Michał Grądzki
Język sprawozdawców sportowych. Dokonaj oceny jego poprawności.
I. Literatura przedmiotu:
1. T. Matejuk, Chodzi o to, aby język giętki powiedział wszystko, co pomyśli głowa..., [w:] http://fost.pl/sport/pilkanozna/n/c/145/s/996
2. W. Kochański, B. Klebanowska, A. Markowski, O Dobrej i Złej Polszczyźnie, Warszawa 1987, s.10-17
3. W. Doroszewski, O kulturę słowa. Poradnik językowy, t. 1., Warszawa 1968
4. W. Doroszewski, O kulturę słowa. Poradnik językowy, t. 2., Warszawa 1968
5. J. Miodek, Rzecz o języku. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1983, s. 86-87, 100-101, 105-106, 108-110, 113-114, 141-143, 159-161, 162-164
6. J. Miodek, Rozmyslajcie nad mową!, Warszawa 1998, s. 143-147
7. A. A. Zdaniukiweicz, Z zagadnień kultury języka, Warszawa 1973, s. 9-48
RAMOWY PLAN PREZENTACJI:
Wstęp:
- Norma języka a uzus – nawiązanie do wypowiedzi sprawozdawców sportowych
- Błędy językowe i ich rodzaje
Rozwinięcie:
- Rola stresu w wypowiedziach sprawozdawców sportowych – wypowiedzi „na żywo”
- Przytoczenie wypowiedzi kilku sprawozdawców sportowych zawierających podstawowe błędy dotyczące zaimka „dla”, oraz potwierdzenie niepoprawności użycia tego zaimka przez prof. Mariana Bugajskiego
- Jedno z głównych pytań – w studio czy w studiu?
- Sprzed laty – poprawnie czy niepoprawnie?
- Tę czy tą – jak jest poprawnie?
- Robić mecz – czy można tak powiedzieć?
- Prowadząc 2:1, Góroń zaczyna kontratak - poprawnie sformułowane, czy nie?
- Przytoczenie błędnych wypowiedzi Włodzimierza Szaranowicza i określenie błędu.
- Przytoczenie błędnych wypowiedzi Dariusza Szapkowskiego i określenie błędu
Zakończenie:
- Dlaczego sprawozdawcy sportowi popełniają błędy językowe? Wyjaśnienie mechanizmu błędów.
- Ogólna ocena poprawności języka sprawozdawców sportowych
Materiały pomocnicze:
- Fiszki z cytatami
- Plansze z błędnymi wypowiedziami
moje-hobby