Profesor Kasturi - Matka Sai Baby.pdf

(4889 KB) Pobierz
Profesor Kasturi - Matka Sai Baby
Posyłamy Wam Mega Hit duchowej literatury. ś yczymy miłej lektury.
Profesor N. Kasturi
Tłumaczenie Jolanta Carko
- 1 -
447170807.032.png 447170807.033.png 447170807.034.png 447170807.035.png 447170807.001.png 447170807.002.png 447170807.003.png 447170807.004.png 447170807.005.png 447170807.006.png 447170807.007.png 447170807.008.png 447170807.009.png 447170807.010.png 447170807.011.png 447170807.012.png 447170807.013.png 447170807.014.png 447170807.015.png 447170807.016.png 447170807.017.png 447170807.018.png 447170807.019.png
Ta ksiąŜka jest skromnym wyrazem hołdu
dla Ŝycia Iśwarammy, którą inkarnowany
Bóg, Bhagawan Śri Sathya Sai Baba,
wybrał na swoją matkę. Mamy okazję
poznać jej psychikę, ciekawość,
współczucie i zdumienie, jakie budziła w
niej boskość Syna. Miała łagodne, poboŜne
serce i jak kaŜda osoba szczerze
poszukująca duszy, przemierzała drogę
wewnętrzną, wiodącą od złudy (maji) do
Mistrza.
Ta krótka opowieść o ziemskim
Ŝyciu Iśwarammy (matki Iśwary, Boga) przedstawia w jasny sposób jak rozszerzała się
jej świadomość, jak walczyła z niezdecydowaniem, niepewnością i nadziejami.
W naturalny sposób prosta, łagodna i skromna, unikała popularności, sławy i
uwielbienia. Jako matka ziemskiej rodziny Sai, kochała wszystkich nie stawiając
Ŝadnych warunków.
Ta ksiąŜka jest inspirującą opowieścią o najcenniejszym macierzyństwie, do
jakiego moŜe aspirować kobieta.
WYDAWCA
- 2 -
447170807.020.png 447170807.021.png 447170807.022.png 447170807.023.png 447170807.024.png 447170807.025.png
WST Ę P
„Zastanawiałem się nad moimi narodzinami.
Zdecydowałem, kto zostanie moją matką”.
Bhagawan Śri Sathya Sai Baba złoŜył to
oświadczenie 31 grudnia 1970 r., w odpowiedzi
na pytanie zadane przez redaktora bombajskiego
dziennika „Naw Kaal”. Braliśmy udział w
specjalnej sesji Akademii Nauk Wedyjskich,
urządzonej i prowadzonej przez Bhagawana.
„Czy są jakieś pytania?”- zwrócił się do
zebranych po wygłoszeniu dyskursu, którym nas
łaskawie pobłogosławił. „Od kiedy dysponuje
pan boskimi mocami?”- zaryzykował pytanie
redaktor. Odpowiedź nadeszła błyskawicznie:
„Od chwili narodzin. A nawet duŜo wcześniej.
Zanim inkarnowałem się w rodzinie Radźu w
Puttaparthi, byłem wcześniej Sai Babą z Szirdi... a przedtem Kriszną!”
Redaktorowi odebrało mowę, podobnie jak innym. Zamilkł Śri P. K. Sawant,
Minister Spraw Wewnętrznych rządu Maharashtry (spotkanie odbywało się w jego
oficjalnej rezydencji w Bombaju); zamilkł Śri Bharde, przewodniczący Zgromadzenia
Ustawodawczego Maharashtry; zamilkł Śri V. S. Page, przewodniczący Rady
Legislacyjnej Maharashtry; zamilkli pozostali.
„To znaczy...”- wyjąkał redaktor. „To znaczy - przerwał mu Baba - Ŝe
zastanawiałem się nad moimi narodzinami. Zdecydowałem, kto zostanie moją matką.
Zwykli ludzie mogą sobie wybierać jedynie męŜa lub Ŝonę. Ale w przypadku inkarnacji
Ramy i Kriszny, Synowie sami wybrali matki i wtedy, podobnie jak i teraz, zadanie dla
którego się narodzili, było takie samo - obdarzanie wszystkich miłością, a dzięki
szerzeniu miłości, obroną prawego Ŝycia”.
Sai Baba zdecydował, Ŝe Jego matką zostanie Iśwaramma, uboga wieśniaczka w
średnim wieku, łagodnego serca, poboŜna i niepiśmienna. Urodziła siedmioro dzieci,
troje z nich przekroczyło dziesiąty rok Ŝycia i więcej. Ta ksiąŜka jest skromnym hołdem
dla historycznej roli Iśwarammy oraz dla niezachwianej odwagi z jaką przyjęła i
wypełniała to wyzwanie.
Bhagawata Purana i Ramajana odsłaniają przed nami fale smutków i radości,
nadziei i rozpaczy, niepokojów i ukojeń zalewające matkę Jaśodę i Kausalję, kiedy
Kriszna i Rama ukazywali im swoją kosmiczną chwałę, i gdy pozostając jeszcze
dziećmi karali ludzi, demony i bogów. Iśwaramma, jak kaŜda hinduska gospodyni, znała
śpiewane w telugu ballady, legendy, pieśni i opowieści opisujące Krisznę i Ramę. Mimo
to, musiały minąć lata uwaŜnych obserwacji i pojawić się setki niewytłumaczalnych
- 3 -
447170807.026.png 447170807.027.png
zdarzeń i znaków zanim upewniła się, Ŝe Dziecko które pielęgnowała, przybyło aby
udowodnić, Ŝe Bhagawadgita i Ramajana są dzisiaj równie prawdziwe i cenne jak
niegdyś.
Kiedy przyglądamy się Ŝyciu matki Awatara, dostrzegamy jej zaciekawienie,
oczekiwanie, współczucie i oczarowanie przechodzące w zrozumienie, podziw i
uwielbienie. Przeznaczeniem Iśwarammy było nieomal niewykonalne zadanie
rozszerzenia świadomości poza krąg niedalekich
wzgórz, poza barykadę tradycji i zakazów, poza mur
zwyczajów kastowych. Obarczona zrozumiałą dumą
płynącą z przeŜywania najcenniejszego
macierzyństwa do jakiego moŜe aspirować kobieta,
nie mogła, mimo konsekwentnego wysiłku, odrzucić
hołdów płynących ku niej ze wszystkich
kontynentów. Mimo tak kłopotliwego połoŜenia,
Iśwaramma, jak kaŜda inna szczera wyznawczyni
pragnąca zdobyć łaskę Pana, mozolnie posuwała się
do przodu drogą wewnętrzną, wiodącą od wielości
ku jedności, od rozproszenia do koncentracji i
medytacji, od egoizmu do wolności, od emocji do
spokoju, od obojętności do pełnej oddania miłości,
od ułudy do Mistrza.
Odbywała tę podróŜ pozostając matką i babcią
zarówno w rodzinie Radźu jak i w szybko rosnącej,
wielojęzycznej, wielorasowej, wielowyznaniowej,
globalnej rodzinie Sai. Jej matczyna miłość musiała stać się wszechogarniająca,
opiekuńcza i bezwarunkowa. To głównie dzięki naukom i łasce Baby mogła spełnić
zadanie rozszerzania i pogłębiania miłości. Baba opisując czym jest prawe postępowanie
oświadczył, Ŝe kobiety uosabiają boską dobroczynność. WyposaŜona w hart ducha,
łagodność i skromność, w naturalny sposób dąŜyła do rozwoju duchowego. Była
inteligentna i uwaŜna. Miała wrodzoną zdolność odczuwania na czym polega honor i
lojalność. Iśwaramma, najbliŜsza wyznawczyni Sai, była przez Niego prowadzona i
mogła wznieść się na poziom idealnej kobiety.
Starałem się ukazać tutaj matkę za pomocą kilku szybkich pociągnięć pędzla.
Przyznaję, Ŝe nie potrafię namalować jej pełniejszego portretu, mimo Ŝe miałem
moŜność mieszkać w Puttaparthi przez 24 lata, w czasie gdy ona pracowała w wiosce i
w Praśanti Nilayam. Była wobec mnie zbyt nieśmiała i skromna, zbyt zamknięta w
sobie, bym mógł odgadnąć co przeŜywa. Odkrywała przede mną swoje serce dopiero
wtedy gdy pragnęła, abym pomógł jej rozwiać męczące ją wątpliwości i
nieporozumienia, abym uwolnił ją od dręczącego napięcia i od głębokich obaw.
Znalazła we mnie osobę rozumiejącą jej kłopoty i problemy, znalazła we mnie kogoś,
kto adorował ją jako wybraną „matkę” Pana.
Kiedy Pedda Wenkapa Radźu zakończył swoją ziemską podróŜ, Baba
- 4 -
447170807.028.png 447170807.029.png
oświadczył, Ŝe tylko jeden człowiek w ciągu długiej epoki ludzkiej historii moŜe
uzyskać tak niezwykłą reputację, aby być czczony jako ojciec Awatara. Opowieść o
ziemskim Ŝyciu Iśwarammy, chociaŜ szybko nakreślona, krótka i niepełna, oddaje jej
cześć jako matce Awatara, i uświadamia nam jak niezwykłą przeŜyła przygodę. Ukazuje
nam jej wątpliwości, niepewność, napotykane przeszkody i nadzieje, mówi o chwale
jej zwycięstwa.
Dzień Iśwarammy, 6 maja 1984 r.
N. KASTURI
„RODZICE” AWATARA
Baba powiada, Ŝe istnieją cztery typy ludzkich synów.
RóŜnice między nimi wynikają z przyczyn, dla których
pojawili się na świecie. W trzech wypadkach ich los
wyznacza prawo karmy. Pierwszy przypadek ma miejsce
wtedy, gdy ktoś musi spłacić dług zaciągnięty w jednym z
poprzednich wcieleń. Ten kto udzielił poŜyczki, rodzi się
jako dziecko i gdy tylko w całości odbierze swoją naleŜność,
na dobre opuszcza dom. Role mogą się odwrócić - któreś z
rodziców moŜe zostać poŜyczkodawcą i porzucić ciało nim
dług został oddany. Wtedy dłuŜnik staje się dzieckiem i kiedy
spłaci do końca swoje zobowiązania, uwalnia się ze szponów
karmy. Do trzeciej kategorii naleŜy potomek narodzony z
łaski Boga, jako Jego dar. Pan obdarza rodziców dzieckiem -
powierza im zadanie opiekowania się i kierowania nim w taki
sposób, aby mogło wypełnić ziemskie zadania. Z czwartym i najwaŜniejszym rodzajem
narodzin mamy do czynienia wtedy, gdy syn jest Awatarem. W tym wypadku
Kosmiczna Świadomość decyduje się odegrać rolę człowieka - wybiera odpowiedni
czas, miejsce, rodziców oraz łono, w którym rozpocznie swoją ziemską wędrówkę jako
zarodek napełniony bezgraniczną mocą.
Według Ramajany - opowieści o Awatarze Ramie - NajwyŜszy Bóg Narajana,
kierowany współczuciem rozbudzonym modlitwami świętych i mędrców, powiedział:
„Porzućcie strach, gdyŜ Ja, NajwyŜsze Dobro, zamieszkam w świecie człowieka!”
„Pragnąc spełnić Ŝyczenie bogów - opowiada dalej Wlamiki, autor Ramajany - Pan
Wisznu rozmyślał nad tym, w którym miejscu na Ziemi powinien się narodzić.
Zapragnął mieć za ojca króla Daśaratę, więc przybył na świat jako jego syn Rama.”
- 5 -
447170807.030.png 447170807.031.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin