KRÓL WIATRÓW
Na ogromnej górze mieszkał Król Wiatrów. Na wiosnę zlatywał z góry i szumiał łagodnie szszszszsz…, by nie postrącać płatków z kwitnących drzew. W lecie najczęściej leżał na swym łożu i obserwował bawiące się dzieci. Szumiał tylko wtedy, gdy chmury zbierały się nad placem zabaw, by je rozpędzić lub wówczas, gdy słońce za mocno piekło i dzieciom było strasznie gorąco – wtedy też szumiał lekko: szszszsz…. Gdy nadchodziła jesień przeganiał czarne, kłębiące się, listopadowe chmury, szumiąc groźnie: szszsz.. Najwięcej jednak hulał po świecie podczas mroźnych zim i wołał: szszszsz….., zaglądał do okien, by zobaczyć jak bawią się dzieci w domach i przedszkolach, stukał w okna, jakby wywołując je na dwór, ale dzieci wolały zostać w ciepłych pokojach i tylko przez szyby przyglądać się tańcom Króla Wiatrów.
milenapp