Zabawa teatralna dla dzieci czteroletnich
na podstawie wierszy:
Krasnal D. Gellner
Wizyta krasnoludków B. Formy
oraz popularnych piosenek
My jesteśmy krasnoludki
Nie chcę cię znać
OSOBY
krasnale czerwone
krasnale niebieskie
SCENOGRAFIA
dwa parasole (muchomory)
REKWIZYTY
czapki krasnali -6 czerwonych, 6 srebrno – niebieskich z antenami
plastikowe kółka-6 sztuk
zabawki: 4 telefony komórkowe, kamera, komputer.
MUZYKA
Akompaniament rytmiczki na pianinie
Krasnale w czerwonych czapkach wychodzą pojedynczo z różnych stron sceny na czworakach, witają się z publicznością śmiesznymi gestami, np. przesyłają buziaka, figlując wchodzą pod grzybki, jeszcze dokazują wychylając się zza nich, w końcu chowają się.
Teraz do lasu wjeżdżają nowoczesne krasnale. Hałasują, rozmawiają głośno przez telefony komórkowe, nagrywają kamerą film z wycieczki, zapisują coś w komputerze, opalają się, wyjmują z kosza na grzyby zabawki, bawią się nimi głośno.
Hałas budzi tradycyjne krasnale(czerwone), które wychodzą za grzybów i mówią głośno
Krasnale czerwone
Co to za hałasy?
Przestraszone krasnale nowoczesne(niebieskie) chowają zabawki do kosza i ukrywają go za grzybem, ale zdziwione pytają razem, głośno
Krasnale niebieskie
A to kto?.
Czerwone krasnale śpiewają piosenkę „My jesteśmy krasnoludki” wskazując na siebie. Krasnale niebieskie stoją po bokach z rękami założonymi na brzuchu i kiwają głowami twierdząc, że czerwone- to nie są krasnale. Kiedy „czerwone” przestają śpiewać, niebieskie śpiewają tą samą piosenkę, wskazując na siebie i poruszając się jak roboty.
W końcu dochodzi do kłótni, ustawiają się w pary i śpiewają znaną piosenkę „Nie chcę cię znać”.
Jednak w końcu chwytają się wszystkie za ręce tworząc „węża” i biegają po całym lesie(przy muzyce).Na głośny dźwięk pianina rozpraszają się robiąc wiatraki. Zatrzymują się i głośno krzyczą:
Wszystkie krasnale
teraz uwaga, popis zbiorowy, czyli tańczące nakrycia głowy!!!
Krasnale w przysiadzie odbijają od podłogi czapki, w górę i w dół i jednocześnie śpiewają piosenkę „Krasnal”.
Po piosence dobierają się w pary, zakładają czapki na głowę, i w klęku przed sobą, zamieniają się wielokrotnie czapkami mówiąc:
Na górze róże, na dole fiołki, my się kochamy jak dwa aniołki
Przytulają się do siebie i nieruchomieją.
Ukłony, pożegnanie z publicznością.
KONIEC
Dordudes