poszukiwanie arki noego(1).pdf

NADZIEJA.PL Serwis Chrześcijański : czytelnia : w poszukiwaniu ar... http://www.nadzieja.pl/czytelnia/artykuly/nowe/w_puszukiwaniu_arki...

USŁUGI CZYTELNIA UZUPEŁNIENIA SERWIS PROGRAMY RADIO DO POBRANIA SKLEP

jesteś tutaj: nadzieja.pl > czytelnia > w poszukiwaniu...

wydrukuj

tylko tekst

W POSZUKIWANIU

ARKI NOEGO

MIROSŸAW CHMIEL (D. M.)

Arka Noego fascynowała wszystkich — od staroŜytności aŜ do czasów współczesnych. Jednak

gdzie ona teraz jest? Ostatnio niektórzy twierdzą, Ŝe arka została odkryta, i pytają, dlaczego

uczeni nie publikują tej dobrej nowiny.

PowaŜni archeolodzy od lat podchodzą do tej kwestii z lekcewaŜeniem i to z kilku powodów.

Po pierwsze, zdrowy rozsądek podpowiada, Ŝe drewniana konstrukcja arki, wystawiona przez

tysiące lat na działanie deszczu, śniegu i mrozu, co roku zamarzająca i odmarzająca, dawno

juŜ uległaby rozkładowi. Niektórzy sugerują, Ŝe przedpotopowe drewno Ŝywiczne miało niezwykłą

wytrzymałość. Jednak w rzeczywistości nic nie wiemy o drewnie Ŝywicznym, z którego wykonana została arka

Noego. Sądzimy, Ŝe było podobne do cyprysowego. Jednak czy było tak odporne na zniszczenie, jak się

przypuszcza? MoŜe tak, a moŜe nie. Jeśli tak, to dlaczego paleobotanicy nie znajdują kawałków Ŝywicznego

drzewa, tkwiących nadal w ziemi? Nie kaŜde uległo skamienieniu. Na pewno niektóre drzewa unosiły się na

powierzchni wód i pozostały na powierzchni ziemi po potopie, podobnie jak arka. Co się z nimi stało?

Przypuszczam, iŜ dawno uległy rozkładowi tak jak ona.

Biblia nie popiera twierdzenia, Ŝe Bóg zachował arkę Noego jako świadectwo dla ludzi Ŝyjących w czasach

końca. Z opisu biblijnego wyraźnie wynika, Ŝe Noe i jego rodzina pozostawili arkę i patrzyli na tęczę, jako na

znak, iŜ mogą ufać Bogu. Arka naleŜała juŜ do przeszłości. Tęcza była znakiem przyszłości. Te i inne powody

przekonują badaczy tego zagadnienia, Ŝe poszukiwanie arki Noego jest stratą czasu.

W POSZUKIWANIU ARKI

Niektórzy szczerzy, poświęceni chrześcijanie z entuzjazmem zaangaŜowali się w naukowe poszukiwania arki

Noego. Są i tacy, których działania trudno zakwalifikować do kategorii badań naukowych. Większość

poszukiwaczy nazywa siebie naukowcami i bierze pod uwagę wszystkie dowody — te, które popierają ich

wierzenia, i te, które ich nie popierają. Inaczej mówiąc, omawiają zarówno pozytywne, jak i negatywne dowody

usiłując odnaleźć arkę wszędzie tam, gdziekolwiek mogłaby się ona znajdować. Uznają, Ŝe arka nie została

jeszcze odkryta, ale wierzą, Ŝe istnieje i aktywnie uczestniczą w poszukiwaniach.

Istnieje jednak jest grupa ludzi, którzy twierdzą, Ŝe juŜ znaleźli arkę Noego. Wielu z nich przypisuje sobie

samozwańczo naukowe osiągnięcia. Swymi nie sprawdzonymi wiadomościami powodują zamieszanie w umysłach

niedoinformowanych ludzi. Ignorują negatywne dowody i opierają swoje wnioski na poszlakach, które nie zostały

sprawdzone. Do grupy tej naleŜą niektórzy dziennikarze, którzy piszą o odkryciu arki Noego, choć nie mają na to

Ŝadnych powaŜnych dowodów.

Poszukiwanie arki Noego zostało w znacznym stopniu ograniczone do regionu wschodniej Turcji, gdyŜ w Biblii

znajduje się stwierdzenie, iŜ arka osiadła na Araracie (patrz I MojŜ. 8,4). Osoby, które powołują się na ten

werset, często pomijają w nim słowo, bez którego moŜna niewłaściwie odczytać jego znaczenie. OtóŜ w Biblii

czytamy, Ŝe arka osiadła „na górach Ararat”. Nie ma tu mowy o jakiejś jednej, szczególnej górze. [ ]

Nazwa Ararat jest odpowiednikiem Urartu, państwa istniejącego w czasach starotestamentowych na terenie

dzisiejszej wschodniej Turcji. Urartu byli zagorzałymi wrogami Asyryjczyków. Gdy w 1 MOJś. 8,4 jest mowa o

górach Urartu, wskazuje to, Ŝe arka mogła osiąść gdziekolwiek na terenie krainy Urartu, gdyŜ cały ten region był

górzysty. Obszar Urartu, który później naleŜał do Armenii, a obecnie stanowi zamieszkaną przez Kurdów część

Turcji, jest dość duŜy.

NajwyŜszym szczytem w tym regionie jest Buyukagri Dagi (5.138 metrów n.p.m.), zwany powszechnie górą

1 z 3

20090429 08:33

NADZIEJA.PL Serwis Chrześcijański : czytelnia : w poszukiwaniu ar... http://www.nadzieja.pl/czytelnia/artykuly/nowe/w_puszukiwaniu_arki...

Ararat. Ararat leŜy na północ od jeziora Wan (które znajdowało się w centrum staroŜytnego Urartu) i miasta

Dogubayazit. W rzeczywistości są dwie góry Ararat — większa i mniejsza. Obie są pochodzenia wulkanicznego

i wznoszą się wysoko nad okolicą. Szczyty tych gór przez cały rok są oblodzone i pokryte śniegiem. Uwagę

badaczy przyciągają właśnie te dwie wysokie góry, a nie jakieś wzgórza czy doliny.

Niektórzy twierdzą, iŜ wysoko na zboczu góry znaleźli drewno noszące wyraźne ślady obróbki, czy nawet

samą arkę. PoniewaŜ na górze i w jej okolicy drzewa nie rosną, nasuwa się pytanie, skąd się ono tutaj wzięło,

jeśli nie pochodzi z arki Noego. Doniesienia o jej istnieniu są tak liczne, iŜ ze względu na ograniczoną

obszerność tego artykułu nie moŜna ich wszystkich ocenić. Niektórzy podają, iŜ liczba naocznych świadków

wynosi około dwustu. Oto trzy doniesienia jako przykłady charakteru dowodów, które kaŜą poszukiwaczom

wierzyć w istnienie arki na górze Ararat.

SPRAWOZDANIE NAVARRY

Francuski przemysłowiec, Fernand Navarra, opisuje w swej ksiąŜce wyniki czterech ekspedycji (1952, 1953,

1955, 1969), które podjął na górę Ararat. Wyprawa w 1952 roku doprowadziła go do przekonania, iŜ odkrył coś,

co, jak przypuszczał, jest arką Noego. W 1955 roku w towarzystwie swego 11letniego syna znalazł w głębokiej

rozpadlinie kawałki drewna „noszącego ślady obróbki”. Odciął półtorametrowy kawałek i podzielił go na

mniejsze części, aby łatwiej mu było zapakować je do plecaków. W Europie odkrycie to zostało przez wielu

uznane za dowód, iŜ arka Noego, a przynajmniej to, co z niej zostało, nadal istnieje. Po kilkunastu latach

Navarra wrócił do wschodniej Turcji w 1969 roku z ekspedycją sponsorowaną przez pewną fundację

poszukiwawczą. Po wielu trudach, w pobliŜu miejsca, gdzie dokonał znaleziska w 1955 roku, jego ekspedycja

odnalazła kilka kawałków drewna. Wielu ludzi, w tym takŜe uczestnicy ekspedycji, uwierzyło, Ŝe znalezione

kawałki drewna są szczątkami arki Noego.

Na nieszczęście materiał dowodowy (tzn. znalezione drewno) świadczył o czymś zupełnie innym. Gdy

oryginalne znalezisko Navarry zostało zbadane metodą węgla 14 C, okazało się, Ŝe drewno ma zaledwie kilkaset

lat. Wcześniej naukowcy z kilku instytutów określili znalezisko Navarry jako bardzo stare, ale uczynili to jedynie

po zewnętrznych oględzinach. Gdy fundacja poszukiwawcza wróciła z kolejnymi znaleziskami z ekspedycji w

1969 roku, przesłano próbki drewna do kilku placówek badawczych w celu zbadania ich wieku metodą węgla 14 C.

Według raportów wszystkie kawałki drewna (w tym takŜe oryginalny kawałek znaleziony przez Navarrę)

określono jako pochodzące z naszej ery — z pewnością nie z czasów Noego. [ ]

Członkowie innych wypraw na górę Ararat takŜe odnaleźli kawałki drewna, ale tylko te odkryte przez Navarrę

zostały naukowo zbadane w celu określenia ich wieku. Tak więc moŜna dojść do wniosku, iŜ odnalezienie tych

kawałków drewna nie jest dowodem odkrycia arki Noego.

FOTOGRAFIE GREENE’A

Niektórzy twierdzą, iŜ posiadają fotografie arki. Na nieszczęście fotografie te są zawsze zamazane, wykonane

z daleka, a więc dość dyskusyjne jako dowód. Niektóre takie zdjęcia zaginęły, zostały skradzione lub są

niedostępne z róŜnych innych względów.

Jedną z najciekawszych historii związanych z domniemanymi fotografiami arki Noego jest przypadek

George’a J. Greene’a. W 1952 roku pracował on jako inŜynier górnictwa we wschodniej Turcji. Pewnego dnia

przelatując helikopterem w pobliŜu góry Ararat spostrzegł coś, co wyglądało jak wielki statek blisko szczytu

góry. Przez kilka minut robił zdjęcia (niektóre z odległości zaledwie trzydziestu metrów).

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych pokazał fotografie róŜnym ludziom i bezskutecznie próbował

zorganizować wyprawę na górę Ararat. Nikt z jego przyjaciół nie był tym zainteresowany. Zdumiewające jest to,

iŜ Ŝadna gazeta nic nie napisała na ten temat. Po kilku latach Greene opuścił Stany Zjednoczone i podróŜował

po świecie w poszukiwaniu przygód. Na nieszczęście został zamordowany przez bandytów w Gujanie, a zdjęcia

arki przepadły, chociaŜ około trzydziestu osób twierdzi, iŜ widziały je. Pomimo wraŜenia, jakie wywiera ta

historia, niektórzy z tych, którzy widzieli te zdjęcia, nie są pewni, czy to, co na nich zobaczyli, wyglądało jak

statek.

HISTORIA DAVIS’A

Najbardziej wiarygodnie brzmiącym współczesnym sprawozdaniem jest historia Eda Davis’a, który twierdzi,

Ŝe widział arkę z odległości ponad kilometra. Davis był sierŜantem armii amerykańskiej. Podczas II wojny

światowej jego jednostka stacjonowała w Hamadanie na zachodzie Iranu. Tam zaprzyjaźnił się z młodym

człowiekiem, Badim, który pracował dla wojska jako kierowca. W pogodne dni z Hamadanu moŜna było dostrzec

górę Ararat. Badi powiedział Davis’owi, Ŝe jego bliscy, którzy mieszkają w wiosce u podnóŜa góry Ararat,

2 z 3

20090429 08:33

NADZIEJA.PL Serwis Chrześcijański : czytelnia : w poszukiwaniu ar... http://www.nadzieja.pl/czytelnia/artykuly/nowe/w_puszukiwaniu_arki...

wielokrotnie widzieli arkę Noego. Ojciec Badiego, AbasAbas, poprowadził ekspedycję, ale zanim opuścili

wioskę, Davis’owi pozwolono obejrzeć klatki i inne przedmioty, rzekomo przyniesione z arki. AbasAbas

poprowadził grupę na trzydniową wyprawę. Na noc zatrzymywali się w jaskiniach. Po trzech dniach dotarli do

miejsca oddalonego nieco ponad kilometr od arki. Davis widział ją stamtąd. Na nieszczęście przez trzy dni

musieli wspinać się we mgle, przy padającym bez przerwy deszczu. Ze względu na złą pogodę nie mogli zejść do

miejsca, gdzie znajdowała się arka ani zajrzeć do niej. [ ]

Według Davis’a w 1943 roku arka była przełamana na dwie części, ale obie połowy były dobrze zachowane.

Podczas tej wyprawy nie robiono zdjęć, ale później Davis sfotografował wioskę u podnóŜa góry Ararat. Po

powrocie do bazy wojskowej Davis napisał w swojej Biblii: „Poszedłem na Ararat z przewodnikiem. Widzieliśmy

wielki statek przełamany na pół. Zatrzymałem się u przewodnika w duŜym domu. Przez dziesięć dni padał

deszcz i śnieg. Przebywałem w miejscowości Tarharan, zaopatrzyłem się w Ŝywność, ogrzałem się i odpocząłem.

Zmieniłem teŜ odzieŜ. Porucznik Bert ucieszył się, Ŝe wróciłem. Bał się o mnie. Przypuszczam, iŜ obawiał się, Ŝe

zginę. Cieszę się, Ŝe poszedłem. Myślę, Ŝe to arka. AbasAbas ma stamtąd wiele rzeczy. Nogi juŜ prawie

przestały mnie boleć po jeździe konnej”. Wielu powaŜnych poszukiwaczy arki uznaje historię Eda Davis’a za

koronny dowód nie tylko istnienia arki, ale takŜe jej umiejscowienia na górze Ararat. Twierdzą, Ŝe gdyby tylko

rząd Turcji zezwolił im na swobodny dostęp do góry, odkryliby arkę w oparciu o informacje dostarczone przez

Davis’a. Davis poddał się nawet testowi na wykrywaczu kłamstw, aby udowodnić, Ŝe mówi prawdę.

WNIOSEK

W tej kwestii naleŜy zachować ostroŜność. Nadal brakuje niezbitego dowodu. Wszystko, co mamy, to tylko

zbiór informacji, w które moŜemy wierzyć lub nie. Nie są one Ŝadnym dowodem, gdyŜ wielokrotnie okazało się,

iŜ takim informacjom nie moŜna ufać. CzyŜ nie zdarza się, iŜ naoczni świadkowie róŜnią się opisując ten sam

fakt. Być moŜe Davis coś widział, ale trudno określić, co to było. Astronauta Jim Irwin wielokrotnie przelatywał

nad górą Ararat i fotografował ją (takŜe w rejonie wskazanym przez Davisa), ale nie uzyskał Ŝadnego zdjęcia, na

którym znalazłby się choć najmniejszy ślad arki Noego.

Naturalną skłonnością ludzi Wschodu jest spełnianie pragnień ich gości. Ta przesadna uprzejmość moŜe być

powodem, dla którego mieszkańcy wioski twierdzili, iŜ widzieli arkę Noego. Trzydniowa wędrówka we mgle i

przy nieustannie padającym deszczu oraz obejrzenie obiektu z odległości ponad kilometra nie jest Ŝadnym

dowodem. Łatwo było przekonać obcego przybysza, iŜ to, co widział, było dwiema częściami przełamanej arki

Noego, zwłaszcza, iŜ tubylcy chcieli sprawić przyjemność gościowi. Być moŜe według miejscowej tradycji jakieś

szczególne fragmenty skał uwaŜano za skamieniałości arki Noego. Nie chciałbym powiedzieć, Ŝe tak właśnie było

w przypadku Eda Davis’a. Stwierdzić jednak naleŜy, Ŝe bez obiektywnych dowodów nie moŜna określić, co ktoś

widział, czego dotykał i doświadczył. Co do innych sprawozdań, moŜna przypuszczać, iŜ niektóre starsze osoby,

które twierdzą, iŜ widziały arkę Noego, mogły w rzeczywistości zobaczyć przypominające kształtem statek

zagłębienie skalne znajdujące się około 20 kilometrów na południowy wschód od góry Ararat.

Obecnie nie mamy niezbitych dowodów, Ŝe arka Noego istnieje. Czy kiedykolwiek istniała? Co do tego mamy

zapewnienie Pisma Świętego i przekonujący dowód w postaci tęczy 1 MOJś. 9,1217 .

[ ]

Bank: Bank Pekao SA, PLN: 77 1240 5963 1111 0000 4794 8378

Bank Swift ref. PKOPPLPW

3 z 3

20090429 08:33

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: