I=S
1
Y = 1 - KSK (Ca + Ia - Nr) ΔY= mi · ΔJ
*******
ΔY
mnożnik inwestycji (mi ) mi = ΔJ
Mnożnik inwestycyjny przedstawia zależność między wzrostem dochodów i wzrostem inwestycji.
Mnożn8ik inwestycyjny wskazuje, że wzrost inwestycji przyczynia się do zwielokrotnionego wzrostu dochodu narodowego . Inwestycje działają mnożnikowo na dochód narodowy. Wzrost inwestycji pociąga za sobą zmiany popytu konsumpcyjnego ludności według krańcowej skłonności do konsumpcji KSK .
W efekcie w gospodarce rośnie globalny popyt.
Ponieważ wzrost inwestycji (popytu inwestycyjnego) prowadzi do wzrostu popytu konsumpcyjnego stąd wzrost dochodu narodowego jest większy od wzrostu inwestycji.
Inwestycje tworzą nowe miejsca pracy, rośnie zatrudnienie, rosną dochody ludności i wzrasta popyt na dobra konsumpcyjne.
Wzrost popytu konsumpcyjnego i inwestycje pobudza produkcję obu dóbr konsumpcyjnych i inwestycyjnych w związku z czym rośnie dochód.
ΔJ= ΔY- ΔC
mi = ΔY- ΔC : ΔY
mi = 1- ΔC
KSK = 0,8 mi = 1- 0,8 = 5
ΔJ = 1000 jednostek
ΔY= 5 · 1000 = 5.000 jednostek
Równowagę na rynku towarów w sposób graficzny przedstawia krzywa IS która składa się z różnych kombinacji dochodu i stopy procentowej, ale takich które zapewniają równość inwestycji i oszczędności.
Graficzna ilustracja krzywej IS
II r I
r2 A F
r1 D B
Ia IS
I1 I2 Y2 Y1 Y
III 45 IV
S2
I=S S1 S=Sa+ KSoY
II Funkcja inwestycji.
Kąt nachylenia jest zależny od współczynnika ni im ten współczynnik jest wyższy, to znaczy im większa jest wrażliwość inwestycji na zmiany stopy procentowej tym krzywa funkcji inwestycji jest bardziej płaska, ponieważ nawet niewielkie zmiany n wywołują stosunkowo duże zmiany w inwestycjach.
ni niższe oznacza niższą wrażliwość inwestycji na zmiany stopy procentowej.
Zmiany inwestycji są relatywnie mniejsze w stosunku do zmian stopy procentowej.
III Równość inwestycji i oszczędności
I = S
Linia równowagi inwestycji i oszczędności, w każdym punkcje na linii jest rownowaga.
IV Przedstawia funkcję oszczędności S
S= Sa + KSo Y
S= -Ca +(1- KSK Y)
Sa - oszczędności autonomiczne, z których realizowana jest konsumpcja autonomiczna, konsumpcja przy dochodzie równym zero.
KSo - krańcowa skłonność do oszczędzania
ΔS
KSo = ΔY pokazuje jak rosną oszczędności przy wzroście dochodu o jednostkę.
KSo + KSk = 1 KSo = 1- KSk
Jej początek jest wyznaczony przez Sa,, jej nachylenie zależy od KSo.
Oszczędności S2 wymagają dochodu Y2 , a oszczędności S1 wymagają dochodu Y1
Im KSo wyższe tym bardziej stroma krzywa oszczędności, gdyż zmiany dochodu wywołują znacznie większe zmiany oszczędności.
Pierwsza ćwiartka - krzywa IS przechodzi przez punkty A i B.
Punkty na krzywej IS wyznaczone są przez różne kombinacje stopy procentowej i dochodu i są to kombinacje Y1 r1 , Y2 r2, czyli takie kombinacje które zapewniają równowagę inwestycji i oszczędności, jednocześnie zapewniają równowagę agregatowego popytu i agregatowej podaży na rynku towarów.
Równowaga na rynku towarów może wystąpić przy różnych poziomach dochodu narodowego, jeżeli odpowiadają mu określone stopy procentowe.
Krzywa IS opada w dół co oznacza, że niższym stopą procentowym muszą odpowiadać wyższe poziomy dochodu narodowego o ile ma wystąpić równowaga.
Przy niższych stopach procentowych inwestycje są wyższe co wymaga wyższych oszczędności dla zapewnienia równowagi, a wyższe oszczędności występują przy wyższym dochodzie narodowym.
Punkty leżące poza krzywą IS nie zapewniają równowagi na rynku towarowym np. punkt F, D nie spełniają warunków równowagi.
Punkt F wymaga stopy procentowej r2 , której odpowiadają inwestycje I2, lecz wymagany jest dochód Y1 dla realizacji punktu F
Dochodowi Y1 odpowiadają oszczędności S1, które są większe od inwestycji I2.
W punkcie F oszczędności są większe od inwestycji co oznacza, że łączny popyt konsumpcyjny i inwestycyjny jest mniejszy od wytworzonego dochodu, czyli istnieją nadwyżki podaży na rynku towarowym w stosunku do popytu.
A zatem punkty leżące na prawo od krzywej IS oznaczają nadwyżkę globalnej podaży na d globalnym popytem.
Punkt D przedstawia sytuację odwrotną
WSCiL