Steel Danielle - Jak grom z nieba.pdf - Danielle Steel - książki (ebook) - maertus

DANIELLE STEEL

JAK GROM Z NIEBA

W sali konferencyjnej panował jednostajny gwar. Alexandra Parker wyprostowała

długie nogi pod potężnym mahoniowym stołem, zapisała coś na żółtej kartce notatnika i

rzuciła spojrzenie jednemu ze wspólników. Matthew Billings był starszy od Alex o

kilkanaście lat - dawno już stuknęła mu pięćdziesiątka - i należał do najbardziej poważanych

udziałowców firmy. Z reguły starał się polegać tylko na sobie, lecz dość często prosił Alex,

by uczestniczyła w przesłuchaniach. Cenił jej bystry umysł i wyjątkową zdolność do

wyszukiwania najsłabszych punktów przeciwnika. A kiedy już je znalazła, była finezyjna i

bezlitosna. Zdawała się instynktownie wyczuwać, w które miejsce skierować ostrze sztyletu,

żeby spowodować możliwie największe spustoszenie.

Posłała mu uśmiech, a Billings po błysku w jej oczach zorientował się, że usłyszała to,

czego potrzebowali: odpowiedź inną niż poprzednio. Być może tylko odrobinę inną.

Przesunęła w jego stronę żółtą kartkę, on zaś rzucił na nią okiem, zmarszczył brwi i lekko

skinął głową.

Sprawa była potwornie skomplikowana, ciągnęła się od dobrych kilku lat i już

dwukrotnie zawędrowała przed Sąd Najwyższy Nowego Jorku, a dotyczyła emisji wyjątkowo

trujących substancji chemicznych przez jeden z największych w tej branży koncernów. Alex

już parę razy uczestniczyła w przesłuchaniach i zawsze cieszyła się, że to nie jej problem.

Powodami była grupa dwustu rodzin z Poughkeepsie, stawką zaś suma kilku milionów

dolarów. Sprawa trafiła do spółki Bartlett i Paskin przed paroma laty, tuż po tym, jak Alex

została dopuszczona do uczestnictwa w spółce.

Ona zdecydowanie wolała sprawy ostrzejsze, krótsze i o mniejszą stawkę. Dwustu

powodów i ponad tuzin prawników pracujących pod kierunkiem Billingsa - nie, to stanowczo

nie był jej żywioł, mimo że specjalizowała się w powództwie i wygrała sporo trudnych i

ciekawych spraw. Kiedy było wiadomo, że zapowiada się walka na noże i trzeba kogoś, kto

zna wszystkie precedensy, a na dodatek gotów jest ślęczeć po nocach nad książkami i

dokumentami, Alexandra Parker uchodziła w firmie za niezastąpioną. Miała oczywiście do

dyspozycji sporą grupę współpracowników oraz młodszych wspólników, niemniej zawsze

starała się jak najwięcej pracy wykonać sama i utrzymywała bliskie kontakty z niemal

wszystkimi klientami.

Jej specjalnością były prawo pracy i zniesławienia. W obydwu dziedzinach posiadała

duże doświadczenie i przeprowadziła wiele spraw, choć oczywiście sporo z nich zakończyło

się ugodą. Generalnie jednak Alex Parker miała opinię osoby walecznej i nieustępliwej,

dobrze znającej swój fach i nie obawiającej się ciężkiej pracy. W rzeczywistości Alex po

prostu ją uwielbiała.

Kiedy ogłoszono przerwę w przesłuchaniu, Matthew odczekał, aż adwokat koncernu

oraz jego współpracownicy znikną za drzwiami, po czym obszedł stół, żeby z nią

porozmawiać.

- Co o tym sądzisz? - Przyjrzał się jej z zainteresowaniem. Zawsze miał do niej

ogromną słabość. Jako prawniczka była rzetelna i fachowa, a na dodatek należała do

najatrakcyjniejszych kobiet, jakie w życiu spotkał. Matthew po prostu lubił jej towarzystwo.

Była solidna, bystra, znała się na prawie i miała świetną intuicję.

- Chyba masz to, czego potrzebowałeś, Matt. Kiedy powiedział, że wtedy jeszcze nikt

nie zdawał sobie sprawy z toksyczności tych substancji, kłamał. Po raz pierwszy zdarzyło się

im popełnić taką gafę. Mamy raporty rządowe sporządzone na pół roku przed całą sprawą.

- Wiem - rozpromienił się. - Nieźle się wpakował, prawda?

- Aha. Już ci nie będę potrzebna. Masz faceta w garści. - Wrzuciła notatnik do teczki i

spojrzała na zegarek. Wpół do dwunastej. Za pół godziny będą mieli przerwę na lunch, ale

pomyślała, że jeśli wyjdzie teraz, powinna zdążyć załatwić jeszcze przynajmniej kilka spraw.

- Dziękuję, że przyszłaś. Jesteś po prostu niezastąpiona. Wyglądasz tak niewinnie, że

faceci na śmierć zapominają, że trzeba się mieć na baczności. Gapią się na twoje nogi, a ja w

tym czasie mogę spokojnie przygotować i zarzucić sieć.

Wiedziała, że lubi się z nią droczyć. Matthew Billings był wysoki i bardzo przystojny.

Miał siwą czuprynę i śliczną żonę, Francuzkę, byłą paryską modelkę. Uwielbiał piękne

kobiety, lecz szanował też utalentowane i bystre.

- Serdeczne dzięki. - Posłała mu zrozpaczone spojrzenie. Rude włosy nosiła upięte w

ciasny kok, makijaż zaś miała tak delikatny, że trudno było go dostrzec. Jej czarny kostium

kontrastował z rudymi włosami i zielonymi oczyma. Była naprawdę piękna. - Po to właśnie

przez tyle lat chodziłam do szkoły, żeby zostać przynętą.

Wybuchnął gromkim śmiechem.

- Do licha, skoro to skuteczny sposób, czemu z niego nie korzystać? - odparł, nie

przestając się z nią drażnić.

W tej chwili drzwi się uchyliły i do sali wszedł jeden z obrońców. Natychmiast

ściszyli głosy.

- Nie będziesz miał nic przeciwko, jeśli już pójdę? - spytała uprzejmie. Był w końcu

jej przełożonym. - O pierwszej jestem umówiona z nowym klientem, a wcześniej muszę

rzucić okiem na kilka innych spraw.

- W tym właśnie cały problem. - Na jego czole pojawił się niby srogi mars. - Za mało

się angażujesz. Jesteś okropnie leniwa... No dobra, wracaj do pracy. Tutaj już swoje zrobiłaś.

- W jego oczach zabłysły wesołe ogniki. - Dzięki, Alex.

- Dam notatki do przepisania i prześlę ci je do biura - powiedziała poważnie, zanim

wyszła.

Billings-wiedział, że jej staranne, inteligentne notatki znajdą się w jego gabinecie,

zanim on sam wróci. Alex Parker była niepowtarzalna. Skuteczna, inteligentna, zdolna, kiedy

trzeba - chytra, a do tego piękna, chociaż nie spędzała zbyt wiele czasu przed lustrem ani nie

zwracała szczególnej uwagi na oglądających się za nią mężczyzn. Sprawiała wrażenie

całkiem nieświadomej swojej urody i właśnie tym zdobywała sympatię większości ludzi.

Pomachała ręką na pożegnanie i wyszła, mijając w drzwiach powracających

adwokatów koncernu. Jeden z nich obejrzał się za nią z nie skrywanym podziwem.

Nieświadoma tego Alex Parker popędziła korytarzem, a potem kilka pięter po schodach w dół

do swojego biura.

Gabinet miała przestronny i zadbany. Dominowały w nim spokojne szarości, na

ścianach wisiały dwa ładne obrazy i kilka fotografii, na podłodze zaś stała donica z dużą

rośliną i wygodne meble obciągnięte szarą skórą. Z okien na dwudziestym piętrze rozciągał

się wspaniały widok na Park Avenue. Bartlett i Paskin zajmowali w sumie osiem pięter i

zatrudniali około dwustu prawników. Była to firma zdecydowanie mniejsza od tej, w której

Alex zatrudniła się zaraz po studiach, lecz było jej tu zdecydowanie lepiej. Tam została

przydzielona do sekcji antytrustowej, co jej absolutnie nie odpowiadało. Sprawy były

piekielnie nudne, chociaż nauczyły ją zwracać uwagę na każdy szczegół i prowadzić

drobiazgowe badania.

Usiadła za biurkiem i przejrzała czekające na nią wiadomości - dwie od klientów i

cztery od współpracowników. Prowadziła dziewięć spraw, z których trzy były już gotowe do

rozpoczęcia postępowania sądowego, pozostałe zaś znajdowały się dopiero w fazie

przygotowawczej. Dwie duże sprawy właśnie zakończyły się ugodą. Był to ogromny nawał

obowiązków, Alex jednak nie widziała w tym nic nadzwyczajnego. Lubiła takie szaleńcze

tempo i związane z nim napięcie. Właśnie dlatego długo nie chciała mieć dziecka. Po prostu

nie wyobrażała sobie siebie w roli matki, była pewna, że i tak zawsze bardziej będzie kochać

swoją pracę. Praca stanowiła sens jej życia, toteż nic po słońcem nie sprawiało jej większej

przyjemności niż ostra potyczka w sądzie. Parała się głównie obroną i wprost uwielbiała

trudne przypadki. Kochała każdy aspekt swojej pracy, która pochłaniała większą część jej

czasu, tak że właściwie nie zostawało go na nic innego - może tylko dla męża.

Samuel Parker harował równie ciężko jak Alex, tyle że nie w sądach, a na Wall Street.

Pracował w jednej z najprężniej szych młodych firm w Nowym Jorku i specjalizował się w

inwestycjach w nowe, niepewne technologie. Do spółki przystąpił na samym początku jej

istnienia, dawała bowiem ogromne możliwości. Jak dotąd zbił kilka sporych fortun, chociaż

parę razy zdarzyło mu się również przegrać. Razem zarabiali niemałe pieniądze. Ale, co dużo

istotniejsze, Parker cieszył się w świecie interesów doskonałą reputacją. Był znakomitym

fachowcem i od dwudziestu lat praktycznie wszystko, czego tylko tknął, zmieniało się w

pieniądze. Grube pieniądze! W pewnym momencie mówiono o nim nawet, że jest jedynym

człowiekiem w mieście, który potrafi zrobić majątek na zwykłych towarach. Teraz wszakże

zajmował się czym innym. Od parunastu lat podstawowym obszarem jego zainteresowań był

przemysł komputerowy. Ulokował ogromne kwoty klientów w Japonii, nieźle radził sobie w

Niemczech, opiekował się również dużymi udziałami w Dolinie Krzemowej. Wszyscy na

Wall Street byli zgodni, że Sam Parker wie, co robi.

Alex też wiedziała, co robi, kiedy za niego wychodziła. Poznała go zaraz po studiach.

Spotkali się na wydanym przez jej pierwszą firmę bożonarodzeniowym przyjęciu, na którym

Sam zjawił się z trójką przyjaciół. W ciemnym garniturze, z czarnymi włosami lekko

przyprószonymi śniegiem i twarzą zarumienioną od siarczystego mrozu prezentował się

imponująco. Kipiał radością życia, a gdy stanął przed nią i przyjrzał się jej, poczuła, że

uginają się pod nią kolana. Miała wtedy dwadzieścia pięć lat, on zaś trzydzieści dwa i pośród

mężczyzn, których znała, należał do nielicznych kawalerów.

Jeszcze tego wieczora próbował z nią porozmawiać, lecz bez skutku. W efekcie ich

ścieżki przecięły się po raz kolejny dopiero pół roku później, kiedy firma Sama zgłosiła się do

biura Alex po poradę w sprawie transakcji, którą zamierzała przeprowadzić w Kalifornii.

Alex wraz z dwoma innymi młodymi pracownikami została oddelegowana do pomocy w tej

sprawie. Parker był tak bystry, szybki i pewny siebie, że niemal natychmiast ją zafascynował.

Właściwie trudno było sobie wyobrazić, że mógłby się czegoś przestraszyć. Śmiał się

swobodnie i nie obawiał się stąpać po grząskim gruncie błyskawicznych decyzji. Wydawało

się, że jest gotów podjąć każde ryzyko, chociaż w pełni zdawał sobie sprawę z

niebezpieczeństw. A przecież gra szła nie tylko o pieniądze jego klientów, lecz o całe

przedsięwzięcie. Koniecznie chciał postawić na swoim, w przeciwnym razie gotów był się

wycofać. Początkowo Alex miała go za durnia i bufona, ale z czasem zaczęła rozumieć, do

czego zmierza, i ogromnie jej to zaimponowało. Był uczciwy aż do bólu, miał swój styl, tęgi

umysł i rzecz najrzadszą z rzadkich - odwagę. Jej pierwsza ocena okazała się jak najbardziej

prawidłowa: Sam Parker rzeczywiście nie bał się niczego.

Alex zrobiła na nim wcale nie mniejsze wrażenie. Zafascynowała go jej zdolność do

inteligentnej dogłębnej analizy, oglądu sytuacji ze wszystkich stron. Potrafiła dostrzec

Steel Danielle - Jak grom z nieba.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: