Poltergeist12.pdf

Materiały do Warhammera • Komiks • Ratboy

RPG – gra dla ubogich? • Książki • Superman

Isle of the Unknown • PC • Fausteria • Mass

Effect 3 • Philip K. Dick • Ziemiański • Książki

• Konsole • Kupcy i korsarze • DC ADVENTU -

POLTER.PL

nr 12

RES Hero’s Handbook • Wyznania łgarza • RPG

• MtG: Murloc • Planszówki • felietony • blogi

• K2 • Wojciech Szyda • Risen 2: Mroczne Wo

dy • Rzeczy, które robię z książkami • Pomnik

Cesarzowej Achai • Mody do Battlefielda 1943

Coś się kończy, coś się zaczyna – od rednacza

Coś się kończy, coś się zaczyna ......................3

RPG – gra dla ubogich?.............................4

Rzeczy, które robię z książkami ......................6

Mody do Battleielda 1942 .........................11

Risen 2: Mroczne wody ............................13

Mass Effect 3 ....................................17

Barak Varr ......................................21

Isle of the Unknown...............................34

DC ADVENTURES Hero’s Handbook ...................38

Świat staje na głowie: Superman ....................41

Kupcy i Korsarze .................................45

K2 .............................................50

nieprzypadkowo #2 ...............................54

Ratboy .........................................56

Fausteria – Wojciech Szyda ........................58

Wyznania łgarza – Philip K. Dick ....................60

Pomnik Cesarzowej Achai. Tom 1 – Andrzej Ziemiański ..63

Kontrole w Madrycie ..............................66

Tańczący z Murlocam .............................69

Coś się kończy,

coś się zaczyna

Z jednej strony, lekki smutek. Po prostu szkoda, że ktoś

rezygnuje i nie będzie aż tylu okazji do współpracy.

Z drugiej jednak – radość. Bo zmiana oznacza pojawienie

się kogoś nowego, kto otrzyma okazję, by pokazać, na co

go stać.

W chwili, gdy piszę tego wstępniaczka, jest 1 lipca. Wie-

czorem inał Euro, będzie się działo. Ale wcześniej, gdy

tylko skończę ten wstępniaczek, czeka na mnie obowią-

zek napisania newsa o zmianie szefa działu Książki.

Mamy na Poltku jedenaście działów. Siłą rzeczy informa-

cje o zmianach na stanowisku szefa/szefowej pojawiają

się raz na kilka miesięcy. Doba nie jest z gumy, pojawiają

się nowe obowiązki życiowe i w końcu przychodzi czas,

gdy trzeba przekazać pałeczkę komuś nowemu. To mo-

ment, któremu towarzyszą zawsze dwa uczucia.

Dlatego trochę mi szkoda, że Bartek oddaje stery. Ale

tylko trochę, bo jestem ogromnie ciekaw, jak działem po-

kieruje Tomek.

Maciej „repek” Reputakowski

RPG – gra dla ubogich?

blogosfera

Mój rozmówca nie do końca chyba zrozumiał, o czym ja

mówię, więc po zdawkowym „aha” wrócił do znanego so-

bie tematu cRPGów. Że teraz to gra w Dragon Age i że w

„dwójce” grafa jest gorsza od tej w „jedynce”, za to grał

też w Witchera i tam w dwójce grafa była o niebo lepsza

od jedynki.

I tak w zeszły wtorek wyciągnąłem z plecaka książkę.

Ponieważ tego samego dnia miałem zaplanowaną sesję

w Evernighta , to korzystając z okazji, chciałem, po raz

kolejny, przejrzeć zaplanowany na ten dzień fragment

kampanii, więc z plecaka (jak wszyscy się domyślają) wy-

ciągnąłem podręcznik do tegoż systemu.

Notka na blogu

W ostatni wtorek spotkała mnie dość ciekawa sytuacja, którą

pragnę się z wami podzielić.

Na wstępie dla wyjaśnienia powiem, że jeżdżąc do pracy ko-

munikacją miejską (30 minut w jedną stronę), tradycyjnie

czytam jakieś książki, o ile uda mi się usiąść (chodź regułę tę

w przypadku bardzo dobrej i wciągającej książki zdarza mi

się łamać).

– Bo ogólnie to lubię gry, gdzie można rozwijać postaci,

a nie głupie strzelanki – padło stwierdzenie.

Traf chciał, że szukając jeszcze czegoś w plecaku, poło-

żyłem ww. podręcznik na kolanach tak, że było widać

okładkę. I w tym momencie zagadnął mnie siedzący obok

mnie młody człowiek.

Więc ja wracam na swoje tory, że rozwój postaci jest

kwintesencją papierowych RPGów itd. itp.

– To książka na podstawie gry?

I tu ze strony mojego rozmówcy padł tekst, po którym

zbierałem szczękę z podłogi.

Raczej nieczęsto bywam zaczepiany w podobnych sytu-

acjach, więc z uśmiechem na twarzy zacząłem tłumaczyć,

że to nie jakaś powieść, ale podręcznik do RPG.

– Fajnie, że powstają takie gry dla ubogich. – Na mój za-

skoczony wyraz twarzy dodał: No, że jak kogoś nie stać

na gry komputerowe, to może sobie pograć w coś takie-

go – stwierdził, wskazując na mój podręcznik Evernighta .

– Ja gram w RPGi, ale na komputerze – z zaskoczoną

dość miną opowiedział mój rozmówca.

A ja swoje, że tutaj sam kreuję jako MG świat itd. itp.

Po zebraniu szczęki z podłogi odparłem, że w obecne gry

cRPG to pograsz najwyżej kilka tygodni, a ja w to (wska-

załem na podręcznik) gram ze znajomymi już dwa lata.

No, że jak kogoś nie stać na gry kom-

puterowe, to może sobie pograć w coś

takiego – stwierdził, wskazując na mój

podręcznik Evernighta .

Niestety na tym się nasza rozmowa skończyła, bo koleś

musiał wysiąść.

Osobiście nie uważam, że gram w „gry dla ubogich”.

Przede wszystkim dlatego, że patrząc na cenny podręcz-

ników, to nie jest wbrew pozorom tanie hobby. Poza tym,

mimo że sam lubię grać w cRPGi, to uważam je za (wła-

śnie) ubogą namiastkę papierowych RPGów.

Inny wniosek, jaki się nasuwa: cRPGowcy (zapewne nie

wszyscy, ale jednak) nie mają bladego pojęcia o korze-

niach swoich „newerwinterow”, „djablów” czy innych

„baldursów”.

Tekst: Amdir

skomentuj!

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: