Notatki-PODSTAWY REKREACJI.pdf

(872 KB) Pobierz
PODSTAWY REKREACJI
12.02.2012
TEORIA:
• jakikolwiek usystematyzowany zbiór twierdzeń dotyczących określonej dziedziny;
• rezultat działalności badawczej: przeciwieństwo praktyki.
METODYKA:
• zbiór zasad dotyczących sposobów postępowania, efektywnych ze względu na określony
cel;
• koncentruje się na poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: Jak to należy robić?
REKREACJA z racji obszaru na którym koncentruje swoje zainteresowania, jest dziedziną
interdyscyplinarną.
Do dziedzin społecznych współpracujących z rekreacją można zaliczyć:
a) pedagogikę czasu wolnego
b) socjologię czasu wolnego, socjologię kultury
c) psychologię rozwojową i wychowawczą
d) ekonomię
Do dziedzin przyrodniczych współpracujących z rekreacją należą:
a) higiena i wychowanie zdrowotne
b) fizjologia
c) biomechanika
d) geografia
e) antropologia
REKREACJA:
• odnowienie sił fizycznych i psychicznych człowieka za pomocą rozmaitych form
aktywności umysłowej lub fizycznej, ale innych niż wynikające z obowiązków codziennego
życia.
• łac. recreo = ożywienie, pokrzepianie, wzmocnienie, stworzenia na nowo, przywrócenie do
życia. ( słownik łacińsko-polski, red. M. Plezzi)
• jako termin i jako zjawisko społeczne jest powszechnie znana i rozumiana. Jednakże jeśli
chodzi o uściślenie terminu naukowego to budzi on kontrowersje.
Ustawa Komisji Edukacji Narodowej z 1783 r. Określiła pojęcie rekreacji jako
popołudniowy wypoczynek uczniów (chłopców) mieszkających w szkołach z internatem pod
opieką i przy czynnym udziale nauczycieli-wychowawców.
Na początku XX wieku traktowana była jako synonim wczasów.
Obecnie pojęciem tym obejmowane są wszelkie zajęcia podejmowane przez jednostkę w
czasie wolnym.
REKREACJA STANOWI ELEMENT KULTURY
KULTURA to wzory zachować i wytwory przyswajane przez ludzi w toku ich rozwoju
społecznego.
Wzory zachowań obejmują między innymi trzy podstawowe zakresy aktywności życiowej
jednostki: naukę, pracę i rekreację ( wypoczynek)
POJĘCIE REKREACJI:
Wg słownika Webstera: sposób uzyskania lub osiągnięcia odnowy względnie jako odnowę
sił oraz kondycji psychicznej po pracy.
Winiarski (1991): to zespół zachowań, które podejmowane są poza obowiązkami
zawodowymi, rodzinnymi i społecznymi człowieka. Służą one wypoczynkowi, rozrywce
oraz rozwojowi psychospołecznemu człowieka.
T. Wolańska (1997): to różnego rodzaju zajęcia, podejmowane w czasie wolnym,
dobrowolnie, dla przyjemności, auto-ekspresji, formacji własnej osobowości, odnowy i
pomnażania sił psychofizycznych.
R. Wroczyński: to wszelka aktywność, która nie jest świadomie podejmowana dla korzyści,
która zwykle występuje w czasie wolnym, która daje ujście fizycznej, umysłowej lub
twórczej energii człowieka i której się on oddaje pod wpływem wewnętrznej potrzeby, a nie
zewnętrznego przymusu.
Rekreacja zależna jest nastawienia, z jakim podejmowane są działania, od tego w jaki
sposób oddziałuje na osobowość jednostki podejmującej działanie, jak również od tego czy jest
podejmowana dobrowolnie, czy sprawia przyjemność, zaspokaja potrzeby i zainteresowania.
ZNACZENIE TERMINU „REKREACJA”
1. zespół działań podejmowanych przez jednostkę w czasie wolnym
2. rekreacja = wypoczynek po pracy
3. zjawisko społeczno-kulturowe o zasięgu światowym
DZIAŁALNOŚĆ REKREACYJNA WYRÓŻNIA SIĘ:
• aktywnością
• dobrowolnością
• bezinteresownością
• przyjemnością
• odmiennością
REKREACJA DOKONUJE SIĘ POPRZEZ:
a) oderwanie od czynników wywołujących zmęczenie
b) działalność wyrównawczą organizmu zmierzającą do uzupełnienia ubytków energetycznych
c) przywrócenie równowagi w systemie nerwowym
d) wykorzystanie bodźców środowiska
Celem rekreacji jest odnawianie sił fizycznych i psychicznych człowieka za pomocą
rozmaitych form aktywności umysłowej i fizycznej, ale innych niż wynikającej z obowiązków
codziennego życia.
KRYTERIA PODZIAŁU REKREACJI:
• intensywność wysiłku
• stopień trudności
• pora roku
• miejsce realizacji
PODZIAŁ REKREACJI:
• rekreacja ruchowa
• rekreacja twórcza
• rekreacja kulturowo-rozrywkowa
• rekreacja poprzez działalność społeczną
Wśród w/w rodzajów rekreacji, najważniejsza wydaje się być rekreacja ruchowa,
nierozerwalnie związana ze zdrowiem człowieka. Wynika ona z naturalnej potrzeby człowieka, jaką
jest aktywność ruchowa.
Aktywność jest podstawową cechą każdego organizmu. Powoduje ona przystosowanie się
do środowiska zewnętrznego, jak również może być motorem zmian w nim zachodzących.
„Organizm człowieka zorganizowany jest w taki sposób, że naturalnym jego stanem jest
aktywność, a nie pozostawanie w spoczynku.” W. Kozłowski
Ograniczenie ruchu współczesnego człowieka niesie zagrożenia dla zdolności
przystosowawczych jego organizmu oraz zagrożenie dla zdrowia.
Naturalne granice adaptacji fizjologicznej, których poszerzanie albo tylko zbliżanie się do
nich, powinno ułatwić wykonywanie wszelkich wysiłków fizycznych – zawężają się.
UKŁAD KRĄŻENIA – serce razem z naczyniami krążenia płucnego i krążenia wielkiego stanowi
układ krwionośny.
Serce jest mięśniem wielkości pięści dorosłego osobnika, ważącym ok. 300 g u mężczyzn i
ok. 270 g u kobiet. Wykonuje ono ciągłą pracę przetłaczając krew znajdującą się w ustroju
• U dorosłego człowieka objętość krwi krążącej w ustroju wynosi ok. 80 ml/kg masy ciała, co
stanowi wielkość 5-6 l.
• Na czynność serca składają się trzy fazy: skurczu, rozkurczu i pauzy po rozkurczu.
CYKL HEMODYNAMICZNY:
1. PAUZA – napływ krwi do przedsionków i komór
2. SKURCZ PRZEDSIONKÓW – szybki przepływ krwi do komór
3. SKURCZ KOMÓR – wyrzut krwi z komór
Objętość wyrzutowa = objętość krwi wyrzucana z obu komór w czasie jednego skurczu =
50-150 cm3
Objętość minutowa = objętość wyrzutowa x liczba skurczów na minutę = 3->20 dm3
ZADANIA UKŁADU KRĄŻENIA:
• transport tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc ( podczas wysiłków
tlen dostarczany jest głównie do pracujących mięśni)
• dostarczanie substancji odżywczych z przewodu pokarmowego do tkanek.
• usuwanie produktów przemiany materii
• transport ciepła z narządów o dużej przemianie materii ( mięśnie, wątroba) do skóry,
poprzez którą jest usuwany jego nadmiar
• obrona przed zakażeniami drobnoustrojami
Wszystkie czynności spełniane przez układ krążenia nasilają się podczas pracy mięśniowej i
w dużym stopniu decydują o zdolnościach człowieka do wykonania wysiłku fizycznego – jego
intensywności i czasu trwania
Tętno spoczynkowe kształtuje się średnio na poziomie 72 skurczów na minutę. Podczas
intensywnych i bardzo intensywnych wysiłków może wzrastać – u osób wytrenowanych do 190-
210/ mon
CHOROBY UKŁADU KRĄŻENIA
atak serca, zawał serca, choroba naczyń wieńcowych, niedokrwistość mięśnia sercowego, arytmia
serca, nadciśnienie, inne – ok. 100 jednostek chorobowych.
932530702.001.png
Choroby układu krążenia stanowią ok. 50%, przyczyn wszystkich zgonów w Polsce.
Wskaźnik śmiertelności dla chorób układu krążenia wynosi 503/100 tyś.
Polskie Towarzystwo Kardiologiczne szacuje się, że najbliższej dekadzie na choroby serca
zachoruje ponad milion Polaków ( 700 tysięcy mężczyzn i 300 tysięcy kobiet)
Przewidziane koszty leczenia z tego powodu szacuje się na blisko 8 miliardów złotych.
PRZYCZYNY POWSTANIA:
• wysokie ciśnienie krwi
• wysoki poziom cholesterolu
• palenie
• otyłość
• cukrzyca
• wiek
• dziedziczność
• uwarunkowania genetyczne
W leczeniu chorób układu krążenia akcentuje się przede wszystkim wysiłek fizyczny.
WYSIŁEK FIZYCZNY:
• niski poziom aktywności fizycznej
• dynamiczny – mięśnie zmieniają długość
• statyczny – mięśnie zmieniają napięcie
• ogólny – pracuje > 30% mięśni
• miejscowy pracuje <30% mięśni
• krótkotrwały – do 15 minut
• długotrwały -> 30 minut
932530702.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin