Test -4x4 Auto Motor i Sport.pdf

(1348 KB) Pobierz
033-043 mastertest
MASTER–TEST
www.mpp.pl
Honda CR-V
Suzuki Grand Vitara
Hyundai Tucson
Kia Sportage
Toyota RAV4
Nissan X-Trail
Niemcy
Grecja
Hiszpania
Ukraina
Rumunia
Szwecja
Holandia
Francja
Norwegia
Polska
Portugalia
W∏ochy
W´gry
Bu∏garia
S∏owacja
Czechy
Chorwacja
151474224.029.png 151474224.037.png 151474224.048.png 151474224.059.png 151474224.001.png
Trzeba by∏o sprawdziç SUV-y
w najró˝niejszych warun-
kach. Tu zasypana jeszcze
Êniegiem alpejska prze∏´cz
WIELOBÓJ
sadà kierujemy si´ przy ka˝dym teÊcie, ale w wypad-
ku Master-testu, który przeprowadzamy wspólnie
z redakcjami z ca∏ej Europy, wszelkie aspekty bezpieczeƒstwa
badamy szczególnie wnikliwie. Samochody poddawane sà spe-
cjalnym testom widocznoÊci i oÊwietlenia oraz rozszerzonemu
programowi sprawdzianów dynamiki jazdy. Organizujemy te˝
odpowiednià iloÊç jazd porównawczych, tak by ka˝dy z testu-
jàcych mia∏ mo˝liwoÊç gruntownie poznaç i oceniç ka˝dy mo-
del w ró˝norodnych warunkach. Cen aut w Master-teÊcie pod
uwag´ nie bierzemy – choçby dlatego, ˝e bardzo si´ one ró˝-
nià w poszczególnych krajach, co w∏aÊciwie uniemo˝liwia ich
obiektywne „prze∏o˝enie” na liczb´ punktów. Na przyk∏ad
Suzuki Grand Vitara kosztuje od 22 767 euro (Szwajcaria) do
44 133 euro (Norwegia). W punktacji uwzgl´dniono natomiast
wyposa˝enie z zakresu bezpieczeƒstwa wyst´pujàce w testo-
wanych modelach.
Toyota RAV4 2.2 D-4D
RAV4 okaza∏ si´ kolejnym sukcesem japoƒskiego giganta mo-
toryzacyjnego. Nie tylko zajà∏ w teÊcie pierwsze miejsce, ale te˝
wyraênie zdystansowa∏ konkurencj´ – przewaga punktowa nad
plasujàcymi si´ na drugim miejscu Kià i Hyundaiem budzi re-
spekt. Podstawà zwyci´stwa Toyoty by∏y przede wszystkim bar-
dzo dobre wyniki bezpieczeƒstwa jazdy. W sprawdzianie dy-
namiki jazdy RAV4 uzyska∏ najlepsze rezultaty. Praktycznie nie
odczuwa si´ w nim mankamentów typowych dla aut o budo-
wie terenówki. OkreÊlenie Sport Utility Vehicle wydaje si´
„NAJWY˚SZÑ KULTURÑ
PRACY SILNIKA BEZ WÑTPIENIA
WYRÓ˚NIA SI¢ HONDA”
Steffert Stienstra, auto motor en sport (Holandia)
„HYUNDAI WYKAZUJE SI¢ DOBRYM
STOSUNKIEM CENY DO JAKOÂCI
ORAZ NIEZ¸YM KOMFORTEM”
Marco Perucca Orfei, Quattroruote (W∏ochy)
HONDA CR-V Podczas szybkiego pokony-
wania zakr´tu unosi tylnà „∏ap´”. Nie ma
to jednak wp∏ywu na bezpieczeƒstwo jazdy
HYUNDAI TUCSON Do mocnych stron jego
zawieszenia nale˝y raczej komfort ni˝
precyzyjne prowadzenie
W najnowszym Master-teÊcie do rywalizacji stajà popularne
SUV-y z silnikiem Diesla: Honda CR-V, Hyundai Tucson, Kia
Sportage, Nissan X-Trail, Suzuki Grand Vitara i Toyota RAV4.
B ezpieczeƒstwo jest najwa˝niejsze. OczywiÊcie tà za-
151474224.002.png 151474224.003.png
WIDOCZNOÂå Z WN¢TRZA
Za pomocà laserowej
aparatury pomiarowej
eksperci badajà pole
widzenia z wn´trza SUV-a
WIDOCZNOÂå W PRZÓD
Przed ka˝dym samochodem istnieje obszar, któ-
rego kierowca nie mo˝e zobaczyç. Im jest on krót-
szy, tym lepiej da si´ manewrowaç autem. Oczy-
wiÊcie zmniejsza si´ te˝ ryzyko przeoczenia nie-
wysokiej przeszkody na drodze. Wysokie samo-
chody z prawie poziomà maskà – czyli w∏aÊnie ta-
kie, jak testowane przez nas SUV-y – wykazujà tu
mankament wynikajàcy z ich konstrukcji. Podczas
gdy w podobnej wielkoÊci limuzynie d∏ugoÊç nie-
widocznego obszaru wynosi oko∏o czterech i pó∏
metra, przed Kià Sportage z pola widzenia znika
a˝ 5,78 m. Wi´kszoÊç z konkurentów ukrywa
przed kierowcà tylko kilka centymetrów pola wi-
dzenia wi´cej. Bardzo negatywnie wyró˝nia si´ tu
Suzuki, którego kierowca ma zas∏oni´te niewiary-
godnie dalekie 7,90 m. OczywiÊcie jest to istotnà
wadà tak˝e podczas jazdy w terenie.
WIDOCZNOÂå DOOKO¸A
U siedzàcego m´˝czyzny przeci´tnego wzrostu
odleg∏oÊç od bioder do wysokoÊci oczu wynosi 63
centymetry. Na tej w∏aÊnie wysokoÊci umieszcza
si´ laserowà g∏owic´ pomiarowà i obraca jà 360
stopni wokó∏ w∏asnej osi. W ten sposób bada si´
pole widzenia we wszystkich kierunkach. Lasero-
we oko ujawnia wszystkie miejsca zas∏oni´te przez
s∏upki dachowe, lusterka, zag∏ówki czy te˝ umiesz-
czone na pokrywie baga˝nika ko∏o zapasowe. Sie-
dzàcy na miejscu kierowcy w Hyundaiu, Hondzie,
Kii oraz Nissanie majà zas∏oni´te pole widzenia o
wielkoÊci ok. 120°, u Suzuki i Toyoty jest to jakieÊ
20 stopni wi´cej. Znamienny jest fakt, i˝ ma∏e
boczne okienka mi´dzy tylnymi s∏upkami praktycz-
nie nic nie dajà. Dla porównania dodajmy, i˝ w
przeci´tnej limuzynie zas∏oni´te jest tylko oko∏o 60
z 360 stopni pola widzenia dooko∏a.
WIDOCZNOÂå PRZY PARKOWANIU
S∏upek o wysokoÊci 50 cm stawia si´ przed pra-
wym naro˝nikiem pokrywy silnika. Potem bada si´
odleg∏oÊç, z jakiej laserowe oko „dostrze˝e” prze-
szkod´. OczywiÊcie, im jest ona krótsza, tym ∏a-
twiej da si´ auto wprowadziç na miejsce parkin-
gowe. W tym sprawdzianie znów si´ okaza∏o, ˝e
budowa SUV-a nie sprzyja widocznoÊci. Dopiero
z odleg∏oÊci 6,54 m s∏upek pojawia si´ w polu wi-
dzenia kierowcy Nissana. To jest i tak najlepszy
wynik w teÊcie, chocia˝ znacznie gorszy ni˝ w wy-
padku limuzyn. W ostatnim Master-teÊcie ( auto
motor i sport 11/2005 ) zmierzono w tej konkuren-
cji oko∏o 4,5 m. Najgorsze pod wzgl´dem widocz-
noÊci znów okazuje si´ Suzuki z wynikiem 7,97 m,
ale Toyota z 7,84 m wypad∏a niewiele lepiej. Wy-
nika z tego, ˝e za parkowanie tymi modelami po-
winni si´ braç tylko doÊwiadczeni kierowcy.
NAJLEPSZY W TEÂCIE
NAJGORSZY W TEÂCIE
NAJLEPSZY W TEÂCIE
NAJGORSZY W TEÂCIE
NAJLEPSZY W TEÂCIE
NAJGORSZY W TEÂCIE
Kia Sportage
Suzuki Grand Vitara
Hyundai Tucson
Suzuki Grand Vitara
Nissan X-Trail
Suzuki Grand Vitara
WidocznoÊç w przód: tak du˝y jest obszar
przed autem niewidoczny dla kierowcy
Przy parkowaniu: dopiero z tej odleg∏oÊci kie-
rowca zauwa˝y przeszkod´ o wysokoÊci 50 cm
Niebieskie fragmenty diagra-
mu pokazujà miejsca zas∏oni´-
te przez s∏upki lub zag∏ówki
Laser montuje si´ na wysokoÊci oczu
przeci´tnego m´˝czyzny. Oparcie
siedzenia jest pochylone o 20 stopni
2
1
15,2°
9,9°
7,8°
2
8,1°
27,0°
12,3°
1,2°
6,5°
2,0°
3,9°
12,7°
16,5°
6,8°
7/2006 35
Im wi´cej kierowca widzi ze swojego miejsca, tym bezpieczniej jedzie. Eksperci Dekry sprawdzili
dla nas, jak du˝o zas∏aniajà s∏upki i jak daleko si´ga martwe pole przed samochodem.
1
151474224.004.png 151474224.005.png 151474224.006.png 151474224.007.png 151474224.008.png 151474224.009.png 151474224.010.png 151474224.011.png 151474224.012.png 151474224.013.png 151474224.014.png 151474224.015.png 151474224.016.png 151474224.017.png 151474224.018.png 151474224.019.png 151474224.020.png 151474224.021.png 151474224.022.png 151474224.023.png 151474224.024.png 151474224.025.png 151474224.026.png 151474224.027.png 151474224.028.png 151474224.030.png 151474224.031.png 151474224.032.png 151474224.033.png 151474224.034.png 151474224.035.png 151474224.036.png 151474224.038.png
DYNAMIKA JAZDY
Poszerzony program testowy na mokrej i suchej nawierzchni pokazuje,
na ile stabilnie i precyzyjnie prowadzà si´ testowi kandydaci.
TEST ¸OSIA
Nazywany oficjalnie manewrem wymijania wed∏ug normy VDA, test ∏osia prze-
prowadzamy w Master-teÊcie na samochodach nieobcià˝onych i w pe∏ni za∏a-
dowanych. Wysokie samochody, jak testowane tutaj SUV-y, majà trudniej –
ich Êrodek ci´˝koÊci jest po∏o˝ony wy˝ej ni˝ w limuzynach, wi´c wykazujà wi´k-
szà tendencj´ do bocznych przechy∏ów. Poniewa˝ jednak wszystkie testowa-
ne egzemplarze by∏y wyposa˝one w ESP, nie istnia∏o niebezpieczeƒstwo wy-
wrotki. Podczas prób ujawni∏y si´ mi´dzy konkurentami spore ró˝nice, szcze-
gólnie jeÊli chodzi o ∏atwoÊç ich opanowania. Kierujàcy Toyotà nie ma prawie
˝adnych trudnoÊci w „krà˝eniu” mi´dzy s∏upkami, natomiast Kia ju˝ przy sto-
sunkowo niskiej pr´dkoÊci mocno si´ pochyla i staje si´ podsterowna.
WYMIJANIE PRZY DU˚EJ PR¢DKOÂCI
W tym „çwiczeniu” symuluje si´ manewr wymijania na autostradzie, przy
pr´dkoÊci nieco powy˝ej 110 km/h. Pozwala ono oceniç zdolnoÊç samocho-
du do utrzymywania obranego toru jazdy, reakcje uk∏adu kierowniczego i sta-
bilnoÊç. Próba sk∏ada si´ z dwóch cykli. Najpierw tras´ przeje˝d˝a samo-
chód nieobcià˝ony (dwie osoby na pok∏adzie, pe∏ny zbiornik paliwa i apara-
tura pomiarowa), potem auto z pe∏nym obcià˝eniem (dodaje si´ worki z pia-
skiem o ci´˝arze równym maksymalnemu dopuszczalnemu obcià˝eniu sa-
mochodu). Wyraênà zwyci´˝czynià okazuje si´ tu Toyota. Hyundai natomiast
zdaje si´ ˝yç w∏asnym ˝yciem, a za∏adowany uzyskuje zdecydowanie naj-
ni˝sze pr´dkoÊci przejazdu.
Test wymijania ISO
szerokoÊç pojazdu x 1,2 + 0,25 m
pomiar czasu
pomiar czasu po 110 m
szerokoÊç pojazdu
x 1,1 + 0,25 m
szerokoÊç pojazdu
x 1,3 + 0,25 m
3,5 m
odcinek 1
odcinek 2
odcinek 3
odcinek 4
odcinek 5
15 m
30 m
25 m
25 m
15 m
110 m
NAJLEPSZY W TEÂCIE
NAJGORSZY W TEÂCIE
NAJLEPSZY W TEÂCIE
NAJGORSZY W TEÂCIE
Toyota RAV4
Kia Sportage
Toyota RAV4
Hyundai Tucson
WYMIJANIE NA MOKREJ NAWIERZCHNI
Test przeprowadza si´ na polanej wodà nawierzchni, przy pr´dkoÊci oko∏o 90
km/h. Podobnie jak w wypadku testu ∏osia, samochód musi zmieniç tor jazdy
zje˝d˝ajàc na lewo w celu omini´cia przeszkody, a potem wróciç na pierwot-
ny tor jazdy. Znowu b∏yszczy tu Toyota, pokazujàc ˝e jej zespó∏ nap´dowy, ESP
i uk∏ad kierowniczy znakomicie wspó∏dzia∏ajà. Auto uzyskuje nie tylko najwy˝-
sze pr´dkoÊci przejazdu, ale wykazuje si´ te˝ najspokojniejszym zachowa-
niem. Natomiast Suzuki zachowuje si´ jak typowa terenówka starej szko∏y. Jest
niepor´czne i oci´˝a∏e, a uk∏ad kierowniczy wymaga przy∏o˝enia sporej si∏y.
Sà te˝ odczuwane k∏opoty z opanowaniem Grand Vitary, mimo ˝e Suzuki
porusza si´ z najmniejszà pr´dkoÊcià.
HAMOWANIE NA RÓ˚NEJ NAWIERZCHNI
Jak dobrze ESP wspó∏dzia∏a z ABS-em? Na to pytanie pozwala odpowiedzieç
specjalna próba hamowania, na nawierzchni zwanej µ-split. Prawe ko∏a jadà
tu po Êliskich p∏ytkach, a lewe po asfalcie – dodatkowo trasa jest mokra. W
praktyce bardzo podobne warunki mogà wyst´powaç zimà, gdy kierowca
jest zmuszony hamowaç na drodze po jednej stronie pokrytej lodem, a po
drugiej – czarnej. Wa˝ne jest to, by samochód nie zarzuca∏ i da∏ si´ utrzymaç
na kursie za pomocà niedu˝ych korekt kierownicà. Liczy si´ te˝ oczywiÊcie
d∏ugoÊç drogi hamowania. Toyota zatrzymuje si´ na 137. metrze, a wczeÊniej
daje si´ utrzymaç ∏atwo na torze, wymagajàc minimalnych korekt. Suzuki –
jedyny w teÊcie samochód z tylnymi hamulcami b´bnowymi – pokazuje jak
byç nie powinno. Auto kilka razy wypada z toru, a gdy wreszcie udaje si´ je
utrzymaç na kursie, do zatrzymania potrzebuje a˝ 170 m.
Dwukrotna zmiana pasa ruchu na mokrej nawierzchni
pomiar czasu
pomiar czasu
2, 5 m
21 m
33 m
Hamowanie µ-split
5 m
2,5 m
200 m
NAJLEPSZY W TEÂCIE
NAJGORSZY W TEÂCIE
NAJLEPSZY W TEÂCIE
NAJGORSZY W TEÂCIE
Toyota RAV4
Suzuki Grand Vitara
Toyota RAV4
Suzuki Grand Vitara
36
7/2006
151474224.039.png 151474224.040.png 151474224.041.png 151474224.042.png 151474224.043.png 151474224.044.png 151474224.045.png 151474224.046.png 151474224.047.png 151474224.049.png 151474224.050.png 151474224.051.png 151474224.052.png 151474224.053.png 151474224.054.png 151474224.055.png 151474224.056.png
SLALOM
Kolejnym sprawdzianem, który pozwala wnioskowaç o zdolnoÊci do zacho-
wania obranego toru jazdy, precyzji uk∏adów kierowniczych i stabilnoÊci pod-
czas jazdy, jest klasyczny slalom. Chodzi tu o pokonanie z mo˝liwie najwy˝szà
pr´dkoÊcià trasy, na której s∏upki poustawiano w odleg∏oÊci 18 m. Podobnie
jak w wypadku innych manewrów, próby przeprowadza si´ na pojazdach ob-
cià˝onych i nieobcià˝onych. Ró˝nice mi´dzy uzyskanà pr´dkoÊcià z obcià˝e-
niem i bez okaza∏y si´ minimalne. To dobra wiadomoÊç dla spedytorów-ama-
torów, którzy nie powinni zostaç zaskoczeni zachowaniem swojego auta po za-
∏adowaniu go do maksimum. Na pochwa∏´ zas∏u˝y∏a znów Toyota, która sla-
lom pokonywa∏a ze zwinnoÊcià konwencjonalnej osobówki. Na przeciwnym
biegunie znalaz∏ si´ Hyundai, w którym dynamik´ jazdy ograniczajà przechy∏y
nadwozia, ma∏o precyzyjny uk∏ad kierowniczy oraz topornie interweniujàce ESP.
Slalom
18 m
3 m
Testowa kolumna na drogach Austrii.
Co 50 kilometrów kierowcy zmieniajà samochody
180 m
NAJLEPSZY W TEÂCIE
NAJGORSZY W TEÂCIE
Toyota RAV4
Hyundai Tucson
w tym wypadku wyjàtkowo trafne – Toyota prowadzi si´ jak
konwencjonalna limuzyna. Nawet w ekstremalnych sytuacjach
nie ujawnia si´ negatywny wp∏yw wysoko po∏o˝onego Êrodka
ci´˝koÊci. RAV4 precyzyjnie podà˝a za ruchami kierownicy,
a ESP wkracza interweniujàc ∏agodnie i skutecznie, dopiero na
granicy przyczepnoÊci.
Koncepcja krzy˝ówki dwóch rodzajów samochodów zosta-
∏a tu konsekwentnie wcielona w ˝ycie, przy czym z samocho-
du terenowego pozosta∏a wysoka pozycja za kierownicà, zapew-
niajàca lepszà widocznoÊç. PrzydatnoÊci w trudnym terenie jed-
nak nie ma co od Toyoty oczekiwaç. Wprawdzie mo˝na zblo-
kowaç ze sobà osie przednià i tylnà, ale mo˝liwoÊç terenowych
wyczynów ogranicza stosunkowo ma∏y przeÊwit oraz brak prze-
k∏adni redukcyjnej. Jednak na sytuacje, jakie zdarzajà si´ w co-
dziennym ˝yciu przeci´tnego SUV-a – a wi´c jazda po oÊnie˝o-
nych drogach, nawet górskich – system nap´du na cztery ko∏a
jest wi´cej ni˝ wystarczajàcy.
Dobre Êwiat∏a, przyzwoite hamulce oraz bogate wyposa˝e-
nie z zakresu bezpieczeƒstwa zapewniajà kolejny przyrost
punktów na koncie Toyoty. Do minusów nale˝à natomiast tyl-
ne zag∏ówki, które majà o wiele za ma∏y zakres regulacji. Zresz-
tà podró˝owanie z ty∏u RAV-a w ogóle nie nale˝y do przyjem-
noÊci – twarda kanapa mocno ogranicza komfort. Natomiast pod
wzgl´dem w∏aÊciwoÊci silnika Toyota znów nale˝y do najlep-
szych. Jego osiàgi sà dobre, a konsumpcja paliwa umiarkowa-
na. Kultura pracy mog∏aby byç wy˝sza, ale podczas d∏ugich po-
dró˝y autostradà d∏ugie prze∏o˝enie szóstego biegu powoduje
obni˝enie obrotów, a wi´c i poziomu ha∏asu.
STABILNOÂå NA ZAKR¢TACH
W tej próbie ustala si´ pr´dkoÊç, przy której auto zaczyna wpadaç w pod- lub
nadsterownoÊç. Sprawdzian przeprowadza si´ najpierw na suchej nawierzch-
ni, na okr´gu o Êrednicy 160 m, a nast´pnie na okr´gu o mniejszej Êrednicy (140
m) – i na nawierzchni polanej wodà. „Na sucho” wygrywa Honda, tu˝ przed To-
yotà. Oba auta ze stoickim spokojem pokonujà kolejne rundy, zanim zacznà lek-
ko i w ∏atwy do skontrolowania sposób ulegaç wynoszeniu przodu na zewnàtrz
∏uku. Kia i Nissan okazujà si´ w tej próbie najwolniejsze. Z kolei na mokrej na-
wierzchni Nissan daje rad´ jechaç równie szybko co Honda i Toyota, ale jego
zachowanie nie jest tak neutralne. Najs∏abiej w sumie wypada tu Suzuki, które-
go ESP zbyt ostro wkracza do akcji, ograniczajàc pr´dkoÊç pojazdu.
70 m
80 m
Hyundai Tucson 2.0 CRDi
DoÊwiadczenia zebrane podczas codziennej wielokilometrowej
jazdy, podczas której za kierownicà zasiadali kolejni testowi kie-
rowcy, pokaza∏y, ˝e Hyundai ma szanse na dobre miejsce –
w czo∏ówce testu. Je˝eli kilka dni siedzi si´ za kierownicà po
wiele godzin, doÊç szybko mo˝na sobie wyrobiç poglàd na sa-
mochody – i sà takie, do których wsiada si´ szczególnie ch´t-
nie. Do nich nale˝a∏ Tucson, odznaczajàcy si´ bardzo dobrym
komfortem resorowania. Choç jego siedzenia mog∏yby byç lep-
sze. Szczególnie tylna kanapa, która podobnie jak w Toyocie
jest umieszczona zbyt nisko i jest s∏abo wyprofilowana. Jednak
NAJLEPSZY W TEÂCIE
NAJGORSZY W TEÂCIE
Honda CR-V
Suzuki Grand Vitara
7/2006 37
151474224.057.png 151474224.058.png 151474224.060.png 151474224.061.png 151474224.062.png 151474224.063.png 151474224.064.png 151474224.065.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin