Zasady_ortograficzne.doc

(381 KB) Pobierz
Zasady ortograficzne:

Zasady ortograficzne:

 

 

 ZASADY PISOWNI WYRAZÓW Z RZ

 

Rz piszemy:

 

1. Gdy wymienia się na r w innych formach tego samego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych, np. starzec, bo stary; morze, bo morski.

 

 

2. Po spółgłoskach: b, ch, d, g, j, k, p, t, w, np. brzuch, chrzan, grzechotnik.

 

 

3. W rzeczownikach rodzaju męskiego zakończonych na:

 

·         -arz, -erz, np. murarz, tancerz;

·         -mistrz, -mierz, np. sztukmistrz, kątomierz.

 4. W wyrazach, których pisowni nie uzasadnia żadna reguła ortograficzna, np. rzeka, nietoperz.

 

 

 

ZASADY PISOWNI WYRAZÓW Z Ż

 

Ż piszemy:

 

1. Gdy w innych formach tego samego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na: g, ź (zi), z, dz,, h, s, np. uważny, bo uwaga; każe, bo kazać; pieniążek, bo pieniądz.

 

 

2. Po spółgłoskach: n, l, ł, r, np. inżynier, lżej, małż, skarży.

 

3. W partykułach , -że, np. ależ, skądże.

 

4. W wyrazach, których pisowni nie uzasadnia żadna reguła ortograficzna, np. żart, pożyczka.

 

 

ZASADY PISOWNI WYRAZÓW Z Ó

 

Ó piszemy:

 

1. Gdy wymienia się na o, e, a w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych, np. miód, bo miodu; pióro, bo pierze; skrócić, bo skracać.

 

2. W wyrazach zakończonych na -ów, -ówka, -ówna, np. psów, lodówka, młynarzówna.

 

3. W wyrazach, których pisowni nie uzasadnia żadna reguła ortograficzna, np. półka, żółty.

 

 

 

Uwaga: Nigdy nie piszemy ó na końcu wyrazu.

 

 

 

 

ZASADY PISOWNI WYRAZÓW Z H

H piszemy:

 

1. Gdy wymienia się na g, z, ż, ź, dz w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych, np. wahać się, bo waga; błahy, bo błazen; druh, bo drużba.

2. W wyrazach rozpoczynających się cząstką hekto-, higro-, hiper-, hipo-, np. hektolitr, higrometr, hiperpoprawny, hipopotam.

 

 

1.W wyrazach, których pisowni nie uzasadnia żadna reguła ortograficzna, np. huśtawka, bohater, herb.

PISOWNIA WYRAZÓW Z Ą, Ę

 

Ą i Ę piszemy:

1. W wyrazach rodzimych i spolszczonych, np. wąski, trąbka, ręce, gęś.

 

2. W końcówkach form deklinacyjnych w liczbie pojedynczej:

·         w mianowniku, np. książę; w narzędniku rodzaju żeńskiego, np. książką;

·         i w bierniku, np. panią, tamtą, imię, stronę.

3. W cząstkach form koniugacyjnych:

·         w końcówkach form osobowych: (ja) idę, (oni, one) idą, umieją;

·         w cząstkach: -ął, -ęł, -ęl, np. wziął, wzięła wzięliśmy;

·         w końcówkach form nieosobowych, np. wziąć, pisząc, ścięto;

·         w końcówkach imiesłowów przymiotnikowych, np. stojący, zaklęta, wzięte.

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin