Leczenie zimnem.docx

·         Leczenie zimnem - krioterapia

·         Wpływ zimna na organizm

·         Zależy od:

·         różnicy temperatur między źródłem zimna a organizmem – im większa różnica tym większe ochładzanie

·         ilości ciepła i przewodnictwa cieplnego tkanek

·         czasu trwania ekspozycji na zimno

·         wielkości powierzchni i okolicy ciała

·         Fala Lewisa

·         Mechanizm regulacji cieplnej organizmu obserwowany podczas ekspozycji na niskie temperatury , polegający na okresowym, cyklicznym zwężaniu i rozszerzaniu się naczyń powierzchownych. Po oziębieniu skóry do temperatury zamarzania wody, po pewnym czasie skurcz naczyń ustępuje i ulegają one rozszerzeniu. Zwiększony w ten sposób przepływ krwi powoduje podwyższenie temperatury skóry do ok. 8O C. W kolejnej fazie następuje skurcz naczyń, a następnie ponowne ich rozszerzenie.

·         Fizjologiczne reakcje na zimno

·         Faza pierwsza

·         Zwężenie naczyń skóry

·         Zmniejszenie ukrwienia skóry (bladość)

·         Obniżanie temp. stawów, mięśni, skóry

·         Zmniejszanie przemiany materii miejscowej

·         Zmniejszenie przewodnictwa nerwowego

·         Podwyższenie progu bólu

·         Faza druga

·         Rozszerzenie naczyń sk.

·         Zwiększenie ukrwienia skóry (rumień)

·         Wzrost temp. Uprzednio ochłodzonych tkanek

·         Zwiększenie przemiany materii w części rdzennej

·         Zmniejszenie napięcia mięśni szkieletowych

·         Zmniejszenie napięcia ścian naczyń

·         Spadek ciśnienia tętniczego i żylnego krwi

·         Lecznicze działanie zimna

·         Efekt przeciwbólowy – związany ze zmniejszeniem szybkości przewodnictwa we włóknach nerwowych, hamowaniem nocyceptorów w skórze ,zmniejszeniem uwalniania mediatorów bólu.

·         Występuje po 3 minutowym zabiegu o temp. od – 180O C do – 110O C. Utrzymuje się 3 – 4 godziny

·         Hamowanie procesów zapalnych – zmniejszona miejscowa przemiana materii komórek objętych zapaleniem oraz zwiększenie miejscowego ukrwienia tkanek.

·         Działanie przeciwobrzękowe – związane jest z przekrwieniem tętniczym w okolicy obrzęków okołostawowych z równoczesnym zwiększeniem filtracji włośniczkowej oraz prawdopodobnie z poprawą drożności naczyń chłonnych drenujących przestrzeń międzykomórkową.

·         Zmiany napięcia mięśni – krótkotrwały zabieg (nacieranie lodem) powoduje zwiększenie napięcia mięśni.

·         Zabieg o temp. 0O C trwający dłużej niż 10 minut lub ochładzanie azotem o temp. od – 160O C do – 180O C powyżej 1 minuty powoduje zmniejszenie napięcia mięśniowego.

·         Działanie przeciwkrwotoczne – zwężenie naczyń krwionośnych i zwiększenie lepkości krwi

·         Obniżenie temperatury tkanek – np. przy procesach zapalnych

·         Krioterapia miejscowa

·         Zabiegi krioterapeutyczne stosowane lokalnie na określony obszar ciała wywołują  efekty miejscowe:

·         przeciwbólowy,

·         nerwowo-mięśniowy,

·         przeciwobrzękowy

·         krążeniowy.

·         Miejscowe zabiegi zimnolecznicze

·         Zimna woda – zabieg polega na polewaniu wodą o temp.15 – 20O C , przez okres ok. 5minut (dłużej oparzenia).

·         W razie wystąpienia bólu zabieg należy przerwać.

·         Zabieg ten stosujemy przy oparzeniach, ostrych stanach zapalnych, po użądleniu przez owady

·         Peloidy – stosujemy tutaj borowinę i ziemie lecznicze schłodzone do temp. 3O C

·         Okłady plastikowymi woreczkami wypełnionymi kostkami lodu:

·         temperatura około 0OC;

·         czas trwania pojedynczego zabiegu od 1 do 60 minut, po 20 minutach występują pozytywne efekty;

·         nie należy kłaść woreczków bezpośrednio na skórę

·         Okłady woreczkami wypełnionymi schłodzonym żelem  silikonowym (coldpacks):

·         woreczki zamraża się w temp. ok. – 15O C;

·         czas trwania pojedynczego zabiegu 20 – 30  minut

·         Nie układamy bezpośrednio na skórę

·         Częściowa kąpiel w wodzie z lodem:

·         polega na kilkakrotnym zanurzeniu chorych części ciała w wodzie z lodem.

·         Czas zabiegu – 1 – 3 minut

·         Po zabiegu należy wykonywać ćwiczenia

·         Kostki lodu w woreczku z ręcznika:

·         Okład – czas zabiegu – 5 minut

·         Masaż – czas zabiegu – 10 minut

·         Po zabiegu – kinezyterapia minimum 30 minut

·         Masaż kostką lodu:

·         temperatura około 0OC

·         czas trwania pojedynczego zabiegu 3 – 5  minut z 10 sekundowymi odstępami

·         Kąpiele w śniegu:

·         -  polegają na zanurzaniu chorych kończyn w pojemniku z częściowo roztopionym śniegiem na okres 3-5 sekund,

·         Okłady ze schłodzonych ręczników:

·         -  zabieg polega na układaniu wilgotnych,  bawełnianych ręczników uprzednio schłodzonych w zamrażarkach, bezpośrednio na skórze w okolicy zmiany chorobowej.

·         Czas trwania pojedynczego zabiegu – 3-5 minut, do czasu roztopienia.

·         Należy ćwiczyć podczas zabiegu

·         Ręcznik zmoczony w wodzie z lodem:

·         -  okład utrzymujemy w miejscu chorobowym przez 1 minutę, potem ponownie moczymy i nakładamy na skórę. Czynność powtarzamy.

·         Podczas okładu należy poruszać kończyną.

·         Czas zabiegu – 30 minut

·         Ręcznik zamoczony w roztworze wodnym z solą kuchenną (1 łyżka soli na 1 litr wody).

·         -  ręcznik zamrażamy w szczelnie zamkniętym woreczku w temp. ok. – 12O C

·         Czas zabiegu: 1 – 30 minut.

·         Zabieg stosowany jest:

·         w medycynie sportowej do zaopatrzenia urazów

·         przed kinezyterapią

·         Aerozole oziębiające:

·         – zraszanie powierzchni skóry w okolicy zmiany chorobowej przy użyciu substancji lotnych (np. fluorometan).

·         Czas trwania jednorazowej aplikacji wynosi 5 s. Łączny czas do 30 s

·         Miejsce zabiegowe spryskuje się 2 – 3 razy z odległości 15 – 25 cm.

·         Nie stosujemy przy uszkodzeniach skóry

·         Zbyt długie stosowanie prowadzi do martwicy tkanek uszkodzeń skóry 

·         Kompresy chłodzące:

·         -  schładzanie powierzchni skóry w okolicy zmiany chorobowej za pomocą woreczków zawierających dwie substancje, które po zmieszaniu wywołują reakcję endotermiczną.

·         Czas trwania zabiegu to zwykle 30 minut.

·         Okłady są jednorazowe.

·         Kriostymulacja kompresyjna:

·         Urządzenie składa się z :

·         mankietu dostosowanego do określonej części ciała

·         termosu, który napełnia się wodą z lodem

·         przewodu łączącego opaskę z termosem

·         mankiet napełnia się przez uniesienie termosu

·         Czas zabiegu – 15-20 minut

·         Ciśnienie w mankiecie wynosi 30 – 40 mmHg. Jeśli występuje u pacjenta uczucie mrowienia lub zaburzenia czucia ciśnienie należy zredukować.

·         Zabieg działa:

·         przeciwbólowo (lód) 

·         przeciwobrzękowo (ucisk)

·         Zabiegi z wykorzystaniem gazów chłodzących

·         Ciekły dwutlenek węgla

·         Temp. u wylotu dyszy wynosi – 75O C

·         Aparat posiada 3 dysze zabiegowe o różnych średnicach: 0.15, 0.2 i 0.3 mm z przepływem 800l/h,1200l/h i 1800l/h

·         Specjalna 10 litrowa butla wystarcza na ok.60 minut ciągłej pracy.

·         Zabiegów z CO2 nie powinno się wykonywać w pomieszczeniach poniżej powierzchni ziemi

·         CO2 jest substancją nietoksyczną. W wyższych stężeniach ma działanie duszące gdyż następuje obniżenie zawartości tlenu w powietrzu

·         W pomieszczeniu 18m2 zbyt wysokie stężenie CO2 ( powyżej 27000 mg/m3) następuje po 30 minutach ciągłej pracy.

·         Praktyczne przerwy i dobra wentylacja zapobiegają temu zjawisku.

·         Osprzęt aparatu do krioterapii

·         Dysza nr.1 – najmniejsza z dysz służy do przeprowadzania zabiegów kriopunktury . Pozwala na dokładne, punktowe aplikowanie zimna – bólowe pkt. spustowe, małe stawy

·         120 minut pracy ciągłej aparatu

·         Dysza nr. 2 – pozwala na dokładne schłodzenie mniejszych partii ciała – staw łokciowy, kolanowy, nadgarstkowy

·         Dysza nr. 3 – używana do schładzania dużych powierzchni ciała – bark, okolice kręgosłupa, biodro, pośladek

·         45 minut pracy ciągłej aparatu

·         Ciekły azot

·         Temp. wrzenia -195O C, temp. topnienia -209O C

·         Temp. u wylotu dyszy wynosi – ok.-160O C

·         Zasady bhp podczas wykonywania zabiegów z ciekłym azotem

·         Obsługa powinna posiadać luźne ubranie ochronne, specjalne rękawice, buty i okulary ochronne.

·         Wymiany butli powinny dokonywać dwie przeszkolone osoby.

·         Pomieszczenie powinno być specjalnie oznakowane, wentylowane i wyposażone w kran z wodą.

·         Bezpośredni kontakt z skóry z ciekłym azotem może spowodować odmrożenie.

·         W przypadku kontaktu należy skórę natychmiast przemyć dużą ilością zimnej wody i skontaktować się z lekarzem.

·         Należy unikać kontaktu instalacji z tłuszczami, olejami i smarami ponieważ w obecności tlenu może wystąpić samozapłon 

·         W zamkniętych pomieszczeniach azot z nadmuchu wypiera tlen, zmniejszając jego procentową zawartość zagrażając niedotlenieniem:

·         wzrost częstości skurczów serca, duszność, sinica;

·         zaburzenia psychiczne – euforia, nadmierna wesołość, majaczenia.

·         Mieszanina ciekłego azotu i powietrza atmosferycznego

·         oba gazy znajdują się w oddzielnym obiegu.

·         do zabiegu wykorzystywane jest suche powietrz chłodzone ciekłym azotem.

·         temp. u wylotu dyszy od – 100O...