Prawo Drogowe.doc

©Kancelaria Sejmu

Dz.U. 1985 Nr 14 poz. 60

USTAWA 

z dnia 21 marca 1985 r.

o drogach publicznych1) I)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

s. 1/51

Opracowano na pod-

stawie: tj. Dz.U. z

2007 r. Nr 19, poz.

115, Nr 23, poz. 136.

Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z ka-

tegorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograni-

czeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczegól-

nych.

Art. 2. 

1. Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następują-

ce kategorie:

1) drogi krajowe;

2) drogi wojewódzkie;

3) drogi powiatowe;

4) drogi gminne.

2. Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii

co te drogi.

3. Drogi publiczne ze względów funkcjonalno-technicznych dzielą się na klasy

określone w warunkach technicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1

ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz.

1118 i Nr 170, poz. 1217), jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich

usytuowanie.

Art. 2a. 

1. Drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa.

2. Drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samo-

rządu województwa, powiatu lub gminy.

I) Odnośnik nr 1 dodany do tytułu ustawy przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie

ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 172, poz. 1440), która we-

szła w życie z dniem 24 września 2005 r.

1) Przepisy niniejszej ustawy wdrażają w zakresie swojej regulacji postanowienia dyrektywy Parla-

mentu Europejskiego i Rady nr 2004/52/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie interoperacyjno-

ści systemów elektronicznych opłat drogowych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 166 z 30.04.2004;

str. 124). Dane dotyczące ogłoszenia niniejszego aktu prawa Unii Europejskiej dotyczą jego ogło-

szenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne. 

2007-03-01

©Kancelaria Sejmu

Art. 3.

s. 2/51

Drogi publiczne ze względu na ich dostępność dzielą się na:

1) drogi ogólnodostępne;

2) drogi o ograniczonej dostępności, w tym autostrady i drogi ekspresowe.

Art. 4.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) pas drogowy – wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią

nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty

budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpiecze-

niem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządza-

nia drogą;

2) droga – budowlę wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami

oraz instalacjami, stanowiącą całość techniczno-użytkową, przeznaczoną do

prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowaną w pasie drogowym;

3) ulica – drogę na terenie zabudowy lub przeznaczonym do zabudowy zgod-

nie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w której

ciągu może być zlokalizowane torowisko tramwajowe;

4) torowisko tramwajowe – część ulicy między skrajnymi szynami wraz z ze-

wnętrznymi pasami bezpieczeństwa o szerokości 0,5 m każdy; 

5) jezdnia – część drogi przeznaczoną do ruchu pojazdów;

6) chodnik – część drogi przeznaczoną do ruchu pieszych;

7) korona drogi – jezdnie z poboczami, pasami awaryjnego postoju lub pasami

przeznaczonymi do ruchu pieszych, zatokami autobusowymi lub postojo-

wymi, a przy drogach dwujezdniowych – również z pasem dzielącym jezd-

nie;

8) zjazd – połączenie drogi publicznej z nieruchomością położoną przy drodze,

stanowiące bezpośrednie miejsce dostępu do drogi publicznej w rozumieniu

przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;

9) skrzyżowanie dróg publicznych: 

a) jednopoziomowe – przecięcie się lub połączenie dróg publicznych na

jednym poziomie, 

b) wielopoziomowe – krzyżowanie się lub połączenie dróg publicznych na

różnych poziomach, zapewniające pełną lub częściową możliwość wy-

boru kierunku jazdy (węzeł drogowy) lub krzyżowanie się dróg na róż-

nych poziomach, uniemożliwiające wybór kierunku jazdy (przejazd

drogowy);

10)  droga ekspresowa – drogę przeznaczoną wyłącznie do ruchu pojazdów sa-

mochodowych:

a) wyposażoną w jedną lub dwie jezdnie,

b) posiadającą wielopoziomowe skrzyżowania z przecinającymi ją innymi

drogami transportu lądowego i wodnego, z dopuszczeniem wyjątkowo

jednopoziomowych skrzyżowań z drogami publicznymi,

2007-03-01

©Kancelaria Sejmu

c) wyposażoną w urządzenia obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek,

przeznaczone wyłącznie dla użytkowników drogi;

11) autostrada – drogę przeznaczoną wyłącznie do ruchu pojazdów samochodo-

wych: 

a)  wyposażoną przynajmniej w dwie trwale rozdzielone jednokierunkowe

jezdnie, 

b) posiadającą wielopoziomowe skrzyżowania ze wszystkimi przecinają-

cymi ją drogami transportu lądowego i wodnego,

c)  wyposażoną w urządzenia obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek,

przeznaczone wyłącznie dla użytkowników autostrady;

12) drogowy obiekt inżynierski – obiekt mostowy, tunel, przepust i konstrukcję

oporową;

13) obiekt mostowy – budowlę przeznaczoną do przeprowadzenia drogi, samo-

dzielnego ciągu pieszego lub pieszo-rowerowego, szlaku wędrówek zwie-

rząt dziko żyjących lub innego rodzaju komunikacji nad przeszkodą tere-

nową, w szczególności: most, wiadukt, estakadę, kładkę;

14) tunel – budowlę przeznaczoną do przeprowadzenia drogi, samodzielnego

ciągu pieszego lub pieszo-rowerowego, szlaku wędrówek zwierząt dziko

żyjących lub innego rodzaju komunikacji przez przeszkodę terenową lub

pod nią, w tym przejście podziemne;

15) przepust – budowlę o przekroju poprzecznym zamkniętym, przeznaczoną

do przeprowadzenia cieków, szlaków wędrówek zwierząt dziko              żyjących

lub urządzeń technicznych przez nasyp drogi;

16) konstrukcja oporowa – budowlę przeznaczoną do utrzymywania w stanie

stateczności nasypu lub wykopu;

17) budowa drogi – wykonywanie połączenia drogowego między określonymi

miejscami lub miejscowościami, a także jego odbudowę i rozbudowę;

18) przebudowa drogi – wykonywanie robót, w których wyniku następuje pod-

wyższenie parametrów technicznych i eksploatacyjnych istniejącej drogi,

niewymagających zmiany granic pasa drogowego;

19) remont drogi – wykonywanie robót przywracających pierwotny stan drogi,

także przy użyciu wyrobów budowlanych innych niż  użyte w stanie pier-

wotnym;

20) utrzymanie drogi – wykonywanie robót konserwacyjnych, porządkowych i

innych zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa i wygody ruchu, w

tym także odśnieżanie i zwalczanie śliskości zimowej;

21) ochrona drogi – działania mające na celu niedopuszczenie do przedwcze-

snego zniszczenia drogi, obniżenia klasy drogi, ograniczenia jej funkcji,

niewłaściwego jej użytkowania oraz pogorszenia warunków bezpieczeństwa

ruchu; 

22) zieleń przydrożna – roślinność umieszczoną w pasie drogowym, mającą na

celu w szczególności ochronę użytkowników drogi przed oślepianiem przez

pojazdy nadjeżdżające z kierunku przeciwnego, ochronę drogi przed za-

wiewaniem i zaśnieżaniem, ochronę przyległego terenu przed nadmiernym

hałasem, zanieczyszczeniem powietrza, wody i gleby;

2007-03-01

s. 3/51

©Kancelaria Sejmu

23) reklama – nośnik informacji wizualnej w jakiejkolwiek materialnej formie

wraz z elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, umieszczony w polu

widzenia użytkowników drogi, niebędący znakiem w rozumieniu przepisów

o znakach i sygnałach lub znakiem informującym o obiektach użyteczności

publicznej ustawionym przez gminę;

24) dostępność drogi – cechę charakteryzującą  gęstość połączeń danej drogi z

innymi drogami przez skrzyżowania dróg oraz zakres dostępu do drogi

przez zjazdy;

25)2) pojazd nienormatywny – pojazd lub zespół pojazdów, którego naciski osi

wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzia-

nych dla danej drogi w przepisach niniejszej ustawy, albo którego wymiary i

masa wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, prze-

widzianych w przepisach o ruchu drogowym, z wyłączeniem autobusów w

zakresie nacisków osi.

Art. 4a.

1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sieć autostrad i dróg ekspre-

sowych, mając na uwadze potrzeby społeczne i gospodarcze kraju w zakresie

rozwoju infrastruktury.

2. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z Ministrem Obrony

Narodowej określi, w drodze zarządzenia, wykaz dróg o znaczeniu obronnym.

Zarządzenie to nie podlega ogłoszeniu.

Art. 5.

1. Do dróg krajowych zalicza się :

1) autostrady i drogi ekspresowe oraz drogi leżące w ich ciągach do czasu wy-

budowania autostrad i dróg ekspresowych;

2) drogi międzynarodowe;

3) drogi stanowiące inne połączenia zapewniające spójność sieci dróg krajo-

wych;

4) drogi dojazdowe do ogólnodostępnych przejść granicznych obsługujących

ruch osobowy i towarowy bez ograniczeń ciężaru całkowitego pojazdów

(zespołu pojazdów) lub wyłącznie ruch towarowy bez ograniczeń ciężaru

całkowitego pojazdów (zespołu pojazdów);

5) drogi alternatywne dla autostrad płatnych;

6) drogi stanowiące ciągi obwodnicowe dużych aglomeracji miejskich;

7) drogi o znaczeniu obronnym.

2. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrami właściwy-

mi do spraw administracji publicznej, spraw wewnętrznych oraz Ministrem

Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii właściwych sejmików województw, a

w miastach na prawach powiatu – opinii rad miast, w drodze rozporządzenia, za-

licza drogi do ...