Wymiana dysku twardego bez ponownej instalacji.doc

Wymiana dysku twardego bez ponownej instalacji

Wiele komputerów w szkole (także tych dostarczonych do szkół w ramach akcji Internet w .........) posiada dyski twarde o niewystarczającej wielkości. Instalujemy coraz więcej programów, które zajmują coraz więcej miejsca na twardym dysku. Dlatego często zachodzi potrzeba wymiany dysku twardego na większy.
Ponadto dobrze mieć na bardzo ważnych komputerach dwa dyski twarde, żeby w sytuacji, gdy wystąpią poważne kłopoty, przełączyć komputer na drugi dysk, dzięki czemu komputer jest dalej gotowy do pracy.
Wymiana dysku twardego nie musi oznaczać powtórnej instalacji komputera. Korzystając ze standardowych narzędzi Windows, możemy system i dane "przerzucić" na nowy dysk twardy.
W prawidłowo skonfigurowanym komputerze na pierwszym kanale IDE1 powinien być podłączony twardy dysk, a na drugim kanale IDE2 powinien być podłączony CD-ROM. Takie ustawienie przyspiesza transfer danych.

Przyłączenie nowego dysku do komputera

Nowy dysk przyłączamy do komputera jako Primary Slave. W tym celu na zworkach - znajdujących się najczęściej między gniazdem zasilania dysku a 40-stykowym gniazdem połączeniowym dysku - ustawiamy dysk jako SLAVE. Na obudowie dysku znajduje się instrukcja konfiguracji zworek. Mocujemy dysk w komputerze i podłączamy. Następnie włączamy komputer - najlepiej z dyskietki startowej - i przy pomocy programu FDISK (jak to zrobić?) lub Partition Magic przygotowujemy nowy dysk do wykorzystania.
To przygotowanie polega na utworzeniu partycji podstawowej, ustawieniu jej jako aktywnej i sformatowaniu. W zależności od naszych potrzeb możemy też utworzyć partycję rozszerzoną, a w niej dyski logiczne, które też należy sformatować. Po takim przygotowaniu nowego dysku twardego restartujemy komputer i uruchamiamy go ze starego dysku twardego. Komputer uruchamia się i "widzi" dodatkowo nasz nowy dysk twardy. Jeżeli oba dyski twarde nie były podzielone na partycje, to Windows będzie widział stary dysk jako C, a nowy jako D. Natomiast staje się to bardziej złożone, jeżeli stary i nowy dysk twardy były podzielone na partycje. W omawianym przykładzie przyjmujemy ten trudniejszy wariant - oba dyski oprócz partycji podstawowej mają dyski logiczne. Generalnie Windows poszczególnym dyskom przydziela litery w następujący sposób:

Literę C otrzymuje partycja podstawowa dysku ustawionego jako Primary Master. Literę D otrzymuje partycja podstawowa dysku Primary Slave. Dyski logiczne dysku ustawionego jako Primary Master zaczynają się od litery E i otrzymują kolejne litery alfabetu - tyle liter, ile jest dysków logicznych. Następne litery otrzymują dyski logiczne dysku oznaczonego jako Primary Slave.
W naszym przypadku na starym i nowym dysku są partycje podstawowe i dysk logiczny D. Windows pokaże dyski w następujący sposób:

Żeby nie pogubić się w oznaczeniach dysku, dobrze jest stosować właściwe etykiety dysku. Na przedstawionym rysunku te etykiety są jednoznaczne: Stary-C, Nowy-C, Stary-D itd. Takie etykiety dysków powodują, że pomyłka jest raczej niemożliwa - zawsze wiemy, który dysk Windows należy do którego dysku fizycznego. Po podłączeniu Windows będzie widział wszystkie nasze napędy i dyski następująco:

Ponieważ sytuacja jest jasna i klarowna, możemy przystąpić do "przerzucenia" systemu operacyjnego i danych z dysku starego na nowy. Jednak nie możemy tego zrobić prostymi poleceniami Kopiuj i Wklej. Sytuację komplikują pliki tymczasowe, ukryte, pliki aktualnie używane przez Windows, atrybuty plików itd. Dlatego do kopiowania dysku użyjemy polecenia xcopy32 z odpowiednimi opcjami. Polecenie xcopy32 musimy wywoływać w oknie MS-DOS - w tym celu klikamy kolejno na START/PROGRAMY/Tryb MS-DOS. Wówczas wyświetli się okno, w którym wpisujemy polecenie xcopy32 z koniecznymi opcjami.

Powyższe polecenie oznacza kopiowanie dysku C: na dysk D:. Opcje oznaczają odpowiednio:

/s - kopiowanie wszystkich katalogów poniżej katalogu głównego
/c - kontynuacja kopiowania mimo napotkania błędów
/h - kopiowanie plików ukrytych i systemowych
/e - kopiowanie pustych folderów
/r - kopiowanie plików z atrybutem "tylko do odczytu"
/k - zachowanie atrybutów kopiowanych plików

Pozostałe opcje tego polecenia możemy poznać wpisując je z opcją "?" - xcopy32/?.
Po wywołaniu polecenia xcopy32 z opcjami jak na rysunku rozpoczyna się proces kopiowania dysku. W opisywanym przykładzie 500MB danych dysku C: zostało skopiowane na dysk D: w czasie 8 minut. Po zakończeniu kopiowania pojawi się okno,

w którym system wyświetli ilość skopiowanych plików. Jeżeli nasz dysk posiada dodatkowe partycje, kopiujemy je w analogiczny sposób - pamiętając o literach, jakie system im przypisał. W naszym przykładzie, aby skopiować partycję D: starego dysku na partycję D: nowego dysku, musimy wywołać polecenie xcopy32 - jak na rysunku:

Po skopiowaniu partycji D: starego dysku na nowy dysk wyłączamy komputer i odłączamy stary dysk. Natomiast w nowym dysku ustawiamy na zworkach, że dysk jest nadrzędny - czyli Master or Single. Jeżeli w BIOS-ie mamy ustawione dyski na Auto - czyli automatycznie wykrywane, to komputer wystartuje już z nowego dysku, z zachowaniem wszystkich programów i danych, które były na starym dysku. Jeżeli nie mamy w BIOS-ie dysków ustawionych na Auto, to przed uruchomieniem musimy wykryć nowy dysk, korzystając z opcji IDE HDD AUTO DETECTION.

Opracował Wiesław Grabarczyk - nauczyciel informatyki w SP, Gimnazjum i LO w Mrozach, woj. mazowieckie- http://republika.pl/spmrozy.