Projekt-Fototermia-BezStrTyt.pdf

(399 KB) Pobierz
Wydział Mechaniczno-Energetyczny
Imię i nazwisko:
nr indeksu:
kierunek studiów:
specjalność:
kurs:
PROJEKT
1042350704.007.png 1042350704.008.png 1042350704.009.png 1042350704.010.png
 
1. Dane do projektu oraz założenia wstępne
P grzewcza = 17 kW
T WY kolektora = 42 °C
zakładany czynnik: wodny roztwór glikolu propylenowego (51% masowo, T krzepnięcia =-35 °C)
ρ = 1,04 kg/dm 3 (w temperaturze 20 °C)
c p = 3,55 kJ/kg*K
lokalizacja: Wrocław
Przyjęto, że ciepło generowane przez kolektory jest wykorzystywane do ogrzewania jaj w
wylęgarni. Temperatura na wejściu do kolektora wynosi 36,5 °C. Temperatura wymagana w
aparatach lęgowych dla drobiu mieści się w przedziale pomiędzy 37,7 a 38,3 [1]. Zakładana
temperatura jest niższa, ze względu na straty cieplne na powrocie czynnika.
2.
Gęstość promieniowania na powierzchnię horyzontalną
Gęstość promieniowania na powierzchnię płaską oszacowano przy użyciu kalkulatora online –
SOLARSYM [2]. Parametry wejściowe dla których program dokonywał obliczeń są przedstawione na
rysunku 1.
Rysunek 1. Parametry wejściowe – ustawienia wybrane w kalkulatorze promieniowania słonecznego SOLARSYM [2] dla
powierzchni ustawionej na płaszczyźnie horyzontalnej
Za pomocą kalkulatora SOLARSYM został znaleziony dzień, w którym suma promieniowania
dochodzącego do ziemi była najmniejsza. Wynikiem był 273 dzień roku (30 września). Następnie dla
znalezionego dnia wybrano godzinę, w której wartość chwilowa promieniowania była najwyższa. Była
to godzina 12 00 zaś suma promieniowania docierającego do powierzchni wyniosła 544 W/m 2 (Rys.2).
1042350704.001.png
Rysunek 2. Wyniki otrzymane za pomocą kalkulatora SOLARSYM [2] dla powierzchni ustawionej na płaszczyźnie
horyzontalnej
3.
Poszukiwanie minimalnej odchyłki i optymalnego kąta nachylenia kolektora oraz
strumienia promieniowania padającego na powierzchnię kolektora
Dla znalezienia wspomnianych w niniejszym punkcie parametrów należy posłużyć się
następującymi formułami:
360∙
=23,45∙
(3.1)
gdzie:
n - numer dnia w roku (na podstawie pkt.2 przyjmuje się 273 dzień w roku, tj. 30 września)
δ - deklinacja
=15∙(−12.00)
(3.2)
gdzie:
ω - kąt godzinowy
τ - godzina (na podstawie pkt.2 przyjmuje się godzinę 12 00 )
=
+
+
+
(3.3)
gdzie:
Θ β - kąt padania promieniowania słonecznego
φ - szerokość geograficzna
β - kąt odchylenia kolektora od poziomu
γ - orientacja kolektora względem osi północ-południe (0° gdy wektor normalny powierzchni
kolektora skierowany jest na południe, -1° za każdy stopień odchylenia osi w kierunku wschodnim)
Obliczenia zostały przeprowadzone iteracyjnie, gdzie przy kolejnej iteracji zmianie o 1° ulegał kąt
β. Wartość kąta β zmieniała się w przedziale od 0° do 90°. Najmniejsza wartość kąta Θ β została
osiągnięta dla kąta β równego 55° i wyniosła 0,18°.
Następnie po podstawieniu uzyskanej wartości kąta nachylenia β do kalkulatora Solarsym,
została ponownie oszacowana moc promieniowania słonecznego padającego na powierzchnię
kolektora (Rys.3).
1042350704.002.png
Rysunek 3. Parametry zadane do kalkulatora Solarsym [2] - kolektor ustawiony pod kątem do płaszczyzny poziomej
Wartość strumienia promieniowania słonecznego padającego na powierzchnię kolektora,
obliczona za pomocą kalkulatora Solarsym wynosi ostatecznie 650,3 W/m 2 (Rys.4).
Rysunek 4. Wyniki otrzymane za pomocą kalkulatora Solarsym [2] dla powierzchni ustawionej pod kątem płaszczyzny
horyzontalnej
1042350704.003.png
4. Obliczenie strat cieplnych kolektora
Aby obliczyć straty cieplne kolektora należy znaleźć zastępczy współczynnik strat cieplnych
kolektora U L . Jest on sumą współczynników U b , U c oraz U d , które oznaczają odpowiednio:
U d - zastępczy współczynnik strat cieplnych dla absorbera i izolacji na dolnej stronie kolektora
U b - zastępczy współczynnik strat cieplnych dla bocznych powierzchni kolektora
U c - zastępczy współczynnik strat cieplnych dla szyby kolektora
Aby obliczyć U d należy posłużyć się wzorem:
=
(4.1)
gdzie:
h p - współczynnik przejmowania ciepła pomiędzy absorberem a powietrzem znajdującym się w
pustej przestrzeni pod płytą absorbera
h z - współczynnik przejmowania ciepła pomiędzy obudową kolektora a otoczeniem
δ A - grubość płyty absorbera
δ i - grubość izolacji
λ A - przewodność cieplna absorbera
λ i - przewodność cieplna izolacji
Aby obliczyć współczynniki przejmowania ciepła wykorzystano równanie Wattmuffa [3]:
ℎ=2,8+3∙ ś
(4.2)
gdzie:
h - współczynnik przejmowania ciepła pomiędzy elementem a otoczeniem
v śr - średnia prędkość wiatru występująca w danym miejscu
Rozpatrywana formuła jest prawdziwa dla lokalizacji, w których średnia prędkość wiatru nie
przekracza 5 m/s. Dla przyjętej lokalizacji średnia prędkość wiatru mieści się w przedziale pomiędzy 4
a 5 m/s [4], co pozwala wykorzystać wzór 4.2.
Aby obliczyć U c należy posłużyć się wzorem:
=
(4.3)
gdzie:
h a - współczynnik przejmowania ciepła pomiędzy absorberem a powietrzem znajdującym się
pomiędzy szybą i płytą absorbera
d c - grubość szyby
λ c - przewodność cieplna szyby
1042350704.004.png 1042350704.005.png 1042350704.006.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin