Gloria Estefan – Tu Fotografia

me levanto en tu fotografia
me levanto y ai estas tu
en el mismo sito y ccada dia
la misma mirada
el mismo rayo de luz

el color ya noes el mismo de antes
tu sonrisa casi se borro
y aunque no estes claro yo te invento
en mis pensamientos y en mi corazon

nadie tiene un pacto con el tiempo
ni con el olvido y el dolor nono
si deapareces yo te encuentro
en la misma ezqina de mi avitacion

cada dia que pasa te pienso y te vuelvo a mirar
cada cose en su sitio el pasado presente en el polvo mis dedos.....
se juntan y qiero tenerte, cambiando, conmigo
no e movido tu foto ni el tiempo los anos si me hablan de menos....
procuara avisarme temprano y asi controlarme

me levanto en tu fotografia
cada dia invento una actitud
y aunque no se note en blanco y negro
ooo no me desespero uso mi imajinacion

nadie tiene un pacto con el tiempo
ni con el rocio de la flor o no no
si desapareces yo te encuentro
en la misma ezqina de mi avitacion

cada dia que pasa te pienso y te vuelvo a mirar
cada cosa en su sitio el pasado presente en el polvo mis dedos....
se juntan y qiero tenerte cambiando conmigo
no e movido tu foto ni el tiempo en los anos
si me hablas de lejos procura avisarme temprano y asi imajinarme......
QUE TE TENGO AQI

Twoje zdjęcie

Wstaję w twoim zdjęciu
Wstaje i ty tam jesteś
W tym samym miejscu
I każdego dnia to samo spojrzenie
Ten sam promyk światła

Kolor już nie jest taki sam jak wcześniej
Twój uśmiech prawie się zatarł
I chociaż nie widać cię dokładnie
Ja cię wymyślam
W moich myślach i sercu

Nikt nie ma paktu z czasem
Ani zapomnieniem i bólem
Jeśli zaginiesz, ja cię odnajdę
W tym samym rogu mojego pokoju

Każdego dnia, który przemija
Rozmyślam nad tobą
I znowu na ciebie patrzę
Każda rzecz na swoim miejscu
Przeszłość obecna w kurzu
Moje palce się łączą i chce cię mieć, zmieniając, przy sobie
Nie poruszyłam twojego zdjęcia
ani czasu w latach, jeśli nie mówi mi już to tyle
postaraj się mnie powiadomić wcześniej
i w ten sposób będę mogła się kontrolować

Wstaje w twoim zdjęciu
Każdego dnia wymyślam jakieś zachowanie
I chociaż tego nie widać na biało-czarnym
Nie poddaje się, używam mojej wyobraźni

Nikt nie ma paktu z czasem
Ani z rosą kwiatu
Jeśli zaginiesz, ja cię odnajdę
W tym samym rogu mojego pokoju

Każdego dnia, który przemija
Rozmyślam nad tobą
I znowu na ciebie patrzę
Każda rzecz na swoim miejscu
Przeszłość obecna w kurzu
Moje palce się łączą i chce cię mieć, zmieniając, przy sobie
Nie poruszyłam twojego zdjęcia
ani czasu w latach,
jeśli mówisz do mnie z daleka
postaraj się mnie zawiadomić wcześniej
i tak będę mogła sobie wyobrażać
ze mam cię tutaj