swieto swiatla.doc

ŚWIĘTO ŚWIATŁA

Zabawa kreatywna

Miejsce: łąka, wyasfaltowany plac, plac zabaw, plac wysypany piaskiem, boisko

Czas trwania: około 30-40 minut lub więcej

Przeznaczona dla: dzieci od lat 9; kilku małych grup po 4-5 graczy, w sumie do 20 uczestników lub więcej

Opis zabawy

Ważny w tej zabawie jest odpowiedni teren: przestron­ny, bez materiałów łatwopalnych np. krótko przystrzy­żony trawnik. Całą klasę dzielimy na grupki, zwraca­jąc uwagę na to, aby w każdej z nich było przynaj­mniej jedno dziecko, które potrafi ładnie rysować. Na początku wszyscy rysują symetryczny wzór na kart­ce papieru formatu A4, składający się z kwadratów. Poprzez składanie i odbijanie może powstać piękny, równomierny wzór, który następnie pokrywamy wie­loma małymi kwadratami (o długości boków 3 centy­metry). Kwadraty takie przenosimy w powiększonej formie (30 centymetrów na 30 centymetrów) na traw­nik, przy pomocy zamocowanej na palikach nitki lub wełny. Teraz dzieci próbują przenieść swoje rysunki kwadracik po kwadraciku na wyznaczony teren, robiąc ślady z piasku, wiórów, sypkiej ziemi itp. Skoro tylko zrobi się ciemno, na wszystkich liniach ustawiamy świeczki. Rozpalamy je po kolei, kierując się od wewnątrz do zewnątrz, aby nikt nie uległ poparzeniu. Na zakoń­czenie spacerujemy wśród świetlanych figur i podzi­wiamy je.

Inna możliwość

Jeśli teren się do tego nadaje, dzieci mogą malować od razu na placu, na przykład kredą po asfalcie. Mogą to być również figury zwierząt, kwiaty, drzewa. Jako dodatkowy element upiększający wieszamy lampiony lub ustawiamy na ścieżce świece nakryte kloszem. Punktem kulminacyjnym całości powinno być zapa­lenie sztucznych ogni.

Materiały pomocnicze

Około 100 małych świeczek z podstawkami dla każ­dej grupy. Do wysypywania kształtów piasek, wióry lub ziemia. Dla wykonania projektów wstępnych kart­ki A4 w kratkę, ołówki, gumki do ścierania. Wełna do wyznaczenia figur na placu, małe paliki, ewentualnie sztuczne ognie i lampiony.

Wskazówki pedagogiczne

Zabawa ta pobudza wyobraźnię, a przy tym dzieci mu­szą współpracować ze sobą, żeby na koniec można było cokolwiek zobaczyć i aby było to coś naprawdę ładnego.