Wykład 8 Dojrzewanie białek.pdf

(12492 KB) Pobierz
STRUKTURA BIAŁEK
928955565.011.png
MIOGLOBINA - PIERWSZE BIAŁKO O POZNANEJ STRUKTURZE TRZECIORZĘDOWEJ
Kendrew John Cowdery, Sir (1917–1997), angielski profesor biochemii
Uniwersytetu w Cambridge (od 1947). Prowadził prace badawcze nad strukturą
białek, określił sekwencję aminokwasów w hemoglobinie. Razem z M.F.
Perutzem otrzymał w 1962 Nagrodę Nobla za badania budowy białek
globularnych.
928955565.012.png 928955565.013.png 928955565.014.png
LAUREACI NAGRODY NOBLA W DZIEDZINIE MEDYCYNY I CHEMII (1962)
Rosalind Elsie Franklin (ur. 25 lipca
1920
w
Notting
Hill,
zm.
16
The Nobel Prize winners for 1962. From left to right:
Prof. Maurice Wilkins (for Medicine, along with
Watson & Crick), Dr. Max Perutz (UK, for Chemistry),
Francis Crick, John Steinbeck (USA, for literature),
James Watson, Dr. John Kendrew, (UK, Chemistry).
kwietnia
1958
w
Chelsea)
brytyjska
biolog
i
genetyk,
współodkrywczyni
podwójnej
helisy
DNA,
doktor
na
Uniwersytecie Cambridge.
928955565.001.png 928955565.002.png 928955565.003.png
STRUKTURA MIOGLOBINY
Grupa hemowa
Atom żelaza
A.
B.
Struktura przestrzenna mioglobiny (B) –
rysunek schematyczny pokazuje , że białko
składa się głównie z alfa helis.
928955565.004.png 928955565.005.png 928955565.006.png 928955565.007.png
STRUKTURA MIOGLOBINY
Mioglobina jest przenośnikiem i magazynem tlenu w mięśniach. Jest
pojedynczym łańcuchem polipeptydowym (153 AA). Zawiera grupę
prostetyczną – hem (protoporfiryna IX i żelazo). 80% łańcucha to alfa helisy.
Wnętrze cząsteczki zawiera głównie aminokwasy niepolarne (Leu, Val, Met,
Phe). Jedynymi polarnymi aminokwasami we wnętrzu cząsteczki są dwie
reszty histydyny zaangażowane w wiązanie tlenu. Na zewnątrz cząsteczki
występują zarówno aminokwasy polarne i jak i niepolarne.
UKŁAD AMINOKWASÓW W CZĄSTECZCE BIAŁKA
Kluczowym aspektem struktury białek jest wzajemny układ aminokwasów
polarnych i niepolarnych (wnętrze cząsteczki - reszty hydrofobowe
(niepolarne), na zewnątrz – reszty hydrofilowe (polarne) i hydrofobowe
(niepolarne)). Wiele alfa helis i struktur beta ma charakter amfipatyczny,
polegający na tym, że helisa alfa (lub struktura beta) ma jedną stronę
hydrofobową skierowaną do wnętrza, a drugą bardziej polarną zwrócona do
roztworu otaczającego białko.
Niesparowane grupy NH i CO (znajdujące się w łańcuchu głównym)
preferują otoczenie polarne. Grupy NH i CO (łańcucha głównego) mogą
znaleźć się w otoczeniu hydrofobowym jeśli nastąpi ich sparowanie poprzez
wiązania wodorowe.
928955565.008.png 928955565.009.png 928955565.010.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin