Językoznawstwo diachroniczne.pdf
(
71 KB
)
Pobierz
(anonymous)
Językoznawstwo diachroniczne
1
Językoznawstwo diachroniczne
Językoznawstwo
Lingwistyka teoretyczna
Fonetyka
Fonologia
Morfologia
Słownictwo
(Leksyka)
Semiotyka
Składnia
Semantyka
Semantyka leksykalna
Semantyka statystyczna
Semantyka strukturalna
Semantyka prototypu
Pragmatyka
Lingwistyka stosowana
Akwizycja języka
Psycholingwistyka
Socjolingwistyka
Antropolingwistyka
Lingwistyka generatywna
Lingwistyka kognitywna
Lingwistyka komputerowa
Lingwistyka deskryptywna
Lingwistyka historyczna
Lingwistyka porównawcza
Etymologia
Stylistyka
Lingwistyka normatywna
Lingwistyka korpusowa
Historia językoznawstwa
Spis językoznawców
Nierozwiązane problemy
Językoznawstwo diachroniczne
(od gr.
día
„
przez
”
,
chrónos
„
czas
”
,
językoznawstwo historyczne
) to dział
językoznawstwa z
ajmujący się badaniem relacji jakie występują między elementami
języka
w różnych epokach jego
rozwoju. Językoznawstwo diachroniczne bada więc zmiany, jakie zachodzą w języku z upływem czasu. Głównym
zadaniem językoznawstwa diachronicznego jest opisanie tych zmian i sformułowanie na tej podstawie możliwie
Językoznawstwo diachroniczne
2
ogólnych zasad obowiązujących w ewolucji języków.
Jedną z pierwszych, najsławniejszych zasad tego typu było sformułowane w
1822 r
oku przez
Jakuba Grimma
(w
oparciu o pewne ustalenia
Rasmusa Kristiana Raska)
prawo Grimma
,
ustalające przebieg tzw. pierwszej i drugiej
przesuwki spółgłoskowej
w niektórych
językach germańskich
. Jednak większość obserwacji i zasad formułowanych
przez diachronistów ma znacznie węższe
„
ramy
”
i dotyczy zmian językowych o stosunkowo niewielkim zasięgu
–
najczęściej chodzi o jeden tylko język i zmianę, która w nim zachodzi na granicy dwóch epok.
Ostre przeciwstawienie językoznawstwa diachronicznego
synchronicznemu
wprowadził
Ferdynand de Saussure
.
Współcześnie niektórzy językoznawcy skłaniają się do tezy, że różnica między językoznawstwem diachronicznym a
synchronicznym j
est nie tyle natury jakościowej, co ilościowej. Językoznawstwo diachroniczne zajmowałoby się
więc nie tyle
„
przekrojami podłużnymi
”
języka (w przeciwieństwie do
„
przekrojów poprzecznych
”
językoznawstwa
synchronicznego)
, co sumą kilku (minimum dwóch)
„
przekrojów
”
synchronicznych (
„
poprzecznych
”
) i relacjami
(zmianami) między tymi przekrojami.
Zbliżone do metod diachronicznych jest
językoznawstwo historyczno-porównawcze.
Zobacz też
•
metoda porównawcza
•
strukturalizm
•
językoznawstwo synchroniczne
•
językoznawstwo generatywne
•
językoznawstwo matematyczne
•
językoznawstwo stosowane
•
językoznawstwo strukturalne
•
językoznawstwo wewnętrzne
•
językoznawstwo zewnętrzne
Źródła i autorzy artykułu
3
Źródła i autorzy artykułu
Językoznawstwo diachroniczne
Źródło
: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=25039459
Autorzy
: BartekChom, Curdeius, Gregul, Hulek, Kajervi, Kicior99, Magioladitis, MrOzik,
Random, Tsca, 6 anonimowych edycji
Licencja
Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported
http:/
/
creativecommons.
org/
licenses/
by-sa/
3.
0/
Plik z chomika:
warycki
Inne pliki z tego folderu:
rama interpretacyjna jako narzędzie analizy tekstu0001.pdf
(5346 KB)
Metajęzyk.pdf
(56 KB)
Pojecia językoznawcze (w kontekście testu).doc
(33 KB)
Wielojęzyczność.pdf
(61 KB)
Wariant.pdf
(53 KB)
Inne foldery tego chomika:
Analiza dzieła literackiego
dialektologia
Etyka
Gramatyka historyczna języka polskiego
Gramatyka opisowa języka polskiego
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin