ACOUSTIC SOLID SMALL MACHINE.pdf

HI−FI − Gramofony

Do płyt w czasie pokoju,

w razie wojny odlatujemy na

Marsa.

Acoustic Solid SMALL MACHINE

Tańcowała igła z nitką

formy; górna podtrzymuje ramię, w tym

wypadku Regi RB 250.

Wykonany w zakładzie Bergera mo−

tor stoi w oddzielnej obudowie, dość

daleko od osi talerza. Ekstrawaganckim

rozwiązaniem jest napęd “strunowy”,

czyli nitka tak cienka, iż niemal niewi−

doczna, ale bardzo wytrzymała. Całości

dopełnia fikuśny docisk do płyty w for−

mie stożka z platformą u jego szczytu,

mieszczącą oczko poziomnicy w wysta−

jącym kołnierzu przykręconym trzema

śrubami − przedmiot przypominający ra−

czej instrument żeglarski.

O ile jednym Small Machine będzie

się kojarzyć z surrealistyczną sokowi−

rówką, inni zobaczą w niej miniaturowy

talerz latający; bez wątpienia jest to

rzecz pobudzająca wyobraźnię...

Podobnie jak Clearaudio, nasz spo−

dek przychodzi rozłożony na części, ale

osobisty montaż precyzyjnie wykona−

nych części nie nastręcza większych

trudności. Problemy zaczynają się, jak

zwykle, przy instalacji i kalibracji wkładki

(konieczna waga), a następnie przy za−

kładaniu cienkiej jak włos nitki. Pewnej

uwagi wymaga pozycjonowanie silnika:

powinien się on znaleźć na przedłużeniu

linii, po której porusza się na płycie

wkładka, a odległość pomiędzy osią sil−

nika i talerza winna wynosić ok. 26−27

cm, tak by nić nie była ani zbyt luźna,

ani zbyt napięta.

Maszyna przybyła wyposażona we

wkładkę MC Goldringa Eroica LX i w do−

borowym towarzystwie regularnego przed−

wzmacniacza Bryston BP 25. Bryston to

istniejąca od 40 lat firma kanadyjska,

specjalizująca się we wzmacniaczach.

W ogóle u nas nieznana, niemiecka firma Acoustic Solid powstała w 1985

roku. Jest to klasyczna firma rodzinna, powołana do życia przez Karla

Wirtha, poprzednio zajmującego się przez 15 lat mechaniką precyzyjną,

także w zakresie medycznej aparatury neurologicznej. Z połączenia tak

specjalistycznej praktyki z kultywowanymi od dawna zamiłowaniami

muzycznymi zrodziło się dzieło niezwykłe i niespotykane − Solidna

Akustyka, której pełna nazwa brzmi Wirth Tonmaschinenbau GmbH.

Z godnie z najlepszą tradycją au−

Już sam wygląd gramofonów pana

Karla dostarcza niemałych wrażeń. Wy−

glądają one bowiem jak “niezidentyfiko−

wane obiekty kręcące się”, a ich ciężar,

20−35 kilogramów, tylko wzmaga re−

spekt. Ceny wyliczonych urządzeń za−

wierają się w granicach od 6 do 25 tysię−

cy złotych, w zależności od wybranego

wyposażenia. My tradycyjnie zajmiemy

się “najtańszym” produktem, oczywiście

najtańszym w cudzysłowie, gdyż 6 ty−

sięcy za wersję podstawową to niemało

pieniędzy.

Small Machine składa się z kilku li−

tych, aluminiowych kręgów. Najcięższym

jest talerz o grubości 50 mm z osadzoną

w centrum stalową ośką ceramicznego ło−

żyska. Dokładnie tej samej średnicy jest

wysoka na 25 mm płyta nośna z cylind−

rem zawierającym gniazdo łożyska wy−

łożone teflonem. Plinta wsparta jest na

trzech 2−częściowych regulowanych

stożkach, wchodzących w płaskie 10−mi−

limetrowej wysokości protektory z pod−

klejonymi trzema wypukłymi podkładka−

mi z polipropylenu. Kształt koła mają

również dwie połączone cylindrem plat−

Pełnozakresowy przedwzmacniacz ma

osobny zasilacz i 20 lat gwarancji.

7/2003

diofilskich przedsięwzięć gramo−

fonowe “body” − plinta, talerz, pod−

stawa ramienia oraz niezbęd−

ne akcesoria, jak stożki i talerzyki, do−

cisk do płyty, dopieszczane są ręcznie,

a wykonane w całości ze specjalnej od−

miany aluminium o jednolitej strukturze

molekularnej. Wszystkie części są pole−

rowane w celu otrzymania idealnie gład−

kich powierzchni, chromowane i powtór−

nie polerowane “na błysk”.

Mała Maszyna to najprostszy wariant

w pełni metalowego gramofonu bez

obudowy. Za nim znajduje się jeszcze

Round, którego elementy konstrukcyjne

zrobiono z tworzywa sztucznego, a ta−

lerz − z mlecznego akrylu. Przed nim zaś

jest jeszcze kilka modeli, stopniowo co−

raz bardziej wyrafinowanych pod wzglę−

dem budowy i coraz cięższych: Machine,

Edition, One to One oraz One. Osobne

miejsce w szeregu zajmuje Stone, w któ−

rym talerz i konstrukcja ramienia stanęły

na prostokątnej płycie z czarnego grani−

tu Nero Asoluto.

Urzeczony sylwetką młynka do mie−

lenia materii gwiezdnej, na pokryty czer−

woną irchą talerz położyłem płytę wirtu−

oza basu epoki jazz−rocka, Stanleya

Clarka (Rocks, Pebbles and Sand, Epic

1980), na której błyskotliwe riffy niskich

rejestrów przeplatają się z efektownym

użyciem gamy syntezatorów. Jak zwyk−

le płyta trzeszczała, ale nie to zwracało

uwagę. Oddech, specyficzna szors−

tkość, powiedziałbym “dotykalność po−

wierzchni” dźwięku, bukiet barw, a

wreszcie niczym nieskrępowana, otwar−

ta dynamika − oto co naprawdę zwracało

uwagę. Ale nie tylko to. Oto rozlegają

się rozkoszne dźwięki akustycznego

kontrabasu Rufusa Reida − fascynująco

głębokie, bujne, soczyste − przygrywają−

cego równie urzekającej Carol Sloane

(The Real Thing, Fantasy 1990), której

pięknie modulowany śpiew na przemian

przejmuje i koi. Ona i występujący z nią

kwintet obecni są w pokoju “na wyciąg−

nięcie ręki”; trójwymiarowe, doskonale

widoczne instrumenty mają nie tylko wy−

raźnie określone kształty i gabaryty, ale

ukazaną rzecz najważniejszą − niepo−

wtarzalny dla każdego z nich sposób ro−

dzenia się i wybrzmiewania dźwięku. Ry−

sunek bez śladu ostrych krawędzi, detale

tak, ale tylko te muzyczne, bez “fizjologii

studia”, wspaniale nasycona średnica,

zero natarczywości; zamiast tego − do−

mowe plumkanie fortepianu Mike'a Ren−

zi, talerze głaskane przez Grady Tate'a

i łagodny saksofon Phila Woodsa. Dalej

pozwalam sobie na szaleństwo grani−

czące ze świętokradztwem. Z najgłęb−

szych zakamarków wygrzebałem war−

szawski występ niejakiego Johnny Grif−

fina, saksofonisty tenorowego, występ,

który miał miejsce w 1963 roku w War−

szawie w ramach festiwalu Jazz Jambo−

ree. Całkowicie monofoniczną, ciężką

płytę wydała polska Muza pod numerem

seryjnym XL 0193. Myślałem, że biedna

Eroica Goldringa odmówi posłuszeńs−

twa rażona takim afrontem. Ale nie, po−

szło... I oto na niemiłosiernie skwierczą−

cej patelni pojawiły się nabrzmiałe eks−

presją pełne tony saksofonu − Johnny

jak żywy, a wraz z nim reszta kompa−

nów. Że przaśnie, że surowo, że ze

środka? To jasne, a jednak uroda instru−

mentów zajaśniała pełną krasą! No dob−

rze, już nic więcej nie powiem.

SMALL MACHINE*

DANE TECHNICZNE:

Cena [zł]

6000,−

Dystrybutor:

ARTIS AUDIO 4

ACOUSTIC SOLID SMALL MACHINE

Napęd

WYGLĄD, WYKONANIE i WYPOSAŻENIE:

Wygląd anachroniczno−kosmiczny, cokolwiek to

znaczy; wykonany solidnie w każdym calu;

wyposażony w krążek dociskowy z poziomnicą,

do ustawienia siły nacisku niezbędna waga,

brak pokrywy.

strunowy

Prędkość [rpm]

33 1/3 , 45

Motor

Bergera (synchroniczny, poza obudową)

Talerz

aluminiowy

Wymiary (WxSxG)[mm]

170x500x500

Ciężar [kg]

ok. 20

WKŁADKA MM

FUNKCJONALNOŚĆ i DZIAŁANIE:

Tylko podstawowe funkcje, zmiana obrotów

przez przełożenie struny, wysoka stabilność

obrotów, wszystko działa bezbłędnie.

Model

Goldring Eroica lX

Przenoszone pasmo [Hz]

20−30000 (+/−2dB)

Napięcie wyjściowe [mV]

0,5

Separacja kanałów [dB]

>25

Nierównomierność kanałów [dB]

1,0

BRZMIENIE: Bardzo wyrównane, ciepła

i nasycona średnica, bliski kontakt z muzykami.

PRZEDWZMACNIACZ MM/MC

Model

Bryston BP 25

Separacja kanałów [dB]

Odstęp od szumów [dB]

34 (MC)

* Pozostałe komponenty:

− wkładka MC Goldring Eroica LX − 1030 zł

− przedwzmacniacz Bryston 25 BP − ok. 12 000 zł

WNIOSKI Mała Maszyna to w istocie poważne, solidnie i precyzyjnie

wykonane urządzenie, niewzruszone w swej stabilności

i czołgowej trwałości; urządzenie adresowane do ortodoksyjnego odłamu

audiofilów. A tych, których nie zauroczy ekstrawagancka forma, czekają

wysublimowane przeżycia muzyczne.

Wszędobylska

Rega na podwójnej

platformie.

7/2003

ACOUSTIC SOLID SMALL MACHINE

PRZEDWZMACNIACZ MM/MC

WNIOSKI

7/2003

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: