Kości kończyny górnej.doc

(69 KB) Pobierz
Kości kończyny górnej

Kości kończyny górnej

 

Kości obręczy piersiowej

Łopatka

W łopatce wyróżnić można:

ü        kąt górny łopatki (angulus superior)[1],

ü        brzeg przyśrodkowy (margo medialis)[2]

ü        kąt dolny (angulus inferior)[3].

ü        brzeg boczny (margo lateralis)[4].

ü        szyjkę łopatki (collum scapulae)[5] - w przedłużeniu brzegu bocznego,

ü        grzebień łopatki (spina scapulae)[6]

ü        guzek naramienny (tuberculum deltoideum)[7].

ü        kąt wyrostka barkowego (angulus acromii)[8].

ü        wyrostek barkowy (acromion)

ü        dół nadgrzebieniowy i podgrzebieniowy

ü        wyrostek kruczy (processus coracoideus)[9].

          Obojczyk:

ü        trzon obojczyka (corpus claviculae)[10],

ü        koniec mostkowy (extremitas sternalis)[11] -przyśrodkowy

ü        koniec barkowy (extremitas acromialis)[12] –boczny

ü        Na obu końcach znajdują się powierzchnie stawowe –na końcu mostkowym dla połączenia z mostkiem, na końcu barkowy dla wyrostka barkowego

 

Kości części wolnej. Kość ramienna ( humerus )

          Trzon kości ma trzy powierzchnie - przednią boczną, przednią przyśrodkową i tylną, które są ograniczone brzegami. Na powierzchni przednio-bocznej (facies anterior lateralis) w górnej części występuje wyraźna guzowatość naramienna (tuberositas deltoidea). Powierzchnia tylna (facies posterior) jest przedzielona bruzdą nerwu promieniowego (sulcus nerui radialis).

 

Kość ramienna ( humerus )

Koniec bliższy ma głowę kości ramieniowej (caput humeri), na której znajduje się powierzchnia stawowa do połączenia z wydrążeniem stawowym łopatki. Poniżej głowy występuje szyjka anatomiczna (collum anatomicum), wzdłuż której przyczepia się torebka stawowa. Poniżej szyjki (bocznie i z przodu głowy) są dwa wyraźne guzki; guzek większy (tuberculum majus), leżący po strome zewnętrznej, i guzek mniejszy (tuberculum minus) - po strome wewnętrznej. Od guzków zbiegają w dół grzebienie. Jest to grzebień guzka większego (crista tuberculi majoris) i grzebień guzka mniejszego (crista tuber-culi minoris). Między guzkami i grzebieniami znajduje się bruzda międzyguzkowa (sulcus intertubercularis), w której mieści się ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia. Poniżej guzków znajduje się przewężeni^ tzw szyjka chirurgiczna (collum chirurgicum). W tym miejscu kość łatwo ulega złamaniu.

Koniec dalszy jest wyraźnie spłaszczony i poszerzony w kierunku poprzecznym. Tworzy on kłykieć kości ramieniowej (condylus humeri). Po obu stronach kłykcia znajdują się nadkłykcie - boczny (epicondylus lateralis) i przyśrodkowy (epicondylus medialis).

Na kłykciu kości ramieniowej występują dwie powierzchnie stawowe do połączenia z kośćmi łokciową i promieniową. Powierzchnia łokciowa ma kształt bloczka (trochlea humeri), a promieniowa kształt główki (capitulum humeri). Nad bloczkiem od strony przedniej znajduje się dół dziobiasty (fossa corono-idea), a od strony tylnej - dół wyrostka łokciowego (fossa olecranii). Nad główką kości ramieniowej, tylko od strony przedniej, występuje dół promieniowy (fossa radialis). Doły te spełniają ważną rolę w czasie zginania i prostowania wstawię łokciowym (od głębokości dołów zależy zakres tych ruchów).

 

Kość łokciowa (ulna)

Trójgraniasty trzon kości łokciowej ma brzegi przedni, tylny i między-kostny (lub boczny) oraz powierzchnie przednią, tylną i przyśrodkową. ; Na końcu bliższym wyróżnia się: wyrostek łokciowy                  ( olecranon ), wyrostek dziobiasty ( p.coronoideus ), powierzchnie stawowe tworzące wcięcie bloczkowe i wcięcie promieniowe.

          Wyrostek łokciowy (olecranon) jest duży, zagięty i wyczuwalny przez skórę. Jego przednia powierzchnia (od strony bloczka kości ramieniowej) ist gładka i tworzy część górną wcięcia bloczkowego.

          Wyrostek dziobiasty (processus coronoideus) znajduje się po przeciwnej stronie wyrostka łokciowego i jego powierzchnia górna, która jest wklęsla i gładka, tworzy dolną część wcięcia bloczkowego. Poniżej wyrostka dzio-biastego występuje guzowatość kości łokciowej (tuberositas ulnae), a po stronie przyśrodkowej - wcięcie promieniowe (incisura radialis). Wcięcie bloczkowe (incisura trochlearis) to głęboko wklęsła powierzchnia stawowa między wyrostkami łokciowym i dziobiastym, odpowiadająca powierzchni stawowej bloczka kości ramieniowej.

          Na końcu dalszym kości łokciowej wyróżnia się głowę kości łokciowej ( caput ulnae) i wyrostek rylcowaty (processus styloideus). Głowa ma powierzchnię stawową służącą do połączenia z chrząstką trójkątbą oddzielającą kość łokciową od nadgarstka, oraz obwód stawowy do stawowego połączenia z kością promieniową.

 

Kość promieniowa ( radius )

Jest to kość długa, w której wyróżnia się trzon i dwa końce. Trzon ma kształt trójścienny, z wyraźnie zaznaczonym w części środkowej brzegiem międzykostnym.

          Na końcu bliższym wyróżnia się głowę, szyjkę i guzowatość kości promieniowej.

          Głowa (caput radii) kości promieniowej pokryta jest chrząstką szklistą i posiada płytki dołek głowy (fovea capitis) służący do połączenia z główką kości ramieniowej. Dookoła głowy układa się obwód stawowy głowy (circumferentia articularis capitis) stanowiący ruchome połączenie z kością łokciową. Poniżej głowy znajduje się szyjka kości promieniowej (collum radii), a poniżej szyjki, od strony kości łokciowej występuje silnie rozwinięta guzowatość kości promieniowej (tuberositas radli).

          Koniec dalszy jest grubszy i szerszy. Ma powierzchnię stawową nadgarstka (facies articularis carpea), umożliwiającą połączenie z kośćmi nadgarstka, oraz powierzchnię stawową, służącą do połączenia z kością łokciową, czyli wcięcie łokciowe (incisura uinaris). Na bocznej stronie kości promieniowej występuje wyrostek rylcowaty (processus styloideus). Na tylnej powierzchni końca dalszego kości promieniowej znajdują się trzy podłużne rowki, w których układają się mięśnie prostujące nadgarstek i palce.

 

 

 

Kości nadgarstka

Nadgarstek składa się z ośmiu kości ułożonych w dwa szeregi po cztery kości. W skład szeregu bliższego wchodzą :
k. łódeczkowata (os scaphoideum)
k. księżycowata (os lunatum)
k. trójgraniasta (os triquetrum)
k. grochowata (os pisiforme)
Szereg dalszy (również licząc od strony promieniowej do łokciowej) jest utworzony przez :
k. czworoboczną większą (os trapezium)
k. czworoboczną mniejszą (os trapezoideum)
k. główkowatą (os capitatum)
k. haczykowatą (os hamatum)

          Łódka płynie, księżyc świeci, trójgraniasty groszek leci,
Na trapezie, trapeziku, główka wisi na haczyku.

 

Kości śródręcza i palców

Śródręcze (metacarpus) składa się z 5 kości śródręcza, z których każda składa się z trzonu, końca bliższego (podstawy) i końca dalszego (głowy).
Kości palców ręki (ossa digitorum manus) składają się z paliczków (phalanges). Cztery palce strony łokciowej mają po trzy paliczki : bliższy, środkowy i dalszy, palec pierwszy - kciuk (polex) ma dwa paliczki : bliższy i dalszy. W każdym paliczku wyróżniamy trzon, koniec bliższy (podstawę) i koniec dalszy (głowę - in. guzowatość paliczka dalszego).

 

Połączenia kości obręczy kończyny górnej

          Staw mostkowo-obojczykowy (articulatio sternoclavicularis)

Powierzchnie stawowe:

     Powierzchnia stawowa na końcu mostkowym obojczyka, powierzchnia stawowa na krawędzi rękojeści mostka i przylegająca do niej część chrząstki I żebra. Między powierzchniami stawowymi znajduje się krążek stawowy, który dzieli jamę stawową na 2 części.

Wzmocnienia:

ü        Więzadło mostkowo-obojczykowe przednie i tylne

ü        Więzadło międzyobojczykowe

ü        Więzadło żebrowo-obojczykowe

 

Ruchy: ruchy obojczyka do przodu i tyłu, ku dołowi i górze oraz ruchy obrotowe dookoła długie osi

 

Staw barkowo-obojczykowy

Powierzchnie stawowe: pow. stawowa na barkowym końcu obojczyka, powierzchnia stawowa na wyrostku barkowym łopatki. Między powierzchniami znajduje się krążek stawowy

Wzmocnienia:

ü        Więzadło barkowo-obojczykowe

ü        Więzadło kruczo-obojczykowe

ü        Więzadło kruczo-barkowe

ü        Więzadło poprzeczne łopatki

Ruchy: dookoła wszytskich trzech osi(staw kulisty)

 

Połączenia kości ramienia i przedramienia

          Staw ramienny

Powierzchnie stawowe: pow. stawowa głowy k. ramiennej, wydrążenie stawowe łopatki pogłębione obrąbkiem stawowym.

Kaletki maziowe:

k. m. podłopatkowego

k. podbarkowa

k. m. kruczo-ramiennego

Wzmocnienia:

Więzadło kruczo – ramienne

Ruchy: odwodzenie i przywodzenie ramienia, zginanie ramienia, obwodzenie, obrót do wewnątrz (nawracanie) i odwracanie

 

Staw łokciowy

Staw złożony z trzech stawów:

ü        ramienno łokciowego

ü        ramienno-promieniowego

ü        promieniowo-łokciowego bliższego

Staw ramienno-łokciowy.
Główkę tworzy bloczek kości ramiennej, a panewkę wcięcie bloczkowe kości łokciowej między wyrostkiem łokciowym, a wyrostkiem dziobiastym.
Staw ramienno-promieniowy:
Utworzony jest przez główkę kości ramiennej i tworzący panewkę dołek głowy kości promieniowej.
Stawy te tworzą „właściwy staw łokciowy”.

Staw promieniowo-łokciowy bliższy.
Główka stawowa jest utworzona przez obwód stawowy głowy kości promieniowej, panewkę tworzy wcięcie promieniowe kości łokciowej i więzadło pierścieniowate.

          Więzadła:

          Najważniejsze więzadła stawu to:
1. więzadło poboczne łokciowe od strony przyśrodkowej,
2. więzadło poboczne promieniowe od strony bocznej,
3. więzadło pierścieniowate.

          Mechanika:

          Staw ramienno-łokciowy + Staw ramienno-promieniowy:
zgięcie, wyprost często, szczególnie u kobiet możliwy jest przeprost.
Zgięcie stawu powoduje mięsień dwugłowy ramienia i mięsień ramienny. Wyprost powoduje głównie mięsień trójgłowy ramienia i mięsień łokciowy.
Staw promieniowo-łokciowy bliższy:
Zachodzą w nim ruchy rotacyjne (zawsze łącznie z ruchem w stawie promieniowo- łokciowym dalszym): nawracania przy udziale mięśnia nawrotnego obłego i czworobocznego oraz odwracania poprzez mięsień odwracacz i mięsień dwugłowy ramienia.

 

Staw promieniowo-łokciowy dalszy

Powierzchnie stawowe:

     wcięcie łokciowe kości promieniowej i obwód stawowy głowy kości łokciowej

Ruchy rotacyjne:

     nawracania przy udziale mięśnia nawrotnego obłego i czworobocznego oraz odwracania poprzez mięsień odwracacz i mięsień dwugłowy ramienia.

 

Połączenia kości ręki

          Staw promieniowo - nadgrastkowy

Powierzchnie stawowe: panewka –przednia powierzchnia stawowa nadgarstkowa k. promieniowej i krążek stawowy. Główka- bliższe powierzchnie stawowe kości łódeczkowatej, księżycowatej i trójgraniastej

          Stawy międzynadgarstkowe:

Powierzchnie stawowe:powierzchnie stawowe łokciowe i promieniowe poszczególnych kości I i I szeregu nadgarstka

          Staw śródnadgarstkowy:

Powierzchnie stawowe: dalsze powierzchnie stawowe kości I szeregu nadgarstka( z wyjątkiem kości grochowatej) oraz bliższe powierzchnie czterech kości drugiego szeregu nadgarstka

          Stawy nadgarstkowo-śródręczne

Powierzchnie stawowe: dalsze powierzchnie stawowe kości II szeregu nadgarstka, bliższe powierzchnie stawowe II - V kości śródręcza

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin