy doniczki równej 50 cm. Używamy ziemi z dużą ilością pruchnicy, w sklepach dostępna jest gotowa ziemia kompostowa do palm.Daktylowiec właściwy jest wiatropylną rośliną dwupienną (kwiaty żeńskie i męskie na osobnych roślinach). Kwiatostan żeński ma kształt kolby złożonej z około 10 000 kwiatów zawierających po trzy słupki, z których tylko jeden ulega zapyleniu. Męskie kwiatostany również mają kształt kolby, lecz zawierają znacznie więcej kwiatów. Drzewo może wydawać owoce przez około 80 lat. Daktylowce dorastają do 35 m wysokości, a ich pióropusze mogą się składać ze 120 liści (każdy może mieć do 6 m długości i żyć aż kilka lat). Kwitnie na wiosnę, a owoce dojrzewają jesienią. Kwiatostan w kształcie kolby pojawia się tyko u starszych roślin. Palmę daktylową uprawia się na skalę przemysłową głównie w północnej Afryce, na Bliskim Wschodzie, w Iranie i Pakistanie. Palmy daktylowe właściwe pochodzą głównie z krajów arabskich i północnej Afryki. Inne gatunki pochodzą z tropikalnych rejonów Afryki i Azji (Indie).Trzy najcześciej spotykane gatunki w uprawie to:1. Phoenix canariensis - daktylowiec kanaryjski (Wyspy Kanaryjskie), bardzo wytrzymały gatunek, najlepiej nadaje się do uprawy w pomieszczeniach.2. Phoenix dactylifera - daktylowiec właściwy, rośnie najszybciej.3. Phoenix roebelinii - daktylowiec niski (Indie) - uważany za najpiękniejszą odmianę, ale najtrudniejszą w hodowli.Problemy napotykane przy hodowli palm daktylowych i ich przyczyny:1. Szkodniki - za wysoka temperatura i za mała wilgotność powietrza.2. Choroby liści - brak świeżego powietrza.3. Żółte plamki - za mała ilość światła.4. Brązowienie końcówek liści - za duża twardość wody, która powoduje szkodliwe zasolenie ziemi; zbyt obfite podlewanie, szczególnie zimą; przesuszenie bryły korzeniowej w okresie wzrostu nowych pędów, szczególnie latem. Brązowe końcówki usuwamy zostawiając wąski pasek obumarłej tkanki, natomiast całe liście usuwa się przy pomocy ostrego noża, aby miejsce cięcia pozostało równe i gładkie.
Bylina Carica papaya - uprawa, hodowla.
Nasiona papaji zawierają składniki, które mają silne działanie poronne, dlatego często uchodzą za niejadalne, lecz w istocie nie są trujące. Żywotność nasion dochodzi nawet do 3 lat. Nasiona przed wysiewem należy moczyć w letniej wodzie przez ok. 24 godziny (jeśli były przez jakiś czas przechowywane) lub sadzić od razu świeże nasiona. Wysiewamy na głębokości około 0,5 cm. Nasiona najlepiej wysiać wiosną w temp. min. 24°C w mocno nasłonecznionym miejscu. Nasiona kiełkują po 2-10 tyg. w zależności od stopnia dojrzałości owocu, z którego pochodzą i warunków, w jakich kiełkują. W naturalnych warunkach kiełkują już po 10-15 dniach.Roślina lubi ciepło i dużą wilgoć powietrza. Zimą temperatura nie powinna być niższa niż 16°C. Lubi stać w półcieniu, ale owoce dojrzeją tylko w pełnym słońcu. Podłoże powinno być przepuszczalne, należy podlewać obficie, ale nie dopuszczać, by gleba była przesiąknięta wodą. Do podlewania i zraszania używać mieszanki wody przegotowanej i kranowej w proporcji 1:1, ponieważ sama woda kranowa może być zbyt twarda. Nawozić w celu uzupełnienia braków składników niezbędnych do wzrostu w wodzie przegotowanej. W okresie wzrostu można zasilać nawozami płynnymi. Przesadzać co 2-3 lata. Zwykła ziemia do kwiatów, jaka jest dostępna w sklepie w zupełności wystarcza papaji.Papaja jest dwupienna (rozdzielnopłciowa - kwiaty słupkowe (żeńskie) i pręcikowe (męskie) występują na osobnych roślinach). Drobniejsze kwiaty męskie zebrane są w grona, mają lejkowatą koronę, 5-płatkową. Większe, żeńskie wyrastają po 3, mają 5-krotny kielich, białawą koronę, także 5-płatkową i 1 słupek. Jeśli liczy się na owoce, najlepiej wysiać co najmniej kilka nasion, by zwiększyć swoje szanse na osobniki obu płci, by potem ręcznie zapylać kwiaty przy pomocy np.: pędzelka. W naturalnych warunkach owocują po 10 miesiącach. W warunkach domowych (gdy są sprzyjające roślinie) owocowanie jest możliwe po 1-2 latach. Młode rośliny rosną szybko. W naturalnych warunkach, w pierwszym roku dorastają nawet do 2-3 m, ogólnie mogą osiągać nawet 10 m wysokości. W domowych warunkach osiągają nieco mniejsze rozmiary. Papaja jest byliną o drzewiastym pokroju.
Granatowiec Właściwy- ( Punica granatum )
Granat - przycinanie.
Podczas przycinania granatu, należy pamiętać o ostrych nożycach i głównie o tym, aby przycinania dokonywać w odpowiednim miejscu. Gdy przytniemy za nisko, co przytrafiło się mi ostatnio, z oczka wyrośnie tylko jedna gałązka, co nie jest efektem oczekiwanym przy przycinaniu. Przycięłam gałązkę prawie w miejscu oczka, co zaefektowało wypuszczeniem tylko jednego pędu - przedłużenia tego obciętego, dlatego musiałam obciąć tą samą gałązkę jeszcze raz, o oczko niżej, aby uzyskać dwa nowe pędy. Tak więc cieńkie gałązki przynanać należy około 3-5 mm nad oczkami. Im są one grubsze, tym bardziej zwiększamy podaną odległość.
Aktinidie, zwane także chińskim agrestem, to pnącza dostarczające nam bogatych w witaminę C owoców znanych jako kiwi. Aktinidie są nie tylko wspaniałymi roślinami sadowniczymi ale mogą również pełnić funkcje ozdobne. Ponadto są roślinami dość mało wymagającymi i odpornymi na choroby i szkodniki. Z tych względów warto spróbować uprawy tej rośliny na działce, szczególnie jeśli lubimy egzotyczne ciekawostki
Aby doczekać się owoców trzeba jednak pamiętać, iż z reguły są to rośliny dwupienne - jedna roślina zawiązuje tylko pąki kwiatowe żeńskie lub tylko pąki męskie. Konieczne jest zatem posadzenie przynajmniej jednej odmiany męskiej i jednej odmiany żeńskiej. Jeśli chcesz uprawiać większą liczbę tych pnączy, to na 8 egzemplarzy żeńskich musi przypadać przynajmniej jeden męski. Nie martw się jednak jeżeli chcesz mieć tylko jedną roślinę - nie musisz rezygnować z owoców - można znaleźć również odmiany obupłciowe, samopylne :)
Do uprawy w naszym klimacie nadaje się głównie aktinidia ostrolistna i aktinidia pstrolistna. Oba te gatunki są wystarczająco mrozoodporne, dają jednak nieco mniejsze owoce niż typowe kiwi. Owoce znane nam ze sklepów warzywniczych pochodzą z aktinidii chińskiej, która niestety gorzej znosi nasze warunki klimatyczne.Aktinidia ostrolistna (Actinidia arguta)- pnącze dorastające do kilkunastu metrów (roczne przyrosty nawet do 2 m), pędy pokryte grubymi, jajowatymi, błyszczącymi liśćmi, atrakcyjnie przebarwiającymi się jesienią, niewielkie kwiaty barwy białej pojawiają się od maja, owoce rozwijają się z kwiatów żeńskich, dojrzewają od września i pozostają na pędach aż do końca listopada, w smaku podobne do tradycyjnego kiwi, lecz są mniejszych rozmiarów (długośc 2 do 3 cm, waga do 10g) i nie nadają się do przechowywania, doskonałe do sałatek i do ciast, rośliny po raz pierwszy owocują w 3 lub 4 roku po posadzeniu, z jednej rośliny można uzyskać do 15 kg owoców, najbardziej mrozoodporne są odmiany 'Weiki' (strefa 5A) oraz 'Jumbo' (strefa 5B), do uprawy w wielu rejonach Polski nadaje się 'Issai' (strefa 6B), nieco gorzej jest w przypadku odm. 'Ken's Red' (strefa 7)odmiany żeńskie: Genewa, Rogów, Jumbo, Ken's Red,odmiany męskie (nieowocujące): Gibrida Modmiany obupłciowe (samopylne): IssaiAktinidia pstrolistna (Actinidia kolomikta)- pnącze rosnące nieco słabiej od aktinidii ostrolistnej (dł pędów do 5 m) ale za to bardziej odporne na mróz, o wielobarwnych, zielono-biało-różowych liściach (najlepiej wybarwiają się egzemplarze męskie i posadzone na stanowisku słonecznym) i jadalnych, wydłużonych, zielonkawych lub żółtych jagodach, przypominających agrest, owoce występują na roślinach żeńskich lub obupłciowych, osiągają wagę od 1,5 do 4 g, dojrzewają już w sierpniu, należy je zbierać zanim w pełni dojrzeją, gdyż dojrzałe szybko opadają i łatwo się psują,odmiany: najbardziej przydatną w warunkach uprawy amatorskiej jest odm. "Dr Szymanowski", zwana też pstrym kiwi, jest obupłciowa i samopylna, owocuje od 4 lub 5 roku po posadzeniu, z jednej rośliny można zebrać do 15 kg owoców, mrozoodporność - strefa 4 - może być zatem uprawiana na terenie całej Polski.Aktinidia chińska (Actinidia chinensis)- pnącze osiągające do 10 m wysokości, w drugiej połowie lata tworzy białe kwiaty o średnicy 4 cm, liście o sercowatym kształcie z czerwonobrązowymi włoskami, to właśnie ten gatunek daje dobrze nam znane, brązowe i owłosione owoce kiwi, nie jest jednak wystarczająco mrozoodporny do uprawy na działce w naszym klimacie.
Zanim przeczytasz o warunkach uprawy wymaganych dla aktinidii, należy się słowo komentarza. W różnych źródłach można znaleźć dość różne zalecenia dotyczące uprawy tej rośliny. Wynika to być może z tego, że wiele dostępnych książek jest tłumaczeniami z zagranicznych autorów, bez uwzględnienia odmiennych wymagań roślin w naszym klimacie. Dlatego też w niniejszym opracowaniu w sprawach spornych opierałem się na informacjach napisanych w miesięczniku Działkowiec, traktując go jako najbardziej kompetentne źródło informacji o uprawie roślin w warunkach panujących w naszych ogrodach. Przejdźmy jednak do rzeczy.
Aktinidii powinieneś zapewnić stanowisko ciepłe i słoneczne. Rośliny te wymagają gleb żyznych, lekkich i dobrze zdrenowanych (ale nie przesychających), o odczynie 5 do 6,5 pH. Ze względu na walory dekoracyjne warto je sadzić w miejscach dobrze wyeksponowanych, przy tarasach, pergolach czy nasłonecznionych ścianach bydynków. Możesz także puścić po pniu starego drzewa z wysoko osadzoną koroną.Do sadzenia najlepiej nabyć sadzonki 2 lub 3 letnie. Miejsce sadzenia koniecznie wzbogać w nawóz organiczny (np. kompost), a podstawę rośliny wyściółkuj korą. Roślinie powinieneś również zapewnić podporę o wysokości co najmniej 1,5 m.Rośliny te są wrażliwe na susze dlatego też w okresach wolnych od opadów, nie zapominaj o regularnym podlewaniu pnączy. Od drugiego roku po posadzeniu zasilaj roślinę nawozem bogatym w azot (jedna roślina wymaga dawki 30g azotu, najlepiej podać w 3 równych dawkach od kwietnia do czerwca). Dawki azotu zwiększamy wraz z wiekiem i rozrostem rośliny (ostatecznie do około 150 g azotu w piątym roku po posadzeniu).Jeżeli aktinidia ma pełnić w Twoim ogrodzie przede wszystkim rolę ozdobną, aby zbytnio się nie rozrosła, możesz przycinać zbyt długie pędy. Jeżeli jednak chcesz zbierać dużo owoców, konieczne będzie specjalne cięcie i prowadzenie. W takim przypadku przy cięciu musisz brać pod uwagę, że owoce dają pędy 2 i 3 letnie, a pąki kwiatowe najczęściej zawiązują się przy 7-8 liściu zeszłorocznego przyrostu. W okresie od stycznia do lutego skróć na 8 do 10 pąków najsilniejsze pędy boczne (z tych pędów wyrosną pędy owocujące w następnym roku). Od 30 do nawet 70% owocujących pędów wytnij następnej zimy, pozostawiając u ich podstawy nowe rozgałęzienia. W okresie letnim natomiast usuwaj pędy zbytnio zagęszczające krzew.
Najłatwiej aktinidię rozmnożyć poprzez odkłady poziome wykonywane w okresie zimowym. W lipcu i sierpniu można także pobierać sadzonki zielne z trzema listkami i ukorzeniać w tunelu w warunkach półcienia i zamgławiania lub zraszania. Możesz także spróbować rozmnażania poprzez wysiew nasion wiosną lub jesienią. Nasiona nie wymagają stratyfikacji ale przed siewem konieczne jest moczenie ich w ciepłej wodzie przez 24-48 godzin. Potem nasiona wysiej na głębokość do 1 centymetra (najlepiej do specjalnej ziemi do wysiewu) oraz przykryj lekko piaskiem lub perlitem. Pojemnik z nasionami umieść w jasnym i ciepłym pomieszczeniu o temperaturze 25°C. Staraj się utrzymywać podłoże lekko wilgotne ale nie mokre. Teraz trzeba się uzboić w cierpliwość gdyż zdaża się że kiełkują nawet dopiero po 3 miesiącach.Uzyskane w ten sposób siewki będą mieszaniną roślin żeńskich i męskich - ich rozpoznanie będzie możliwe dopiero w czasie pierwszego owocowania. Niestety w przypadku roślin wysianych z nasion na pierwsze owoce trzeba poczekać nawet do 10 lat.
Liczi chińskie (lychee, leetchee) - uprawa, hodowla.
Hodowla z nasiona jest bardzo trudna, ponieważ szybko tracą one zdolność kiełkowania. Wysiewa się je podobnie, jak awokado, ale należy pamiętać o ochronie przed przesuszeniem i zimnem. Przed posadzeniem nasiona liczi nalezy moczyc w cieplej wodzie (30 st. wystarczy) przez 24-48 godzin. Nasiono najlepiej sadzić poziomo około 2-3 cm pod ziemią wczesną wiosną w torfie z piaskiem w stosunku 3:1, nie podlewać zbyt obficie, doniczkę ustawić w ciepłym, jasnym miejscu, można na nią nałożyć plastikowy pojemnik lub folię z paroma niewielkimi otworami w celu przyspieszenia kiełkowania, który zdejmujemy po wykiełkowaniu. Kiełkowanie nastepuje po 3-6 tygodniach. Liczi potrzebuje minimalnej temperatury wynoszącej 10°C.Liczi lubi ciepło i dużą wilgotno...
avonik