8
http://otior.w.interia.pl
MARKETING GMINY
KARTKA 1
WYKŁAD 1 – 01.03.2000 r.
MEGATRENDY – NAISBIT analizował trendy rozwoju społeczeństwa USA. Wyróżnił 10 trendów:
1)przejście od społeczeństwa przemysłowego do społ. informacyjnego
2)od technologii siłowej do ultratechnologii
3)przejście od gospodarki narodowej do gosp. globalnej
4) przejście od myślenia krótko do długofalowego
5) przejście od centralizacji do decentralizacji
6) przejście od pomocy zistytucjonalizowanej do samopomocy (większ rola instytucji porządkowych)
7) przejście od demokracji przedstawicielskiej do uczestniczącej
8) przejście od układów hierarchicznych do (spłaszczonych) sieciowych (mniej szczebli pośrednich)
9)ciężar życia przeniesiono z północy na południe (dotyczy to stanów w USA)
10)albo...albo do wielokrotnego wyboru.
DUALNY PROCES – GLOBALIZM, narastanie tendencji regionalizacji, zainteresowanie gospodarką lokalną od 1989-90 r. (na Zachodzie lata 70-te).
PODSTAWOWE WARTOŚCI LOKALIZMU:
- demokracja
- subsydialność (pomocniczość) – pochodzi od doktryny kościoła katolickiego; zasada podziału władzy publicznej od dołu do góry; nie należy nigdy powierzać większej jednostce zadań, które mogą być wykonane przez jednostki niższego szczebla.
- samorządność
- decentralizacja – odgórne oddanie części władzy jednostkom niższego szczebla.
LOKALIZM – światopogląd polegający na tym, że większą wagę przypisuje się „małym ojczyznom” (gminom, miastom); zasada stanowienia jako o sobie społeczności lokalnych; zasada wychowania młodego pokolenia przez nowe stowarzyszenie oświatowe, społeczne (np. szkoły społeczne); powrót do korzeni kultury; traktowanie przyrody jako dobra, które trzeba szanować; odpowiedzialność, zaradność, poszanowanie życia społecznego.
PŁASZCZYZNY RPZWOJU LOKALIZMU:
1) gospodarcza- wykorzystywanie własnych zasobów
2)polityczna (jeżeli są spełniane normy prawne pełnienia władzy w samorządzie)
3)społeczna (tworzenie stowarzyszeń, organizacji społecznych)
4)kulturalna (lokalne media).
Warunek powodzenia lokalizmu – zaangażowanie społeczeństwa.
Samorząd terytorialny.
PODSTAWOWE ZASADY EUROPEJSKIEJ KARTY SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO (ratyfikowana w Polsce w 1994 r.):
1)społeczności lokalne stanowią jedną z zasadniczych podstaw ustroju społecznego, demokratycznego,
2)prawo obywateli do uczestnictwa w zarządzaniu sprawami lokalnymi.
3)skuteczne zarządzanie i bliskość obywatela
4)ugruntowanie samorządu lokalnego to najlepsza droga do zintegrowanej Europy
5)musi być gwarantowane przez inne akty – w Polsce zapisane jest to w Konstytucji
6)społeczności lokalne powinny mieć prawo do posiadania własnych środków finansowych
7)mają prawo do tworzenia stowarzyszeń
8)mają prawo do nawiązywania współpracy z zagranicą.
Rada Europy prowadzi prace nad EUROPEJSKĄ KARTĄ SAMORZĄDU REGIONALNEGO (1997) (w polskich realiach odnosi się to do województwa):
Światowa deklaracja samorządu lokalnego – Rio de Janeiro
Samorząd terytorialny – prawo i powinność władz lokalnych do lokalnego regulowania i zarządzania sprawami lokalnymi dla dobra społeczności lokalnej.
ZASADY SAMORZĄDU:
1)podmiot samorządu – społeczność lokalna zamieszkała na danym terenie
2)przedmiot samorządu – realizacja pewnych zadań administracyjno-publicznych, wynikających z ustaw
3)zadania: własne oraz zlecone przez administrację rządową (one podlegają kontroli)
4)nadzór – wojewoda może zawiesić wykonanie pewnych uchwał gminy, powiatu jeśli zostały naruszone zasady legalności.
W drodze wyborów wybieramy swoich przedstawicieli, którzy w naszym imieniu kierują samorządem. SAMORZĄD TERYTORIALNY MA OSOBOWOŚĆ PRAWNĄ (publiczno-prawną, kompetencje cywilno-prawne; jest to główna rękojmia samorządności.
Samorząd nie działa w zupełnym oderwaniu od państwa.
SAMORZĄD TERYTORIALNY – jednostka o charakterze korporacyjnym wyposażona w osobowość prawną o charakterze publicznym i prywatnym, wypełniająca poprzez wyłonione w drodze wyboru organy zadania administracji publicznej na zasadach określonej prawnie niezależności i podlegające nadzorowi państwowemu.
03.08.1990. – ustawo o samorządzie terytorialnym (a teraz gminnym)
Podstawy prawne – Konstytucja RP 02.04.1992. – podstawowy akt prawny regulujący funkcjonowanie samorządu; oprócz tego 05.06.1998. ustawy o samorządzie powiatowym i wojewódzkim; ustawa o finansach publicznych z 1998 r. oraz ustawa z 1999 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, a także ustawa z 2000 r. o zagospodarowaniu przestrzennym.
KARTKA 2
WYKŁAD 2 – 08.03.2000.
System samorządów w Polsce nie ma struktury hierarchicznej.
1)SAMORZĄD GMINNY – ustawa z 08.03.1990. o samorządzie gminnym (terytorialnym); podstawowe zadanie – zaspokajanie potrzeb mieszkańców gminy poprzez zadania własne; rola Rady Gminy (z ustawy); uprawnienia gminy.
Władze gminy:
- członkowie wspólnoty samorządowej (udział w referendum, wybory, konsultacje, zebrania wiejskie czy osiedli)
- Rada Gminy – organ stanowiący i kontrolny
- zarząd gminy – organ wykonawczy (od 3-7 osób) wybierany jest przez Radę
Kadencja Rady trwa 4 lata.
Zarząd – wójt, burmistrz, prezydent jako przewodniczący, następnie jego zastępcy oraz pozostali członkowie zarządu; sekretarz gminy też może być członkiem ale bez prawa głosu.
2) POWIAT (ustawa o samorządzie powiatowym).
Władze powiatu:
- mieszkańcy powiatu (referendum, wybory powszechne)
- Rada Powiatu
- Zarząd Powiatu – starosta, zastępca, pozostali członkowie (do 6 osób), wybierani są przez Radę.
Powiatowe Służby Straży
3) WOJEWÓDZTWO – ma zadania o charakterze strategicznym – prowadzenie polityki rozwoju województwa (opracowanie strategii województwa); podnoszenie konkurencyjności i innowacyjności gospodarki woj., pobudzanie polskości, nie ma tu Rady ale jest sejmik. Na czele jego stoi Marszałek Województwa.
POLITYKA ROZWOJU:
1)tworzenie warunków rozwoju gosp.
2)rozbudowa infrastruktury technicznej i społecznej
3)pozyskiwać i łączyć środki finansowe publiczne i prywatne
4)wspieranie działań podwyższających poziom wykształcenia
5)racjonalne korzystanie z zasobów środowiska
6)wspieranie nauki i rozwoju
7)wspieranie rozwoju kultury oraz ochrony dziedzictwa kulturowego
8)promocja walorów i możliwości rozwojowych wojewódz.
WŁADZE WOJEWÓDZTWA:
- członkowie, mieszkańcy województwa
- Sejmik Woj.
- Zarząd Woj. (5 osób), Marszałek Woj. Musi pochodzić z sejmiku.
ZADANIA MARSZAŁKA – ma prawo podejmować decyzje w kompetencjach Zarządu w warunkach zagrożenia.
Urząd Wojewódzki wraz z Wojewodą stanowi organ władzy rządowej.
Wymagania przed którymi stoją gminy (wg Kotlera)
GENEZA PODEJŚCIA MARKETIGOWEGO DO GMINY (SAMORZĄDU):
1)wzrasta ryzyko funkcjonowania, mobilność czynników produkcji (firmy mogą szybko zmieniać lokalizację)
2)ryzyko wynikające z normalnych procesów życia społeczeństwa (cyklu życia)
3)rosnąca konkurencja w poszukiwaniu rzadkich zasobów (np. kapitał, specjaliści)
4)gminy muszą polegać na swoich możliwościach i umiejętnościach
Konkurowanie obszarami (prof. Markowski):
- pośrednie – tworzenie warunków tak, aby były one konkurencyjne względem innych firm na innych obszarach.
- bezpośrednie – rywalizacje upodmiotowionych jednostek terytorialnych (wspólnoty samorządowe), np. o przyciągnięcie inwestorów, utrzymanie kapitału.
Tworzenie konkurencyjnego obszaru oraz zdobycie przewagi nad innymi gminami staje się głównym zadaniem samorządu.
KOTLER – 10 KLUCZOWYCH ODPOWIEDZI JAK ZAREAGOWAĆ NA STOJĄCE PRZED GMINĄ ZADANIA:
1)ustalić wizję strategiczną rozwoju gminy
2)władze muszą rozwijać proces planowania strategicznego zorientowanego rynkowo
3)przyswoić autentyczną, rynkową perspektywę w stosunku do produktów i klientów
4)władze muszą zwrócić szczególną uwagę na jakość świadczonych usług, czy też innych świadczeń
5)nabyć umiejętności efektywnego komunikowania się z otoczeniem, w którym działamy oraz poznać swoją przewagę konkurencyjną
6)władze muszą prowadzić działania do tego aby baza ekonomiczna była bardziej elastyczna; rozwój nie może się opierać na jednym czynniku
7)rozwijać i wykształcać cechy przedsiębiorcze
8)trzeba bardziej polegać na sektorze prywatnym niż publicznym (małe i średnie firmy prywatne)
9)kultywować swoją unikalność, np. na podstawie miejscowej kultury
10)trzeba stworzyć odpowiednią infrastrukturę strukturalną i proceduralną (np. agencje rozwoju regionalnego, lokalnego).
15.03.2000r.
Model funkcjonalny władzy publicznej-przeciwieństwo modelu władzy biurokratycznej. Poprzedni model zapewniał społeczeństwu zaspokojenie potrzeb, wzrost świadomości społeczeństwa powoduje, że nie chce ono oddawać swojego losu całkowicie w ręce władzy. Społeczeństwo dąży do zaspokojenia potrzeb poprzez pośrednie wsparcie władzy, która pośrednio ma stwarzać warunki do realizacji potrzeb.
Władza przedsiębiorcza:
· władza aktywizująca-stwarza warunki, aby różne instytucje (również non-profit) angażowały się w realizację działań publicznych,
· stwarza warunki do konkurencyjności-świadczenie usług przez jednostki z różnych branż
· przekazuje uprawienia obywatelom-społeczeństwo ma prawo kontrolowania, odbiera uprawnienia biurokracji
· kieruje się misją, wizją strategiczną a nie tylko ustawami, przepisami, wykraczają poza te nakazy
· władze oceniają funkcjonowanie agent poprzez efekty, skutki ich działań
· władze przedsiębiorcze traktują obywateli jako klientów
· zajmują się antycypowaniem problemów, wyprzedza te problemy, konflikty, a nie zajmuje się ich rozwiązywaniem w momencie wystąpienia
· zajmuje się zdobywaniem środków na rozwój, ale nie koncentruje się na ich wydawanie
· decentralizacja uprawnień
· dopuszcza funkcjonowanie mechanizmu rynkowego.
Marketing na początku pojawił się na rynku dóbr konsumpcyjnych -usługi-dobra inwestycyjne i wykształcił się marketing przemysłowy; 19969r Kotler -koncepcja „generic marketing” (rozszerzenie pola zainteresowań marketingu na potrzeby społeczne, socjalne i polityczne). Ten marketing opiera się na koncepcji wymiany:
- są dwie strony
- każda ze stron musi posiadać coś, co stanowi wartość dla drugiej strony
- każda ze stron jest w stanie się porozumieć
- każda ze stron ma możliwość przyjęcia i odrzucenia oferty
- każda ze stron wierzy, że jest rzeczą właściwą i wskazuje na utrzymywanie kontaktu-dobrego-z drugą stroną.
* transfer to również kategoria wymiany (cele charytatywne).
Marketing relacyjny (marketing związków)- ważną rzeczą jest uzyskiwanie korzyści krótkofalowych ale ważniejsze jest tworzenie stałych długofalowych związków z partnerami wymiany (dostawca-odbiorca). Utrzymywanie stałych klientów jest mniej kosztowne, niż ciągłe poszukiwanie innych, chwilowych klientów. Ważne jest utrzymywanie związków ze społeczeństwem.
Pojawiła się definicja produktu, obok klasycznej- produkt to organizacje, idee, instytucje. Marketing non-profit-oferent oferuje produkty nie oczekując zysku. Marketing społeczny- np. kampanie proponujące lub negujące określone zachowanie (kampanie antynikotynowe, nacisk na ochronę środowiska).
Zasadnicze etapy rozwoju marketingu terytorialnego:
1 koncepcja generic marketing
2 koncepcja wymiany
3 marketing relacyjny
4 marketing społeczny
5 marketing non-profit
Marketing terytorialny (m. miejsca)- dziedzina marketingu nie komercyjnego (non-profit), który wyróżnia się tym, iż podmiotem oferującym określone produkty jest organ samorządowy, reprezentowany przez jego organy. Pojawienie się tego marketingu jest efektem ewolucji zachowania władz publicznych.
Fazy zmian władzy publicznej:
1. orientacja administracyjno-biurokratyczna (orientacja produktowa- władze tworzą zdolności usługowe i administracyjne)
2. o. Obsługowa (promocyjna)- (orientacja dystrybucyjna, w urzędzie miasta, gminy tworzą działy obsługi klienta, by zmniejszyć uciążliwość związaną z załatwieniem spraw)
3. o. Charakteryzująca się tym, że działalność władz jest ukierunkowana na zaspokojenie potrzeb (marketingowe badania służą rozeznaniu potrzeb- orientacja marketingowa)
4. o. Strategiczna-władze miasta, gminy, regionu, powiatu kształtują warunki życia ludności, rozwoju społeczno-gospodarczego o charakterze długofalowym w oparciu o określoną strategię województwa.
22.03.2000r.
1. Teoria marketingu terytorialnego (koncepcje, definicje, cele, struktura oraz rynki docelowe).
Koncepcja marketingu terytorialnego (USA, Francja, Włochy, Niemcy, w tych krajach rozwija się ta teoria).
- Francja L. Tevier, J.P. Vall – główne pola badawcze marketingu terytorialnego:
· Problematyka implantacji rynku (władze muszą mieć wiedzę o firmach i inwestorach)
· Rozpoznawanie procesów wyborów lokalizacyjnych (analiza)
· Badanie marketingowych zachowań jednostek
· Analiza funkcjonowania sieci różnych organizacji na terenie samorządu
· Kształtowanie relacji między władzami publicznymi a przedsiębiorstwami zlokalizowanymi na terenie samorządu.
Dwa paradygmaty:
1. interakcyjny
2. model sieciowy- władze lokalne i przedsiębiorstwa dążą do stworzenia trwałych powiązań między organizacjami
- Francja Valerie Girard – wiąże ściśle marketing terytorialny z koncepcją planowania strategicznego.
PLANOWANI STRATEGICZNE MARKETING TERYTORIALNY
( utworzenie struktury organizacyjnej zajmującej MIX TERYTORIALNY
się realizacją procedury planowania strategicznego) obejmuje całość zagadnień charakterystycznych
i co on może nam oferować w przyszłości) tożsamości danego terenu
geograficzne
symboliczne
cele muszą być spójne z ogólną wizją strategiczną
(władze muszą zapewnić warunki di realizacji
marketingu sektorowego)
Elementy:
- organiczne (historia, tradycja danego terenu, pełniona rola, kultura)
- ekonomiczne(struktura gospodarki)
- geograficzne(infrastruktura)
- symboliczne(krajobraz, zabytki, architektura)
- Włochy – marketing terytorialny obejmuje:
· orientację marketingowe (zainteresowanie zaspokojeniem potrzeb mieszkańców)
· o. Terytorialne (bliskość w stosunku do podmiotów)
Konieczność stworzenia sieci powiązań między władzą publiczną a innymi podmiotami, organizacjami. Władze lokalne mają być koordynatorem działań w sieci.
Marketing terytorialny- (1)celowa i systematyczna działalność administracji samorządowej dążąca do wykreowania procesów wymiany poprzez rozpoznanie, kształtowanie i zaspokojenie potrzeb społeczności lokalnej (2)pewien system aktywności umożliwiający korzystną wymianę dóbr, usług, idei w gminie oraz w otoczeniu w celu zaspokojenia potrzeb społeczności lokalnej.
Społeczność lokalna- specyficzny koncern działający w ścisłym związku z rynkiem i na rzecz rynku.
Cele działań marketingowych:
1. poznanie aktualnych potrzeb i oczekiwań mieszkańców w zakresie usług administracyjnych i komunalnych
2. zapewnienie warunków zaspokojenia tych oczekiwań
3. prognozowanie zmian w zakresie preferencji mieszkańców
4. podnoszenie użyteczności oferty kierowanej przez gminę mieszkańcom
5. kształtowanie pozytywnego image gminy i poszczególnych jednostek użyteczności publicznej
6. podnoszenie atrakcyjności inwestycyjnej i pozycji konkurencyjnej
7. rozpoznawanie systemu preferencji i czynników podejmowania decyzji inwestycyjnych przez inwestorów zewnętrznych
8. rozpoznanie potrzeb turystów
9. rozpoznanie motywów przyjazdu młodzieży w celu zdobywania wiedzy
10. rozpoznanie grupy potencjalnych mieszkańców
Plan marketingowy-struktura podmiotów:
- mieszkańcy
- stowarzyszenia, związki przedsiębiorców oraz społeczne
...
Koteciek