Medytacja Zen.pdf

Słowo Zen jest skrótem słowa Zenna , co oznacza w języku japońskim

medytacja . Celem systemu Zen (medytacji), podobnie jak w klasycznej

Jodze, jest osiągnięcie samowyzwolenia czyli stanu nadświadomości,

zwanej też olśnieniem. Jest to stan najwyższej integracji i zdrowia

psychicznego.

Istota Zen leży w jego praktycznym uprawianiu.

· Zen nie jest żadną nauką, teorią, którą można wytłumaczyć, lecz

wewnętrznym przeżyciem. Tak jak muzyka.

· Zen nie jest religią w klasycznym znaczeniu, lecz raczej postawą

życiową.

· Zen nie ma swego Boga ani nauki, nie ma dogmatów wiary ani

wiedzy. W zamian za to stara się osiągnąć spontaniczny, intuicyjny

kontakt z rzeczywistością, bez pośrednictwa intelektualnych,

logicznych teorii.

· Zen zmierza do przeżycia pewnego typu. Lęk, obawa i bez sensowe

potrzeby powinny zostać przezwyciężone.

Ogólne zasady podstawowych ćwiczeń Zen są następujące:

· Zajęcia mają odbywać się w pomieszczeniu, gdzie panuje zupełna

cisza i spokój. Na podłodze kładzie się matę i siada ze

skrzyżowanymi nogami lub w siadzie japońskim (zazen). Ręce

zwarte, bądź skrzyżowane w swobodny sposób.

· Po przyjęciu wygodnej postawy można rozpocząć medytację. Należy

zachować całkowity bezruch, jakiekolwiek poprawianie stóp,

przesuwanie dłoni, czy rozglądanie się na boki uniemożliwia właściwą

koncentrację i nasze wysiłki, zamiast medytacji stają się normalną

stratą czasu. Należy oddychać wolno i spokojnie przez nos.

Aby opanować pojawiające się rozproszenie czy senność stosuje się

pewne zabiegi:

1) susukukan - liczenie w myśli oddechów.

2) juisokukan - koncentracja na oddychaniu.

3) shikantaza - wytwarzanie pustki wewnętrznej.

Uważa się, że medytacja Zen jest dla początkującego i nie posiadającego

nauczyciela ucznia w nadmiarze niebezpieczna. Wskazana jest od kilku do

kilkunastu minut jako przygotowanie do trenigu karate. Konieczna jest

sytematyczność ćwiczeń. Dopiero po kilku miesiącach treningu obserwuje

się trwalsze efekty wyciszenia psychicznego.