Zasilacz laboratoryjny dużej mocy.pdf

Zasilacz laboratoryjny dużej mocy

W układzie napięcia wyjściowe regulowane są przy pomocy potencjometrów

P1 i P2. Ze względu na dokładność regulacji warto jest zastosować

potencjometry wieloobrotowe, w przypadku konieczności ograniczenia kosztu

wykonania zasilacza można zastosować także standardowe potencjometry

węglowe. Mostki prostownicze w układzie Graetza M1 i M2 umożliwiają

współpracę stabilizatorów bezpośrednio z transformatorami sieciowymi

(zalecane są transformatory toroidalne). Możliwe jest zastosowanie

pojedynczego transformatora z dwoma niezależnymi uzwojeniami wtórnymi o

mocy całkowitej ok. 200W lub dwóch transformatorów z pojedynczymi

uzwojeniami wtórnymi. Optymalna wartość napięcia wtórnego transformatorów

powinna wynosić ok. 24VAC z obciążeniem. Kondensatory C1 i C2 spełniają

rolę filtrów tętnień. Jeżeli stabilizatory będą pracowały obciążane przeważnie

prądami o dużych wartościach można pokusić się o zwiększenie pojemności

tych kondensatorów do 6,8mF, a nawet 10mF. Kondensatory C3..6 zapobiegają

wzbudzaniu się układów stabilizacyjnych US1 i US2. Rezystory R1 i R2

polaryzują wejścia układu referencyjnego, który odpowiada za ustalenie

wartości napięcia wyjściowego.